طلسم ورود به ورزشگاه شکست
سلام آزادی به زنان ایرانی
گروه ورزش: اسفند 1396 بود که سفر جاني اينفانتينو، رئيس فيفا به ايران براي تماشاي دربي هشتادوششم حسابي خبرساز شد؛ مسئولان فدراسيون، مشتاق از اينکه مرد اول نهاد بين‌المللي فوتبال را به تهران کشيده‌‌اند، برنامه‌اي تدارک ديدند تا شايد اينفانتينو با ديدن شور و اشتياق ايراني‌ها به فوتبال، کمي در روند مشکلات بهوجودآمده به آنها کمک کند. آن زمان دو مشکل اصلي که قرار بود با رئيس فيفا در ميان گذاشته شود، حل مشکل بازي در کشور ثالث براي تيم‌هاي باشگاهي ايران در ليگ قهرمانان آسيا و محروميت پرسپوليس از دو پنجره نقل و انتقالات بود؛ مشکلاتي که البته به قوت پابرجا ماندند و هيچ‌کدام هم حل نشدند. موضوع اصلي اما نه روي سکوهاي ورزشگاه آزادي در دربي بلکه پشت درهاي ورزشگاه رقم خورد؛ جايي که هواداران زن آمده بودند تا در حضور رئيس فيفا از حقشان براي ورود به ورزشگاه دفاع کنند. دست آخر اما به‌جاي گره‌گشايي، راه ورود آنها به بازداشت موقت چندساعته هموار شد تا رسانه‌هاي اروپايي از سفر اينفانتينو به تهران و ملاقات با مسئولان کشوري و ورزشي اين کشور انتقاد کنند.
قول روحاني به رئيس فيفا
اينفانتينو يکي از پیش‌شرط‌هایی که براي سفر به ايران داشت، ديدار با حسن روحاني، رئيس‌جمهور ايران بود؛ او مي‌خواست هر طور شده مرد اول سياست‌هاي ايران را از نزديک ببيند. براي او ملاقات کوتاهي در فرودگاه تنظيم کردند تا روحاني پاي صحبت‌هاي اينفانتينو بنشيند؛ در همان ديدار بود که اتفاقا رئيس فيفا پيراهن شماره 7 را به‌خاطر اينکه روحاني هفتمين رئيس‌جمهوري ايران بود، به او اهدا کرد. در آن زمان کمتر خبري مربوط به جزئيات اين ديدار به بيرون مخابره شد ولي دو، سه روز بعد از رفتن اينفانتينو از ايران، مشخص شد که رئيس فيفا توانسته قول‌هايي از حسن روحاني بگيرد. اينفانتينو در نشست بعدي‌اش با مسئولان اجرائي فوتبال در پاسخ به اين انتقاد که چرا به کشوري سفر کرده که زنانش اجازه حضور در ورزشگاه را ندارند، حرف مهمي زد: «هرجور دوست داريد، مي‌توانيد برداشت کنيد ولي چند نفر مي‌توانند به ايران سفر کنند تا در اين سفر با رئيس‌جمهوري اين کشور هم ديدار کنند؛ کدام بهتر بود؟ اينکه به ايران نروم يا اينکه با رئيس‌جمهور ايران درباره حل مشکل ورود زنان به ورزشگاه مذاکره کنم؟ من با آقاي روحاني حرف زدم و او به من قول داد مشکل ورود زنان به
ورزشگاه‌ها را حل کند. هرچند گفت در کشوري مثل ايران حل‌شدن اين موضوع نياز به گذر زمان دارد ولي او قول داده اين مشکل را برطرف کند». صحبت‌هاي اينفانتينو بخش زيادي از منتقدانش را ساکت کرد. او خبر داد که مسئولان ورزشي ايران هم وعده داده‌‌اند مشکل ورود زنان به ورزشگاه را حل کنند.
