آينه
جامعه فردا
فصل تازه تکثیر احزاب اصلاح‌طلب
یکی از شرایط قانون جدید احزاب این است که احزاب ملی باید مجمع عمومی خودشان را با حضور حداقل 300 نفر از اعضای رسمی در بیش از نیمی از استان‌های کشور برگزار کنند و اسناد تأسیس دفاتر رسمی خودشان در حداقل یک‌سوم از مراکز استان‌های کشور را به وزارت کشور ارائه کنند... نام حزب همبستگی که دست‌کم روی کاغذ 20 سال از تأسیس‌اش می‌گذرد به صورت موسمی و اغلب در ایام انتخابات شنیده می‌شود و معلوم نیست دقیقا در کجای سپهر سیاسی اصلاح‌طلبان و ایران ایستاده است. همبستگی شاید نمونه خوبی از احزابی باشد که با قانون جدید دچار مشکل خواهند شد.... این حزب هم مانند احزاب خواهرخوانده خود همچون حزب وحدت ملی یا حزب مردم‌سالاری یا مجمع نیروهای خط امام و... معلوم نیست چه کارویژه و شعار مشخصی دارد؛ وجه ممیز این حزب از دیگر احزاب شناخته‌شده اصلاح‌طلب چیست یا با نبودشان دقیقا جای چه رویکرد و نگاهی در فضای سیاسی ایران خالی خواهد ماند. احزاب قرار بود افراد با تفکر مشخص و قابل تمییز از گروه‌های مشابه خودشان را با هدف دستیابی به قدرت از دیگران جدا کنند و در قالب حزب دور هم جمع کنند.
اعتماد
ایستادگی بر اصول
علی‌رضا علوی‌تبار: اگر بخواهيم پروژه اصلاحات را به نحو مسالمت‌آميز پيش ببريم، هم به جنبش اجتماعي نياز داريم و هم نياز به بهبودخواهي حكومتي داريم. تجربه نشان داده كه وقتي اين دو همراه مي‌شوند، تحولات اساسي رخ مي‌دهد. استفاده از فرصت انتخابات براي اينكه وارد ساختار قدرت شويد، ضروري است و جزء مشي اصلاح‌طلبانه است. درعين‌حال اصلاحات بايد اصول مشخص و خط قرمز‌هايي داشته باشد. جرياني كه مي‌خواهد به طور اساسي در عرصه سياست بماند، بدون خط قرمز محال است كه بتواند. برخي مواقع سازش‌كردن و گفت‌وگوكردن و كنارآمدن خوب است اما نقطه‌اي بايد وجود داشته باشد كه ما «نه» بگوييم و از خطي پايين‌تر نرويم. اگر اصلاحات چنين اصول و پرنسيبي نداشته باشد، طرف مقابل هم ديگر نياز نمي‌بيند با او گفت‌وگو و سازش كند. بهترين راه واردشدن به گفت‌وگو با اين جنبش‌هاي اعتراضي است. البته يك مشكل بر سر راه وجود دارد. اصلاح‌طلبان وقتي وارد گفت‌وگو با اين جنبش‌ها مي‌شوند، از نظر دستگاه‌هاي حكومتي تحريك‌كننده آنها تلقي مي‌شوند. بلافاصله سعي مي‌شود كه با آنها برخورد شود.
كيهان
کارنامه دولت خالی است/ کناره‌گیری کن تا رأی بیاوری!
مدتی است که تعدادی از صاحب‌نظران اصلاحات در تلاش‌اند هر طور شده خط‌کشی با دولت را پررنگ و سهم خود را در بروز مشکلات امروز کشور کم‌رنگ کنند، چراکه ایجاد این تصور در جامعه را به نوعی برگ برنده خود در انتخابات آینده می‌دانند. این است ذات نهفته جریان‌هایی که آگاهی مردم را تنها برای رأی‌آوردن خود می‌خواهند. اکنون اصلاح‌طلبانی که خود را عامل روی‌کارآمدن دولت می‌دانستند و سهمیه‌های قابل‌توجهی در دولت تصاحب کردند، در دو حوزه تلاش می‌کنند؛ یکی اینکه با طرح موضوعات حاشیه‌ای، کانون توجهات را از مسائل اصلی به فرعیات منحرف کنند و دیگر آنکه کم‌کم نقش و مسئولیت خود را در دولت روحانی انکار کنند.
