آینه
آرمان
دلواپسان و اپوزیسیون دو لبه یک قیچی‌اند
فیاض زاهد: امروز ایران را با عربستان مقایسه کنید، به ظاهر ولیعهدی دارد که طرفدار اصلاحات است، اما وقتی چهره واقعی ولیعهد عربستان را در داستان خاشقچی می‌بینید و در دل نهادهای اجتماعی عربستان قدرت نهادهای ایران را نمی‌بینید. در ایران امروز زنان یک نیروی تعیین‌کننده هستند هیچ سیاست‌مداری بدون توجه به خواست آنها نمی‌تواند موفق شود. مشکل امروز ایران برخی محدودیت‌ها در انتخاب افراد است که درواقع مانع سازوکارهای انتخاب مدیران شایسته می‌شود. اما این تلاش برای مبارزه در تبیین جایگاه دو طرف است. من معتقدم که روند تاریخ به‌نفع ما است. هرگاه در جامعه ایران بخواهیم تغییرات سریع و ناگهانی ایجاد کنیم به‌سرعت پس از مدتی میل به استبداد پیدا می‌کنیم. پس اگر این فرایند طولانی می‌شود و هزینه‌بر است بهتر از آن است که یکبار شود و توفان برخیزد. در سیلاب نمی‌توان ماهی گرفت و خانه‌ها خراب می‌شود. مگر در آمریکا دموکراسی یک‌شبه صورت گرفت؟ تا چند سال پیش سیاه‌پوستان را آتش می‌زدند، اما با پیگیری نیروهای تحولات مدنی یک سیاه رئیس‌جمهور شد و مارتین لوتر که آخرین سیاه‌پوست معروف در صحنه سیاسی آمریکا بود کشته شد. همه جوامع این را طی
کرده‌اند باید با صبوری، آرامش و تقویت نهادهای اجتماعی و مدنی، تعمیق تفکر و اندیشه، اصلاح نظام آموزش‌وپرورش، تربیتی و دانشگاهی به جامعه‌ای باثبات برسیم. بدون جامعه‌ای توانا هر دولتی که به اسم دموکراسی مستقر شود به‌سرعت و با قدرت میل به استبداد پیدا خواهد کرد.
اعتماد
دلایل تعلل اروپا
عبدالرضا فرجی‌راد: انگیزه آمریکایی‌ها برای مخالفت با سازوکار مالی مستقل اروپایی در میان آمریکایی‌ها فراتر از مسئله ایران است. مسئله تلاش اروپا برای قطع وابستگی امنیتی و اقتصادی به آمریکا، یک موضوع مورد اختلاف میان دو سوی اقیانوس اطلس است که آمریکایی‌ها از هر فرصتی برای ایجاد وقفه و مانع در برابر آن استفاده می‌کنند. ایجاد یک حساب ویژه مبتنی‌بر یورو برای معامله با ایران، نه‌تنها می‌توانست سیاست‌های تحریم یک‌جانبه آمریکا علیه ایرانیان را تضعیف کند، بلکه تسلط آمریکا بر نظام مالی و بانکی جهانی را هم برهم می‌زد و اروپایی‌ها می‌توانستند هر زمان که اراده کنند از چنین سازوکارهایی برای معامله و مبادله با دیگر کشورهای جهان هم استفاده کنند. این سازوکار مالی می‌توانست به یک اهرم کارآمد برای استقلال مالی اروپا از نظام بانکی و مالی مبتنی‌بر دلار تبدیل شود، در نتیجه این احتمال وجود دارد که آمریکایی‌ها به دلیل نگرانی از کاربرد وسیع‌تر چنین سازوکاری در طول ماه‌های اخیر با استفاده از اهرم‌های دیپلماتیک قدرتمند و تهدید و تشویق، اروپایی‌ها را برای انصراف از انجام این کار فریب داده باشند.