و بالاخره 24 مهر 1397
نامه‌نگاري‌هاي فيفا با مسئولان فوتبال ايران و پرس‌و‌جوکردن درباره حل مشکل ورود زنان به ورزشگاه به همان ديدارهاي اسفند 96 ختم نشد؛ آنها بعدا در چند نامه‌نگاري مختلف از مسئولان فدراسيون فوتبال ايران خواسته بودند تا روند ورود زنان به ورزشگاه در اين کشور را توضيح دهند و بگويند اين موضوع کي محقق مي‌شود؟ فدراسيون فوتبال اما بدون اشاره به جزئيات اين پرونده تلاش کرد تا در کنار مسئولان وزارت ورزش کارها را در سکوت پيش ببرد؛ سکوتي که البته شب گذشته تبديل به يک خبر مهم شد؛ پاي زنان به ورزشگاه آزادي باز شد تا آنها ديدار دوستانه تيم ملي ايران با بوليوي را از نزديک ببيند؛ گو اينکه اين تماشاگران زن همگي به‌صورت گزينشي انتخاب شده بودند و تعدادشان از 150 نفر تجاوز نمي‌کرد. بالاخره اما طلسم غیبت تماشاگران زن شکسته شده و حالا همه اميدوارند اين داستان، پيش‌درآمدي براي حضور دائمي و غيرگزينشي هواداران زن به ورزشگاه‌هاي فوتبال شود.
تقلب از روي دست واليبال
شب گذشته در ورزشگاه آزادي چيزي نزديک به 150 زن بازي ايران با بوليوي را از نزديک ديدند؛ طبق گزارش‌هاي رسيده از ورزشگاه آزادي، اين تماشاگران زن از قبل مشخص شده بودند: اعضاي تيم ملي فوتبال زنان ايران، اعضاي تيم ملي فوتسال زنان ايران، خانواده کارکنان فدراسيون فوتبال، خانواده تعدادي از بازيکنان و البته چندين خبرنگار و عکاس زن. اين دو گروه آخر يعني خبرنگاران و عکاسان البته اجازه فعاليت خبري نداشتند و فقط توانستند بازي را از نزديک تماشا کنند. شبيه اين اتفاق اما پيش‌تر در رقابت‌هاي واليبال رخ داد؛ فدراسيون جهاني واليبال، ايران را تهديد کرد که اگر اجازه ورود زنان به ورزشگاه‌ها داده نشود، ايران را از ميزباني رقابت‌هاي ليگ جهاني محروم مي‌کند. مسئولان واليبال براي فرار از اين محروميت ابتدا رو به انتخاب گزينشي تماشاگران زن آوردند و بعدها که فضا مهیاتر شد، هم تعداد تماشاگران زن را افزايش دادند و هم اينکه ديگر اين موضوع کمتر حالت گزينشي داشت. رفته‌رفته حساسيت‌هاي بهوجودآمده هم از بين رفت و تماشاگران زن زيادي از بازي‌هاي واليبال در شهرستان‌ها هم ديدن کردند. فرمول واليبال حالا موردتوجه فدراسيون فوتبال قرار گرفته و آنها
هم اميد زيادي دارند ازاین‌پس بتوانند ورود زنان به ورزشگاه را با تعداد بيشتر و گزينش کمتر هموارتر کنند؛ به اين شيوه هم پاسخ علاقه‌مندان بي‌شمار زن به فوتبال در آينده‌اي نه‌چندان دور داده مي‌شود و هم اينکه فيفا ذره‌بين بدبيني‌اش را از روي ايران برمي‌دارد؛ طبيعي است مشکل ورود زنان به ورزشگاه در ايران به‌صورت يک‌باره حل‌شدني نيست و هنوز نياز به رايزني‌هاي فراواني است تا نيمي از جامعه ايران و نيمي از تماشاگران فوتبال که علاقه‌مند به ديدن اين رشته در ورزشگاه هستند، بتوانند بدون دغدغه به حمايت از تيم‌هاي موردنظرشان بپردازند. در نهایت و در شبی که تماشاگران زن بازی ملی‌پوشان را از نزدیک دیدند، ایران 2 بر یک بولیوی را برد.
