شرایط برای سرمربی استقلال قبل از داربی بحرانی است
شفر در منگه
داربی 88 تهران که قرار است همین پنجشنبه برگزار شود، بیش از هر زمان دیگری برای استقلال و در رأس آن برای وینفرد شفر، سرمربی آلمانی این تیم اهمیت دارد. شفر که در این فصل هنوز نتوانسته تماشاگران استقلال را خوشحال کند، امید زیادی دارد با بردن داربی دوباره اعتماد کم‌رنگ‌شده آنها را به دست بیاورد. این مربی و تیمش در حالی اسیر بحران مقطعی شده‌اند که فصل پیش عملکردی فوق‌العاده داشتند و توانستند دست به کارهای مهمی بزنند. شفر که از میانه‌های فصل جای علیرضا منصوریان روی نیمکت استقلال را گرفت، نه‌تنها هویت ازدست‌رفته این تیم در لیگ را برگرداند و آبی‌های تهران را سوم کرد بلکه جام حذفی را هم به نام خودش زد تا در اولین فصل حضورش توانسته باشد برای استقلال جام بیاورد. بااین‌حال با شروع رقابت‌های فصل جدید به‌ویژه دو تورنمنت لیگ و لیگ‌قهرمانان آسیا، نه استقلال آن استقلال نیم‌فصل دوم سال پیش است و نه شفر همان مربی‌ای که بلد بود تیمش را در حساس‌ترین بازی‌ها از بحران نجات دهد. این تیم حالا پس از شش بازی در لیگ فقط یک برد به دست آورده و در آستانه داربی تهران، در جدول رده‌بندی شرایط خوبی ندارد. این اتفاقات دست‌به‌دست هم داده تا
سرمربی استقلال حسابی در تنگنا قرار بگیرد. او حالا به نظر می‌رسد یک چاره بیشتر نداشته باشد؛ بردن داربی. رسیدن به برتری مقابل رقیب سنتی این روزها می‌تواند به تیم آبی‌پوش پایتخت روحیه از دست رفته را برگرداند. در مقابل اما این سکه روی دیگری هم دارد؛ اگر استقلال داربی پایتخت را به رقیب سنتی ببازد، آن‌وقت آسایش نسبی به‌وجودآمده حسابی متشنج می‌شود. شفر حالا هرطور شده باید داربی را ببرد و برای این منظور، دلایل زیادی هم وجود دارد.
فاصله‌گرفتن از پرسپولیس
مهم‌ترین دلیلی که شفر را وادار می‌کند به نتیجه‌ای غیر از بردن در داربی فکر نکند، درخشش پرسپولیس است. شاگردان برانکو در این فصل حسابی سرحال نشان داده‌اند. این تیم با وجود تمام محدودیت‌هایی که داشته در هر دو جبهه‌ای که حاضر بوده و جنگیده، نتیجه گرفته و از همه مهم‌تر برنده شده است. پرسپولیس در بازی‌های لیگ با احتساب یک بازی بیشتر نسبت به استقلال فعلا 15امتیازی است و در رده دوم جدول رده‌بندی قرار دارد. شکست‌خوردن شفر از برانکو در داربی پیش‌رو به این معنی است که هنوز رقابت‌های لیگ داغ نشده، اختلاف امتیاز با پرسپولیس دورقمی می‌شود!. استقلال فعلا بعد از شش بازی هفت امتیاز گرفته و تا همین‌جا هشت امتیاز از رقیب دیرینه‌اش فاصله دارد. بردن پرسپولیس می‌تواند این فاصله را 11امتیازی کند و ناراحتی هواداران استقلال را دوچندان.
فاصله‌گرفتن از صدر
استقلالی‌ها با شفر در فصل پیش هرچند دیر ولی به‌موقع استارت رسیدن به برد و موفقیت را زدند؛ آنها از نیمه‌های پایین جدول شروع کردند و دست آخر به بالای جدول رده‌بندی رسیدند و حتی این شانس را داشتند که به کارشان با عنوان دومی پایان دهند. امسال که شفر از همان ابتدا تیم را جمع کرده و در دست گرفته بود، هواداران امید زیادی داشتند که استقلال از همان ابتدای فصل خوب استارت بزند و خودش را در جمع بالانشینان جدول جا کند؛ اتفاقی که فعلا نیفتاده و فاصله با سایر تیم‌های بالانشین هم رو به فزونی است. به‌غیر از پرسپولیس 15امتیازی که در رده دوم قرار گرفته، تیم‌های پدیده، سپاهان و ساپیا هم به‌ترتیب با 16، 13 و 13 امتیاز در رده‌های اول، سوم و چهارم جدول ایستاده‌اند. این امتیازات که در همین ابتدای فصل جمع شده، نشان می‌دهد استقلال در صورت شکست در داربی، در ادامه راه‌کار نفس‌گیری برای تکرار همان رتبه سومی سال پیشش را دارد؛ به‌ویژه اینکه هم سپاهان با امیر قلعه‌نویی متحول شده و هم علی دایی در دو، سه فصل اخیر باثبات نشان داده و معمولا تا هفته‌های آخر برای صدرنشینی مبارزه می‌کند.
