انطباق کودک با مدرسه در ماه‌های نخست سال تحصیلی
سارا اکبری. مربی پیش‌دبستانی
یک مشکل متداول در مهر و آبان هر سال در خانواده‌ها این است که کودکان با محل‌های جدیدی به‌نام پیش‌دبستان، مهدکودک یا دبستان تطبیق پیدا نمی‌کنند و این مسئله به چالشی در خانواده تبدیل می‌شود؛ به‌طوری‌که اوقات صبح به زمانی ناخوشایند در خانه تبدیل می‌شود.
در این نوشته به بیان برخی از این چالش‌ها، علل آن و ارائه برخی راه‌حل‌ها می‌پردازیم. برخی از این رفتارهای متداول عبارت‌اند از: گریه‌کردن کودک به‌دلیل جدایی از مادر، ترس از محیط مدرسه و کلاس و مواجهه با مکانی جدید و افرادی غریبه، اضطراب جدایی از محلی مأنوس به‌نام خانه و افرادی به‌نام خانواده، سخت بیدارشدن از خواب، سخت لباس رسمی پوشیدن، سوارشدن در سرویس مدرسه، سخت صبحانه‌خوردن، شستن صورت بعد از بیدارشدن، دلتنگی برای والدین در طول روز هنگام حضور در مدرسه و مهد، همراهی‌نکردن با برنامه‌های کلاسی، انجام‌دادن سریع و ناقص تکالیف در مدرسه به‌منظور ترک سریع‌تر کلاس درس و انجام‌ندادن تکالیف مدرسه در خانه.
متخصصان حوزه کودک و کودکی، برای این‌گونه رفتارهای کودک علل روان‌شناختی، عصب‌شناختی و جامعه‌شناختی بیان کرده‌اند.
روان‌شناسان این رفتارها را به مرحله رشد اجتماعی کودک نسبت می‌دهند و استدلال می‌کنند کودکان در این مرحله با اجتماعی بزرگ‌تر از خانواده در حال پیوندخوردن هستند.
متخصصان حوزه مغز و کودکی علل این رفتارها را به شرایط مغز کودک در این سنین مرتبط می‌کنند و جامعه‌شناسان هم به ساختار‌های خانوادگی مدرن، از جمله تک‌فرزندی و زندگی صنعتی اشاره دارند.
برخی از راهکارهای بیان‌شده از طرف متخصصان عبارت‌اند از: قبل از شروع مدارس و ماه‌های اولیه سال تحصیلی تمرین جدایی شروع شود؛ برای مثال برای چند ساعت کودک را به پدربزرگ یا مادربزرگ بسپارید و به‌‌تدریج این زمان را اضافه کنید.
روزانه با کودک گفت‌وگو کنید تا استرس او برطرف شده و ذهنش با محیط و قواعد مدرسه و مهد آشنا شود با او درباره مدرسه و کلاس بازی‌های خانگی انجام دهید. تقویمی از روزهای هفته تهیه کنید و به دیوار خانه بزنید و روزهایی را که از هفته می‌گذرد، با کودک خود علامت بزنید تا اینکه به آخر هفته برسید. برنامه خانوادگی خود را طوری تنظیم کنید که در ایام هفته کودک تا ساعت 9 آماده خواب شود.
از هم‌کلاسی‌های کودکتان دوستانی را که ارتباط صمیمی‌تری با او پیدا کرده‌اند، برگزینید و با والدین آنها ارتباط بگیرید. اگر اسباب‌بازی مورد علاقه‌ای در منزل دارد، اجازه دهید همراه خود به مدرسه ببرد.
یک مشکل متداول در مهر و آبان هر سال در خانواده‌ها این است که کودکان با محل‌های جدیدی به‌نام پیش‌دبستان، مهدکودک یا دبستان تطبیق پیدا نمی‌کنند و این مسئله به چالشی در خانواده تبدیل می‌شود؛ به‌طوری‌که اوقات صبح به زمانی ناخوشایند در خانه تبدیل می‌شود.
در این نوشته به بیان برخی از این چالش‌ها، علل آن و ارائه برخی راه‌حل‌ها می‌پردازیم. برخی از این رفتارهای متداول عبارت‌اند از: گریه‌کردن کودک به‌دلیل جدایی از مادر، ترس از محیط مدرسه و کلاس و مواجهه با مکانی جدید و افرادی غریبه، اضطراب جدایی از محلی مأنوس به‌نام خانه و افرادی به‌نام خانواده، سخت بیدارشدن از خواب، سخت لباس رسمی پوشیدن، سوارشدن در سرویس مدرسه، سخت صبحانه‌خوردن، شستن صورت بعد از بیدارشدن، دلتنگی برای والدین در طول روز هنگام حضور در مدرسه و مهد، همراهی‌نکردن با برنامه‌های کلاسی، انجام‌دادن سریع و ناقص تکالیف در مدرسه به‌منظور ترک سریع‌تر کلاس درس و انجام‌ندادن تکالیف مدرسه در خانه.
متخصصان حوزه کودک و کودکی، برای این‌گونه رفتارهای کودک علل روان‌شناختی، عصب‌شناختی و جامعه‌شناختی بیان کرده‌اند.
روان‌شناسان این رفتارها را به مرحله رشد اجتماعی کودک نسبت می‌دهند و استدلال می‌کنند کودکان در این مرحله با اجتماعی بزرگ‌تر از خانواده در حال پیوندخوردن هستند.
متخصصان حوزه مغز و کودکی علل این رفتارها را به شرایط مغز کودک در این سنین مرتبط می‌کنند و جامعه‌شناسان هم به ساختار‌های خانوادگی مدرن، از جمله تک‌فرزندی و زندگی صنعتی اشاره دارند.
برخی از راهکارهای بیان‌شده از طرف متخصصان عبارت‌اند از: قبل از شروع مدارس و ماه‌های اولیه سال تحصیلی تمرین جدایی شروع شود؛ برای مثال برای چند ساعت کودک را به پدربزرگ یا مادربزرگ بسپارید و به‌‌تدریج این زمان را اضافه کنید.
روزانه با کودک گفت‌وگو کنید تا استرس او برطرف شده و ذهنش با محیط و قواعد مدرسه و مهد آشنا شود با او درباره مدرسه و کلاس بازی‌های خانگی انجام دهید. تقویمی از روزهای هفته تهیه کنید و به دیوار خانه بزنید و روزهایی را که از هفته می‌گذرد، با کودک خود علامت بزنید تا اینکه به آخر هفته برسید. برنامه خانوادگی خود را طوری تنظیم کنید که در ایام هفته کودک تا ساعت 9 آماده خواب شود.
از هم‌کلاسی‌های کودکتان دوستانی را که ارتباط صمیمی‌تری با او پیدا کرده‌اند، برگزینید و با والدین آنها ارتباط بگیرید. اگر اسباب‌بازی مورد علاقه‌ای در منزل دارد، اجازه دهید همراه خود به مدرسه ببرد.