گروه ورزش: اسفند 1396 بود که سفر جاني اينفانتينو، رئيس فيفا به ايران براي تماشاي دربي هشتادوششم حسابي خبرساز شد؛ مسئولان فدراسيون، مشتاق از اينکه مرد اول نهاد بين‌المللي فوتبال را به تهران کشيده‌‌اند، برنامه‌اي تدارک ديدند تا شايد اينفانتينو با ديدن شور و اشتياق ايراني‌ها به فوتبال، کمي در روند مشکلات بهوجودآمده به آنها کمک کند. آن زمان دو مشکل اصلي که قرار بود با رئيس فيفا در ميان گذاشته شود، حل مشکل بازي در کشور ثالث براي تيم‌هاي باشگاهي ايران در ليگ قهرمانان آسيا و محروميت پرسپوليس از دو پنجره نقل و انتقالات بود؛ مشکلاتي که البته به قوت پابرجا ماندند و هيچ‌کدام هم حل نشدند. موضوع اصلي اما نه روي سکوهاي ورزشگاه آزادي در دربي بلکه پشت درهاي ورزشگاه رقم خورد؛ جايي که هواداران زن آمده بودند تا در حضور رئيس فيفا از حقشان براي ورود به ورزشگاه دفاع کنند. دست آخر اما به‌جاي گره‌گشايي، راه ورود آنها به بازداشت موقت چندساعته هموار شد تا رسانه‌هاي اروپايي از سفر اينفانتينو به تهران و ملاقات با مسئولان کشوري و ورزشي اين کشور انتقاد کنند.
قول روحاني به رئيس فيفا
اينفانتينو يکي از پیش‌شرط‌هایی که براي سفر به ايران داشت، ديدار با حسن روحاني، رئيس‌جمهور ايران بود؛ او مي‌خواست هر طور شده مرد اول سياست‌هاي ايران را از نزديک ببيند. براي او ملاقات کوتاهي در فرودگاه تنظيم کردند تا روحاني پاي صحبت‌هاي اينفانتينو بنشيند؛ در همان ديدار بود که اتفاقا رئيس فيفا پيراهن شماره 7 را به‌خاطر اينکه روحاني هفتمين رئيس‌جمهوري ايران بود، به او اهدا کرد. در آن زمان کمتر خبري مربوط به جزئيات اين ديدار به بيرون مخابره شد ولي دو، سه روز بعد از رفتن اينفانتينو از ايران، مشخص شد که رئيس فيفا توانسته قول‌هايي از حسن روحاني بگيرد. اينفانتينو در نشست بعدي‌اش با مسئولان اجرائي فوتبال در پاسخ به اين انتقاد که چرا به کشوري سفر کرده که زنانش اجازه حضور در ورزشگاه را ندارند، حرف مهمي زد: «هرجور دوست داريد، مي‌توانيد برداشت کنيد ولي چند نفر مي‌توانند به ايران سفر کنند تا در اين سفر با رئيس‌جمهوري اين کشور هم ديدار کنند؛ کدام بهتر بود؟ اينکه به ايران نروم يا اينکه با رئيس‌جمهور ايران درباره حل مشکل ورود زنان به ورزشگاه مذاکره کنم؟ من با آقاي روحاني حرف زدم و او به من قول داد مشکل ورود زنان به
ورزشگاه‌ها را حل کند. هرچند گفت در کشوري مثل ايران حل‌شدن اين موضوع نياز به گذر زمان دارد ولي او قول داده اين مشکل را برطرف کند». صحبت‌هاي اينفانتينو بخش زيادي از منتقدانش را ساکت کرد. او خبر داد که مسئولان ورزشي ايران هم وعده داده‌‌اند مشکل ورود زنان به ورزشگاه را حل کنند.