ابتكار
فقط اجازه سفر به قم و تهران را دارم
مولانا عبدالحمید: من هم از این خبر [نابودی داعش] خوشحالم و معتقدم که افراط‌گرایی نباید در جهان اسلام باشد. منتها باید با آسیب‌شناسی برای آینده بیندیشیم و به فکر آینده باشیم که بار دیگر افراط‌گرایی از جای دیگر سر بلند نکند. افراط‌گرایی در هر دو گروه شیعه و سنی وجود دارد، ولی این نکته که شما اشاره کردید هم صحیح است که این معضل در میان اهل سنت بیشتر دیده می‌شود. با این وجود، درحال‌حاضر داخل کشور نیز افراط‌گرایی و تندروی وجود دارد و این مسئله تندروی نتیجه برخی مشکلات است و عده‌ای از افراد عصبی و خشن هم در این میان هستند که یک‌سری برداشت‌ها از ظاهر قرآن عظیم‌الشأن می‌کنند... علت حمایت من از آقای روحانی این بود که وی بهتر می‌توانست به مشکلات ایران اسلامی رسیدگی کند، نگاه و اولویت ما ملی بود و پس از آن رسیدگی به مسائل اقوام و مذاهب را مدنظر داشتیم... بله، در تهران و سیستان‌وبلوچستان و قم مشکلی ندارم اما برای استان‌های دیگر محدودیت‌هایی وجود دارد. مثلا مدتی قبل می‌خواستم به خراسان بروم و در تشییع جنازه‌ای شرکت کنم، برخی اشخاص با من تماس گرفتند و از من خواستند که در این مراسم شرکت نکنم و این مشکلات در سایر استان‌ها
وجود دارد. من امیدوارم با تدبیر مسئولان دلسوز مشکلات این‌چنینی رفع شود و من به‌عنوان یک ایرانی فارغ از شیعه و یا سنی بودن مشکلی برای تردد نداشته باشم و برای من شیعه و سنتی تفاوتی ندارد.
جامعه فردا
فصل تازه تکثیر احزاب اصلاح‌طلب
یکی از شرایط قانون جدید احزاب این است که احزاب ملی باید مجمع عمومی خودشان را با حضور حداقل 300 نفر از اعضای رسمی در بیش از نیمی از استان‌های کشور برگزار کنند و اسناد تأسیس دفاتر رسمی خودشان در حداقل یک‌سوم از مراکز استان‌های کشور را به وزارت کشور ارائه کنند... نام حزب همبستگی که دست‌کم روی کاغذ 20 سال از تأسیس‌اش می‌گذرد به صورت موسمی و اغلب در ایام انتخابات شنیده می‌شود و معلوم نیست دقیقا در کجای سپهر سیاسی اصلاح‌طلبان و ایران ایستاده است. همبستگی شاید نمونه خوبی از احزابی باشد که با قانون جدید دچار مشکل خواهند شد.... این حزب هم مانند احزاب خواهرخوانده خود همچون حزب وحدت ملی یا حزب مردم‌سالاری یا مجمع نیروهای خط امام و... معلوم نیست چه کارویژه و شعار مشخصی دارد؛ وجه ممیز این حزب از دیگر احزاب شناخته‌شده اصلاح‌طلب چیست یا با نبودشان دقیقا جای چه رویکرد و نگاهی در فضای سیاسی ایران خالی خواهد ماند. احزاب قرار بود افراد با تفکر مشخص و قابل تمییز از گروه‌های مشابه خودشان را با هدف دستیابی به قدرت از دیگران جدا کنند و در قالب حزب دور هم جمع کنند.
