20 میلیون و یک مدرسه

دفتر فرنو را ما دانش‌آموزان دهه 60 خوب به‌خاطر داریم؛ دفترهایی که مدرسه در آن دوران جنگ در اختیارمان قرار می‌داد؛ رنگ صورتی و سبز کم‌رنگ آن. شاید نمی‌دانستیم که صاحب کارخانه‌اش پس از مرگ هم با وصیتش راه زیبایی را پایه‌ریزی کرده است. اگر نیک‌اندیشی آقای فرنو و همت بلند همسرش نبود شاید امروز تشکلی به اسم «خیرین مدرسه‌ساز» در کشور وجود نداشت. او وصیت کرده بود که بعد از فوتش، همسرش مدرسه‌ای با اعتبار 20 میلیون تومان بنا کند تا صالحات باقیاتی از او به یادگار بماند. همسرش پس از درگذشتش، مدتی اوضاع‌واحوال روحی مناسبی نداشت، به‌گونه‌ای که در بیمارستان بستری شد، اما به امید انجام این وصیت از بستر بیماری به‌پا خاست. احترام فرنو همچنان بعد از 22 سال به این راه ادامه داده و به سایت نوسازی مدارس می‌گوید «همواره به این می‌اندیشیده که باید دفتری تولید کند که تمام اقشار جامعه بتوانند به‌راحتی و با هزینه اندک آن را برای فرزندانشان تهیه کنند و دغدغه‌ای برای ازبین‌رفتن آن نداشته باشند. ما با هم یک وصیت‌نامه مشترک داشتیم، اما پس از اینکه ایشان از دنیا رفت متوجه شدیم که او وصیت‌نامه دیگری نوشته و در آن قید کرده بود که به ارزش 20 میلیون تومان مدرسه‌ای بنا کنیم. زمانی‌ که تصمیم گرفتم به وصیت‌نامه همسرم عمل کنم، فرزندانم نیز مرا یاری کردند و خوشبختانه توانستیم به کمک یکدیگر مدرسه‌ای احداث کنیم».
کارخانه تولید دفتر حوالی کرج بود، برای همین تصمیم گرفت مدرسه‌ای را در قلعه حسن‌خان کرج بنا کند. به‌این‌ترتیب او شد اولین بانوی مدرسه‌ساز. پس از مدتی فعالیت تصمیم گرفت در منزلش جلساتی با دیگر خیرین مدرسه‌ساز برپا کند. سعی می‌کرد هیچ کمبود و وقفه‌ای رخ ندهد، به‌گونه‌ای که برای خیرینی که از شهرستان به تهران می‌آمدند غذا و امکانات استراحت آماده می‌کرد. بعد هم یکی از منزل‌هایشان را در اختیار جامعه خیرین مدرسه‌ساز قرار داد، اما شاید باور نکنید که حتی با سرمایه کم هم می‌توان در این مسیر قدم گذاشت. فرنو می‌گوید «با مقادیر بسیار ناچیز نیز در راه این امر خیر قدم برداشت. حتی مشارکت در تهیه ملزومات جلسات خیرین مدرسه‌ساز نیز نوعی مشارکت در ساخت مدرسه محسوب می‌شود، بنابراین همه می‌توانند در این راه گام بردارند».

دفتر فرنو را ما دانش‌آموزان دهه 60 خوب به‌خاطر داریم؛ دفترهایی که مدرسه در آن دوران جنگ در اختیارمان قرار می‌داد؛ رنگ صورتی و سبز کم‌رنگ آن. شاید نمی‌دانستیم که صاحب کارخانه‌اش پس از مرگ هم با وصیتش راه زیبایی را پایه‌ریزی کرده است. اگر نیک‌اندیشی آقای فرنو و همت بلند همسرش نبود شاید امروز تشکلی به اسم «خیرین مدرسه‌ساز» در کشور وجود نداشت. او وصیت کرده بود که بعد از فوتش، همسرش مدرسه‌ای با اعتبار 20 میلیون تومان بنا کند تا صالحات باقیاتی از او به یادگار بماند. همسرش پس از درگذشتش، مدتی اوضاع‌واحوال روحی مناسبی نداشت، به‌گونه‌ای که در بیمارستان بستری شد، اما به امید انجام این وصیت از بستر بیماری به‌پا خاست. احترام فرنو همچنان بعد از 22 سال به این راه ادامه داده و به سایت نوسازی مدارس می‌گوید «همواره به این می‌اندیشیده که باید دفتری تولید کند که تمام اقشار جامعه بتوانند به‌راحتی و با هزینه اندک آن را برای فرزندانشان تهیه کنند و دغدغه‌ای برای ازبین‌رفتن آن نداشته باشند. ما با هم یک وصیت‌نامه مشترک داشتیم، اما پس از اینکه ایشان از دنیا رفت متوجه شدیم که او وصیت‌نامه دیگری نوشته و در آن قید کرده بود که به ارزش 20 میلیون تومان مدرسه‌ای بنا کنیم. زمانی‌ که تصمیم گرفتم به وصیت‌نامه همسرم عمل کنم، فرزندانم نیز مرا یاری کردند و خوشبختانه توانستیم به کمک یکدیگر مدرسه‌ای احداث کنیم».
کارخانه تولید دفتر حوالی کرج بود، برای همین تصمیم گرفت مدرسه‌ای را در قلعه حسن‌خان کرج بنا کند. به‌این‌ترتیب او شد اولین بانوی مدرسه‌ساز. پس از مدتی فعالیت تصمیم گرفت در منزلش جلساتی با دیگر خیرین مدرسه‌ساز برپا کند. سعی می‌کرد هیچ کمبود و وقفه‌ای رخ ندهد، به‌گونه‌ای که برای خیرینی که از شهرستان به تهران می‌آمدند غذا و امکانات استراحت آماده می‌کرد. بعد هم یکی از منزل‌هایشان را در اختیار جامعه خیرین مدرسه‌ساز قرار داد، اما شاید باور نکنید که حتی با سرمایه کم هم می‌توان در این مسیر قدم گذاشت. فرنو می‌گوید «با مقادیر بسیار ناچیز نیز در راه این امر خیر قدم برداشت. حتی مشارکت در تهیه ملزومات جلسات خیرین مدرسه‌ساز نیز نوعی مشارکت در ساخت مدرسه محسوب می‌شود، بنابراین همه می‌توانند در این راه گام بردارند».