و بالاخره 24 مهر 1397
نامه‌نگاري‌هاي فيفا با مسئولان فوتبال ايران و پرس‌و‌جوکردن درباره حل مشکل ورود زنان به ورزشگاه به همان ديدارهاي اسفند 96 ختم نشد؛ آنها بعدا در چند نامه‌نگاري مختلف از مسئولان فدراسيون فوتبال ايران خواسته بودند تا روند ورود زنان به ورزشگاه در اين کشور را توضيح دهند و بگويند اين موضوع کي محقق مي‌شود؟ فدراسيون فوتبال اما بدون اشاره به جزئيات اين پرونده تلاش کرد تا در کنار مسئولان وزارت ورزش کارها را در سکوت پيش ببرد؛ سکوتي که البته شب گذشته تبديل به يک خبر مهم شد؛ پاي زنان به ورزشگاه آزادي باز شد تا آنها ديدار دوستانه تيم ملي ايران با بوليوي را از نزديک ببيند؛ گو اينکه اين تماشاگران زن همگي به‌صورت گزينشي انتخاب شده بودند و تعدادشان از 150 نفر تجاوز نمي‌کرد. بالاخره اما طلسم غیبت تماشاگران زن شکسته شده و حالا همه اميدوارند اين داستان، پيش‌درآمدي براي حضور دائمي و غيرگزينشي هواداران زن به ورزشگاه‌هاي فوتبال شود.
تقلب از روي دست واليبال
شب گذشته در ورزشگاه آزادي چيزي نزديک به 150 زن بازي ايران با بوليوي را از نزديک ديدند؛ طبق گزارش‌هاي رسيده از ورزشگاه آزادي، اين تماشاگران زن از قبل مشخص شده بودند: اعضاي تيم ملي فوتبال زنان ايران، اعضاي تيم ملي فوتسال زنان ايران، خانواده کارکنان فدراسيون فوتبال، خانواده تعدادي از بازيکنان و البته چندين خبرنگار و عکاس زن. اين دو گروه آخر يعني خبرنگاران و عکاسان البته اجازه فعاليت خبري نداشتند و فقط توانستند بازي را از نزديک تماشا کنند. شبيه اين اتفاق اما پيش‌تر در رقابت‌هاي واليبال رخ داد؛ فدراسيون جهاني واليبال، ايران را تهديد کرد که اگر اجازه ورود زنان به ورزشگاه‌ها داده نشود، ايران را از ميزباني رقابت‌هاي ليگ جهاني محروم مي‌کند. مسئولان واليبال براي فرار از اين محروميت ابتدا رو به انتخاب گزينشي تماشاگران زن آوردند و بعدها که فضا مهیاتر شد، هم تعداد تماشاگران زن را افزايش دادند و هم اينکه ديگر اين موضوع کمتر حالت گزينشي داشت. رفته‌رفته حساسيت‌هاي بهوجودآمده هم از بين رفت و تماشاگران زن زيادي از بازي‌هاي واليبال در شهرستان‌ها هم ديدن کردند. فرمول واليبال حالا موردتوجه فدراسيون فوتبال قرار گرفته و آنها
هم اميد زيادي دارند ازاین‌پس بتوانند ورود زنان به ورزشگاه را با تعداد بيشتر و گزينش کمتر هموارتر کنند؛ به اين شيوه هم پاسخ علاقه‌مندان بي‌شمار زن به فوتبال در آينده‌اي نه‌چندان دور داده مي‌شود و هم اينکه فيفا ذره‌بين بدبيني‌اش را از روي ايران برمي‌دارد؛ طبيعي است مشکل ورود زنان به ورزشگاه در ايران به‌صورت يک‌باره حل‌شدني نيست و هنوز نياز به رايزني‌هاي فراواني است تا نيمي از جامعه ايران و نيمي از تماشاگران فوتبال که علاقه‌مند به ديدن اين رشته در ورزشگاه هستند، بتوانند بدون دغدغه به حمايت از تيم‌هاي موردنظرشان بپردازند. در نهایت و در شبی که تماشاگران زن بازی ملی‌پوشان را از نزدیک دیدند، ایران 2 بر یک بولیوی را برد.