ایران
تفاوت اعتراضات کارگران هفت‌تپه
عباس عبدی: دولت و سایر نهادهای رسمی باید میان دو راه زیر یکی را انتخاب کنند؛ احترام به حق سازماندهی مردم به‌ویژه کارگران از طریق سندیکا و انجمن و گفت‌وگوی سه‌جانبه کارفرما و دولت با این نهادها یک راه است. راه دیگر آنکه هیچ نهادی را به رسمیت نشناسد و نداند که با چه کسی و چه گروهی مواجه است و اجازه دهد که امور به‌صورت خودبه‌خودی پیش بروند و قابل تصور است که این راه با چه پایان تأسف‌آوری همراه خواهد شد. تفاوت اعتراض کارگران هفت‌تپه با سایر اعتراضات به مسئله خصوصی‌سازی این شرکت بسیار بزرگ مربوط می‌شود. تردیدی نیست که برای تحرک‌بخشیدن به اقتصاد کشور باید از خصوصی‌سازی دفاع کرد ولی این کار باید معطوف به افزایش کارآیی و تولید و بهبود و شرایط کارکنان آن شرکت باشد و نه‌اینکه دولت بخواهد یک باری را از دوش خود بردارد یا از طریق فروش پولی کسب کند.
کیهان
چرا چنین نسخه می‌پیچند؟
جعفر بلوری: تیتر زدیم دو لیبرال از دولت رفت، دو مفسد دانه‌درشت اقتصادی هم اعدام شد، قیمت دلار کاهش پیدا کرد. روی این تیتر هم به دولت محترم توصیه کردیم، اگر سایر لیبرال‌ها را که وصفشان در بالا رفت، از دولت بیرون بیندازید، و برخورد با مفسدان را ادامه دهید می‌توان امیدوار بود اوضاع اقتصادی بهتر شود. کسانی که تنها هنرشان محکوم‌کردن یک طرح، بدون ارائه طرحی جایگزین است! برافروختند. همان‌ها که علت بی‌خاصیت‌شدن برجام را نوشتن یک شعار روی یک موشک می‌دانستند، نوشتند مگر با برخورد با مفسدان دانه‌درشت اقتصادی، و اخراج مدیرهای ناکارآمد لیبرال، می‌توان به اقتصاد رونق داد؟ چطور با نوشتن یک شعار روی یک موشک می‌توان برجام را که، فتح‌الفتوح، بزرگترین پیروزی قرن... بود از خاصیت انداخت، با برخورد با گردن‌کلفت‌های دانه‌درشت که بازار را ملتهب و به گرانی ارز و سکه دامن می‌زنند، نمی‌توان اوضاع اقتصادی را بهتر کرد؟!
آرمان
دلواپسان و اپوزیسیون دو لبه یک قیچی‌اند
فیاض زاهد: امروز ایران را با عربستان مقایسه کنید، به ظاهر ولیعهدی دارد که طرفدار اصلاحات است، اما وقتی چهره واقعی ولیعهد عربستان را در داستان خاشقچی می‌بینید و در دل نهادهای اجتماعی عربستان قدرت نهادهای ایران را نمی‌بینید. در ایران امروز زنان یک نیروی تعیین‌کننده هستند هیچ سیاست‌مداری بدون توجه به خواست آنها نمی‌تواند موفق شود. مشکل امروز ایران برخی محدودیت‌ها در انتخاب افراد است که درواقع مانع سازوکارهای انتخاب مدیران شایسته می‌شود. اما این تلاش برای مبارزه در تبیین جایگاه دو طرف است. من معتقدم که روند تاریخ به‌نفع ما است. هرگاه در جامعه ایران بخواهیم تغییرات سریع و ناگهانی ایجاد کنیم به‌سرعت پس از مدتی میل به استبداد پیدا می‌کنیم. پس اگر این فرایند طولانی می‌شود و هزینه‌بر است بهتر از آن است که یکبار شود و توفان برخیزد. در سیلاب نمی‌توان ماهی گرفت و خانه‌ها خراب می‌شود. مگر در آمریکا دموکراسی یک‌شبه صورت گرفت؟ تا چند سال پیش سیاه‌پوستان را آتش می‌زدند، اما با پیگیری نیروهای تحولات مدنی یک سیاه رئیس‌جمهور شد و مارتین لوتر که آخرین سیاه‌پوست معروف در صحنه سیاسی آمریکا بود کشته شد. همه جوامع این را طی
کرده‌اند باید با صبوری، آرامش و تقویت نهادهای اجتماعی و مدنی، تعمیق تفکر و اندیشه، اصلاح نظام آموزش‌وپرورش، تربیتی و دانشگاهی به جامعه‌ای باثبات برسیم. بدون جامعه‌ای توانا هر دولتی که به اسم دموکراسی مستقر شود به‌سرعت و با قدرت میل به استبداد پیدا خواهد کرد.