اعاده حیثیت
فارغ از دو مورد بالا که بیشتر مرتبط با سرنوشت استقلال در لیگ بود، شفر باید داربی را ببرد تا کمی هم اعاده حیثیت کند؛ سرمربی آلمانی استقلال در این فصل درست است که چند بازیکن کلیدی از جمله امید ابراهیمی، جپاروف و تیام را از دست داده ولی کلی هم بازیکن خریده به این امید که جای خالی آنها را پر کند. بازیکنانی که هرکدام کلی قیمتشان بوده و البته از لحاظ فنی هم توانایی‌های زیادی دارند. طارق همام، تبریزی، الحاجی گرو، نویمایر و علی کریمی، نمونه‌هایی از بازیکنان جدید این فصل استقلال هستند که نشان می‌دهد این تیم حداقل از لحاظ مهره چیزی کم ندارد. استقلال اگرچه سه بازیکن مهم را از دست داده ولی در عوض دو برابر آنها بازیکن صاحب‌نام خریده، ولی هنوز نتیجه به‌دردبخوری نگرفته است؛ در لیگ قهرمانان آسیا با وجود نمایش خوب در دیدار برگشت مقابل السد در یک‌چهارم نهایی، کاری از پیش نبردند و کنار رفتند. در لیگ هم که پیش از شروع بازی‌های این هفته در میانه پایین جدول و رده یازدهم ایستاده‌اند. همه این اتفاقات در شرایطی رخ داده که پرسپولیس کاملا شرایط سختی را تجربه کرده، ولی درعین‌حال موفق بوده؛ برانکو و تیمش نه‌تنها از خریدن بازیکن در دو
پنجره نقل‌وانتقالات محروم بوده‌اند، بلکه چندین بازیکن تأثیرگذارشان را هم از دست دادند: وحید امیری، فرشاد احمدزاده و محسن مسلمان هم از این تیم جدا شدند و به تیم‌های دیگر رفتند. هرچند شاید تعدادی از این بازیکنان در اندیشه‌های برانکو جایی نداشتند، ولی حداقل به وزن نیمکت پرسپولیس کمک می‌کردند. بااین‌حال برانکو و پرسپولیس ضعیف‌تر که نشدند هیچ، بلکه با بازی‌های تهاجمی، حالا مورد تمجید بسیاری از کارشناسان فوتبال هم قرار گرفته‌اند. برانکو گاهی با استفاده از بازیکنان کم‌نام‌ونشان توانسته از مهلکه بگریزد؛ رسیدن پرسپولیس به نیمه‌نهایی لیگ‌قهرمانان آسیا از یک سو و حضور در بالای جدول لیگ از سوی دیگر، به وینفرد شفر فشار زیادی آورده که هرطور شده توانایی‌هایش را ثابت کند. شفر و استقلال حالا هرطور شده باید داربی را ببرند تا حداقل از خوردن این برچسب که دانش فنی این مربی پایین‌تر از حد تصور است، در امان بمانند.