اعتماد
ایستادگی بر اصول
علی‌رضا علوی‌تبار: اگر بخواهيم پروژه اصلاحات را به نحو مسالمت‌آميز پيش ببريم، هم به جنبش اجتماعي نياز داريم و هم نياز به بهبودخواهي حكومتي داريم. تجربه نشان داده كه وقتي اين دو همراه مي‌شوند، تحولات اساسي رخ مي‌دهد. استفاده از فرصت انتخابات براي اينكه وارد ساختار قدرت شويد، ضروري است و جزء مشي اصلاح‌طلبانه است. درعين‌حال اصلاحات بايد اصول مشخص و خط قرمز‌هايي داشته باشد. جرياني كه مي‌خواهد به طور اساسي در عرصه سياست بماند، بدون خط قرمز محال است كه بتواند. برخي مواقع سازش‌كردن و گفت‌وگوكردن و كنارآمدن خوب است اما نقطه‌اي بايد وجود داشته باشد كه ما «نه» بگوييم و از خطي پايين‌تر نرويم. اگر اصلاحات چنين اصول و پرنسيبي نداشته باشد، طرف مقابل هم ديگر نياز نمي‌بيند با او گفت‌وگو و سازش كند. بهترين راه واردشدن به گفت‌وگو با اين جنبش‌هاي اعتراضي است. البته يك مشكل بر سر راه وجود دارد. اصلاح‌طلبان وقتي وارد گفت‌وگو با اين جنبش‌ها مي‌شوند، از نظر دستگاه‌هاي حكومتي تحريك‌كننده آنها تلقي مي‌شوند. بلافاصله سعي مي‌شود كه با آنها برخورد شود.
كيهان
کارنامه دولت خالی است/ کناره‌گیری کن تا رأی بیاوری!
مدتی است که تعدادی از صاحب‌نظران اصلاحات در تلاش‌اند هر طور شده خط‌کشی با دولت را پررنگ و سهم خود را در بروز مشکلات امروز کشور کم‌رنگ کنند، چراکه ایجاد این تصور در جامعه را به نوعی برگ برنده خود در انتخابات آینده می‌دانند. این است ذات نهفته جریان‌هایی که آگاهی مردم را تنها برای رأی‌آوردن خود می‌خواهند. اکنون اصلاح‌طلبانی که خود را عامل روی‌کارآمدن دولت می‌دانستند و سهمیه‌های قابل‌توجهی در دولت تصاحب کردند، در دو حوزه تلاش می‌کنند؛ یکی اینکه با طرح موضوعات حاشیه‌ای، کانون توجهات را از مسائل اصلی به فرعیات منحرف کنند و دیگر آنکه کم‌کم نقش و مسئولیت خود را در دولت روحانی انکار کنند.
ابتكار
فقط اجازه سفر به قم و تهران را دارم
مولانا عبدالحمید: من هم از این خبر [نابودی داعش] خوشحالم و معتقدم که افراط‌گرایی نباید در جهان اسلام باشد. منتها باید با آسیب‌شناسی برای آینده بیندیشیم و به فکر آینده باشیم که بار دیگر افراط‌گرایی از جای دیگر سر بلند نکند. افراط‌گرایی در هر دو گروه شیعه و سنی وجود دارد، ولی این نکته که شما اشاره کردید هم صحیح است که این معضل در میان اهل سنت بیشتر دیده می‌شود. با این وجود، درحال‌حاضر داخل کشور نیز افراط‌گرایی و تندروی وجود دارد و این مسئله تندروی نتیجه برخی مشکلات است و عده‌ای از افراد عصبی و خشن هم در این میان هستند که یک‌سری برداشت‌ها از ظاهر قرآن عظیم‌الشأن می‌کنند... علت حمایت من از آقای روحانی این بود که وی بهتر می‌توانست به مشکلات ایران اسلامی رسیدگی کند، نگاه و اولویت ما ملی بود و پس از آن رسیدگی به مسائل اقوام و مذاهب را مدنظر داشتیم... بله، در تهران و سیستان‌وبلوچستان و قم مشکلی ندارم اما برای استان‌های دیگر محدودیت‌هایی وجود دارد. مثلا مدتی قبل می‌خواستم به خراسان بروم و در تشییع جنازه‌ای شرکت کنم، برخی اشخاص با من تماس گرفتند و از من خواستند که در این مراسم شرکت نکنم و این مشکلات در سایر استان‌ها
وجود دارد. من امیدوارم با تدبیر مسئولان دلسوز مشکلات این‌چنینی رفع شود و من به‌عنوان یک ایرانی فارغ از شیعه و یا سنی بودن مشکلی برای تردد نداشته باشم و برای من شیعه و سنتی تفاوتی ندارد.