اعتماد
دلایل تعلل اروپا
عبدالرضا فرجی‌راد: انگیزه آمریکایی‌ها برای مخالفت با سازوکار مالی مستقل اروپایی در میان آمریکایی‌ها فراتر از مسئله ایران است. مسئله تلاش اروپا برای قطع وابستگی امنیتی و اقتصادی به آمریکا، یک موضوع مورد اختلاف میان دو سوی اقیانوس اطلس است که آمریکایی‌ها از هر فرصتی برای ایجاد وقفه و مانع در برابر آن استفاده می‌کنند. ایجاد یک حساب ویژه مبتنی‌بر یورو برای معامله با ایران، نه‌تنها می‌توانست سیاست‌های تحریم یک‌جانبه آمریکا علیه ایرانیان را تضعیف کند، بلکه تسلط آمریکا بر نظام مالی و بانکی جهانی را هم برهم می‌زد و اروپایی‌ها می‌توانستند هر زمان که اراده کنند از چنین سازوکارهایی برای معامله و مبادله با دیگر کشورهای جهان هم استفاده کنند. این سازوکار مالی می‌توانست به یک اهرم کارآمد برای استقلال مالی اروپا از نظام بانکی و مالی مبتنی‌بر دلار تبدیل شود، در نتیجه این احتمال وجود دارد که آمریکایی‌ها به دلیل نگرانی از کاربرد وسیع‌تر چنین سازوکاری در طول ماه‌های اخیر با استفاده از اهرم‌های دیپلماتیک قدرتمند و تهدید و تشویق، اروپایی‌ها را برای انصراف از انجام این کار فریب داده باشند.
ایران
تفاوت اعتراضات کارگران هفت‌تپه
عباس عبدی: دولت و سایر نهادهای رسمی باید میان دو راه زیر یکی را انتخاب کنند؛ احترام به حق سازماندهی مردم به‌ویژه کارگران از طریق سندیکا و انجمن و گفت‌وگوی سه‌جانبه کارفرما و دولت با این نهادها یک راه است. راه دیگر آنکه هیچ نهادی را به رسمیت نشناسد و نداند که با چه کسی و چه گروهی مواجه است و اجازه دهد که امور به‌صورت خودبه‌خودی پیش بروند و قابل تصور است که این راه با چه پایان تأسف‌آوری همراه خواهد شد. تفاوت اعتراض کارگران هفت‌تپه با سایر اعتراضات به مسئله خصوصی‌سازی این شرکت بسیار بزرگ مربوط می‌شود. تردیدی نیست که برای تحرک‌بخشیدن به اقتصاد کشور باید از خصوصی‌سازی دفاع کرد ولی این کار باید معطوف به افزایش کارآیی و تولید و بهبود و شرایط کارکنان آن شرکت باشد و نه‌اینکه دولت بخواهد یک باری را از دوش خود بردارد یا از طریق فروش پولی کسب کند.
کیهان
چرا چنین نسخه می‌پیچند؟
جعفر بلوری: تیتر زدیم دو لیبرال از دولت رفت، دو مفسد دانه‌درشت اقتصادی هم اعدام شد، قیمت دلار کاهش پیدا کرد. روی این تیتر هم به دولت محترم توصیه کردیم، اگر سایر لیبرال‌ها را که وصفشان در بالا رفت، از دولت بیرون بیندازید، و برخورد با مفسدان را ادامه دهید می‌توان امیدوار بود اوضاع اقتصادی بهتر شود. کسانی که تنها هنرشان محکوم‌کردن یک طرح، بدون ارائه طرحی جایگزین است! برافروختند. همان‌ها که علت بی‌خاصیت‌شدن برجام را نوشتن یک شعار روی یک موشک می‌دانستند، نوشتند مگر با برخورد با مفسدان دانه‌درشت اقتصادی، و اخراج مدیرهای ناکارآمد لیبرال، می‌توان به اقتصاد رونق داد؟ چطور با نوشتن یک شعار روی یک موشک می‌توان برجام را که، فتح‌الفتوح، بزرگترین پیروزی قرن... بود از خاصیت انداخت، با برخورد با گردن‌کلفت‌های دانه‌درشت که بازار را ملتهب و به گرانی ارز و سکه دامن می‌زنند، نمی‌توان اوضاع اقتصادی را بهتر کرد؟!