خطر اخراج
شاید مهم‌ترین انگیزه‌ای که باعث شود شفر به بردن در داربی فکر کند همین مورد باشد: ترس از اخراج. درست که این مربی فصل پیش فراتر از انتظار ظاهر شد و توانست تیم بحران‌زده منصوریان را به یک تیم باثبات و سازماندهی‌شده تبدیل کند، ولی اتفاقات گذشته مربوط به گذشته است؛ بعید است هواداران استقلال حاضر باشند فرصت زیادی را در اختیار این مربی با این رویه قرار بدهند. استقلال شفر برای اولین‌بار در لیگ برتر در سه بازی پیاپی موفق به گل‌زنی نشده و کمتر از سه امتیاز هم به دست آورده. آنها مقابل نساجی و فولاد با تساوی بدون گل متوقف شدند و مقابل پارس‌جنوبی جم با یک گل شکست خورده‌اند. از همه عجیب‌تر اینکه در هشت بازی این فصل فقط یک برد داشته‌اند. با احتساب دو بازی در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا که با یک شکست و یک تساوی همراه بود، شفر و تیمش هشت بازی (در کنار شش بازی در لیگ) داشته‌اند و فقط یک برد به دست آورده‌اند. آماری ضعیف که این مربی را در آستانه اخراج از این باشگاه قرار می‌دهد. مشابه این اتفاق پیش‌تر برای آبی‌های تهران رخ داده؛ آنها در لیگ دوم از زمانی که رقابت‌ها با نام لیگ برتر شروع شد یک مربی آلمانی دیگر
داشتند: رولند کوخ. او آمده بود تا استقلال را به یک تیم مقتدر تبدیل کند، ولی نتایجی که به دست آورد شباهت زیادی با نتایج کنونی وینفرد شفر داشت، هرچند در آن مقطع زمانی کوخ یک امتیاز هم از استقلال شفر بیشتر گرفته بود! دست‌آخر پیش از پایان فصل، رولند کوخ از استقلال برکنار شد تا پای مربی خارجی پیش از همین وینفرد شفر دیگر به استقلال باز نشود. حالا اگر شفر مروری ساده بر سرنوشت هم‌وطن قدیمی‌اش داشته باشد می‌تواند به اهمیت بردن داربی بیشتر پی ببرد.
یک شروع تازه
فارغ از فشارهایی که بر مربی آلمانی این روزهای استقلال وارد می‌شود، بردن داربی برای این مربی و تیمش می‌تواند یک شروع دوباره باشد؛ استقلال یک بازی کمتر در لیگ دارد و با احتساب بردن پرسپولیس و برتری برابر نفت مسجدسلیمان در بازی معوقه، می‌تواند تا حدود زیادی فاصله‌ها را پوشش دهد؛ هم به پرسپولیس نزدیک شود و هم اینکه سیر صعودی‌اش برای رسیدن به بالای جدول را شروع کند. البته همه اینها به شرطی است که پرسپولیس و برانکو، تیم و مربی‌ای که نشان داده‌اند به این سادگی‌ها تسلیم نمی‌شوند، داربی را به رقیب واگذار کنند.
داربی 88 تهران که قرار است همین پنجشنبه برگزار شود، بیش از هر زمان دیگری برای استقلال و در رأس آن برای وینفرد شفر، سرمربی آلمانی این تیم اهمیت دارد. شفر که در این فصل هنوز نتوانسته تماشاگران استقلال را خوشحال کند، امید زیادی دارد با بردن داربی دوباره اعتماد کم‌رنگ‌شده آنها را به دست بیاورد. این مربی و تیمش در حالی اسیر بحران مقطعی شده‌اند که فصل پیش عملکردی فوق‌العاده داشتند و توانستند دست به کارهای مهمی بزنند. شفر که از میانه‌های فصل جای علیرضا منصوریان روی نیمکت استقلال را گرفت، نه‌تنها هویت ازدست‌رفته این تیم در لیگ را برگرداند و آبی‌های تهران را سوم کرد بلکه جام حذفی را هم به نام خودش زد تا در اولین فصل حضورش توانسته باشد برای استقلال جام بیاورد. بااین‌حال با شروع رقابت‌های فصل جدید به‌ویژه دو تورنمنت لیگ و لیگ‌قهرمانان آسیا، نه استقلال آن استقلال نیم‌فصل دوم سال پیش است و نه شفر همان مربی‌ای که بلد بود تیمش را در حساس‌ترین بازی‌ها از بحران نجات دهد. این تیم حالا پس از شش بازی در لیگ فقط یک برد به دست آورده و در آستانه داربی تهران، در جدول رده‌بندی شرایط خوبی ندارد. این اتفاقات دست‌به‌دست هم داده تا
سرمربی استقلال حسابی در تنگنا قرار بگیرد. او حالا به نظر می‌رسد یک چاره بیشتر نداشته باشد؛ بردن داربی. رسیدن به برتری مقابل رقیب سنتی این روزها می‌تواند به تیم آبی‌پوش پایتخت روحیه از دست رفته را برگرداند. در مقابل اما این سکه روی دیگری هم دارد؛ اگر استقلال داربی پایتخت را به رقیب سنتی ببازد، آن‌وقت آسایش نسبی به‌وجودآمده حسابی متشنج می‌شود. شفر حالا هرطور شده باید داربی را ببرد و برای این منظور، دلایل زیادی هم وجود دارد.
فاصله‌گرفتن از پرسپولیس
مهم‌ترین دلیلی که شفر را وادار می‌کند به نتیجه‌ای غیر از بردن در داربی فکر نکند، درخشش پرسپولیس است. شاگردان برانکو در این فصل حسابی سرحال نشان داده‌اند. این تیم با وجود تمام محدودیت‌هایی که داشته در هر دو جبهه‌ای که حاضر بوده و جنگیده، نتیجه گرفته و از همه مهم‌تر برنده شده است. پرسپولیس در بازی‌های لیگ با احتساب یک بازی بیشتر نسبت به استقلال فعلا 15امتیازی است و در رده دوم جدول رده‌بندی قرار دارد. شکست‌خوردن شفر از برانکو در داربی پیش‌رو به این معنی است که هنوز رقابت‌های لیگ داغ نشده، اختلاف امتیاز با پرسپولیس دورقمی می‌شود!. استقلال فعلا بعد از شش بازی هفت امتیاز گرفته و تا همین‌جا هشت امتیاز از رقیب دیرینه‌اش فاصله دارد. بردن پرسپولیس می‌تواند این فاصله را 11امتیازی کند و ناراحتی هواداران استقلال را دوچندان.
فاصله‌گرفتن از صدر
استقلالی‌ها با شفر در فصل پیش هرچند دیر ولی به‌موقع استارت رسیدن به برد و موفقیت را زدند؛ آنها از نیمه‌های پایین جدول شروع کردند و دست آخر به بالای جدول رده‌بندی رسیدند و حتی این شانس را داشتند که به کارشان با عنوان دومی پایان دهند. امسال که شفر از همان ابتدا تیم را جمع کرده و در دست گرفته بود، هواداران امید زیادی داشتند که استقلال از همان ابتدای فصل خوب استارت بزند و خودش را در جمع بالانشینان جدول جا کند؛ اتفاقی که فعلا نیفتاده و فاصله با سایر تیم‌های بالانشین هم رو به فزونی است. به‌غیر از پرسپولیس 15امتیازی که در رده دوم قرار گرفته، تیم‌های پدیده، سپاهان و ساپیا هم به‌ترتیب با 16، 13 و 13 امتیاز در رده‌های اول، سوم و چهارم جدول ایستاده‌اند. این امتیازات که در همین ابتدای فصل جمع شده، نشان می‌دهد استقلال در صورت شکست در داربی، در ادامه راه‌کار نفس‌گیری برای تکرار همان رتبه سومی سال پیشش را دارد؛ به‌ویژه اینکه هم سپاهان با امیر قلعه‌نویی متحول شده و هم علی دایی در دو، سه فصل اخیر باثبات نشان داده و معمولا تا هفته‌های آخر برای صدرنشینی مبارزه می‌کند.
اعاده حیثیت
فارغ از دو مورد بالا که بیشتر مرتبط با سرنوشت استقلال در لیگ بود، شفر باید داربی را ببرد تا کمی هم اعاده حیثیت کند؛ سرمربی آلمانی استقلال در این فصل درست است که چند بازیکن کلیدی از جمله امید ابراهیمی، جپاروف و تیام را از دست داده ولی کلی هم بازیکن خریده به این امید که جای خالی آنها را پر کند. بازیکنانی که هرکدام کلی قیمتشان بوده و البته از لحاظ فنی هم توانایی‌های زیادی دارند. طارق همام، تبریزی، الحاجی گرو، نویمایر و علی کریمی، نمونه‌هایی از بازیکنان جدید این فصل استقلال هستند که نشان می‌دهد این تیم حداقل از لحاظ مهره چیزی کم ندارد. استقلال اگرچه سه بازیکن مهم را از دست داده ولی در عوض دو برابر آنها بازیکن صاحب‌نام خریده، ولی هنوز نتیجه به‌دردبخوری نگرفته است؛ در لیگ قهرمانان آسیا با وجود نمایش خوب در دیدار برگشت مقابل السد در یک‌چهارم نهایی، کاری از پیش نبردند و کنار رفتند. در لیگ هم که پیش از شروع بازی‌های این هفته در میانه پایین جدول و رده یازدهم ایستاده‌اند. همه این اتفاقات در شرایطی رخ داده که پرسپولیس کاملا شرایط سختی را تجربه کرده، ولی درعین‌حال موفق بوده؛ برانکو و تیمش نه‌تنها از خریدن بازیکن در دو
پنجره نقل‌وانتقالات محروم بوده‌اند، بلکه چندین بازیکن تأثیرگذارشان را هم از دست دادند: وحید امیری، فرشاد احمدزاده و محسن مسلمان هم از این تیم جدا شدند و به تیم‌های دیگر رفتند. هرچند شاید تعدادی از این بازیکنان در اندیشه‌های برانکو جایی نداشتند، ولی حداقل به وزن نیمکت پرسپولیس کمک می‌کردند. بااین‌حال برانکو و پرسپولیس ضعیف‌تر که نشدند هیچ، بلکه با بازی‌های تهاجمی، حالا مورد تمجید بسیاری از کارشناسان فوتبال هم قرار گرفته‌اند. برانکو گاهی با استفاده از بازیکنان کم‌نام‌ونشان توانسته از مهلکه بگریزد؛ رسیدن پرسپولیس به نیمه‌نهایی لیگ‌قهرمانان آسیا از یک سو و حضور در بالای جدول لیگ از سوی دیگر، به وینفرد شفر فشار زیادی آورده که هرطور شده توانایی‌هایش را ثابت کند. شفر و استقلال حالا هرطور شده باید داربی را ببرند تا حداقل از خوردن این برچسب که دانش فنی این مربی پایین‌تر از حد تصور است، در امان بمانند.
خطر اخراج
شاید مهم‌ترین انگیزه‌ای که باعث شود شفر به بردن در داربی فکر کند همین مورد باشد: ترس از اخراج. درست که این مربی فصل پیش فراتر از انتظار ظاهر شد و توانست تیم بحران‌زده منصوریان را به یک تیم باثبات و سازماندهی‌شده تبدیل کند، ولی اتفاقات گذشته مربوط به گذشته است؛ بعید است هواداران استقلال حاضر باشند فرصت زیادی را در اختیار این مربی با این رویه قرار بدهند. استقلال شفر برای اولین‌بار در لیگ برتر در سه بازی پیاپی موفق به گل‌زنی نشده و کمتر از سه امتیاز هم به دست آورده. آنها مقابل نساجی و فولاد با تساوی بدون گل متوقف شدند و مقابل پارس‌جنوبی جم با یک گل شکست خورده‌اند. از همه عجیب‌تر اینکه در هشت بازی این فصل فقط یک برد داشته‌اند. با احتساب دو بازی در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا که با یک شکست و یک تساوی همراه بود، شفر و تیمش هشت بازی (در کنار شش بازی در لیگ) داشته‌اند و فقط یک برد به دست آورده‌اند. آماری ضعیف که این مربی را در آستانه اخراج از این باشگاه قرار می‌دهد. مشابه این اتفاق پیش‌تر برای آبی‌های تهران رخ داده؛ آنها در لیگ دوم از زمانی که رقابت‌ها با نام لیگ برتر شروع شد یک مربی آلمانی دیگر
داشتند: رولند کوخ. او آمده بود تا استقلال را به یک تیم مقتدر تبدیل کند، ولی نتایجی که به دست آورد شباهت زیادی با نتایج کنونی وینفرد شفر داشت، هرچند در آن مقطع زمانی کوخ یک امتیاز هم از استقلال شفر بیشتر گرفته بود! دست‌آخر پیش از پایان فصل، رولند کوخ از استقلال برکنار شد تا پای مربی خارجی پیش از همین وینفرد شفر دیگر به استقلال باز نشود. حالا اگر شفر مروری ساده بر سرنوشت هم‌وطن قدیمی‌اش داشته باشد می‌تواند به اهمیت بردن داربی بیشتر پی ببرد.
یک شروع تازه
فارغ از فشارهایی که بر مربی آلمانی این روزهای استقلال وارد می‌شود، بردن داربی برای این مربی و تیمش می‌تواند یک شروع دوباره باشد؛ استقلال یک بازی کمتر در لیگ دارد و با احتساب بردن پرسپولیس و برتری برابر نفت مسجدسلیمان در بازی معوقه، می‌تواند تا حدود زیادی فاصله‌ها را پوشش دهد؛ هم به پرسپولیس نزدیک شود و هم اینکه سیر صعودی‌اش برای رسیدن به بالای جدول را شروع کند. البته همه اینها به شرطی است که پرسپولیس و برانکو، تیم و مربی‌ای که نشان داده‌اند به این سادگی‌ها تسلیم نمی‌شوند، داربی را به رقیب واگذار کنند.