تأثیر مثبت اطلاع‌رسانی به‌موقع تهدیدها
شاهد حلاج‌نیشابوری. روزنامه‌نگار
دیروز مرکز اطلاع‌رسانی پلیس تهران بزرگ فیلمی را در اختیار رسانه‌ها قرار داد که فردی به نام مهدی با بطری مواد آتش‌زا و اسپری اقدام به آتش‌زدن حداقل چهار نفر کرده است.
قربانیان در پارک یا فضای سبز حاشیه خیابان زیر سایه مشغول استراحت هستند که بی‌خبر از همه‌جا طعمه آتش‌افروزی مهدی و سه همدست او می‌شوند.
فارغ از اتفاق ناگواری که تحلیل روان‌شناسی و جامعه‌شناسی آن نیز ضروری است و باید دید چرا فردی بالغ و به‌ظاهر عاقل اقدام به چنین عمل خشنی می‌کند و افرادی نیز با او همدست شوند، نکته‌ای دیگر نیز حائز اهمیت است و آن در جریان قرار‌گرفتن به‌موقع رسانه‌ها و مردم است زیرا در پی آن رسانه‌ها هشدارهای لازم را به شهروندان خواهند داد و با انتشار تصویر فرد مهاجم به دستگیری او کمک خواهد کرد تا جامعه‌ای امن و بهتر برای همه اقشار داشته باشیم.
در برابر این تفکر فرضیه‌ای قدیمی وجود دارد که اذعان می‌کند برای جلوگیری از تشویش اذهان عمومی و ازبین‌نرفتن حس امنیت افراد جامعه، نباید به آنها گفت در اطرافشان چه خبر است! مگر اینکه عامل یا عاملان هر جنایت دستگیر شده باشند. این نوع تفکر که مردم نمی‌توانند به خود، یکدیگر و پلیس در جلوگیری از اتفاقات ناگوار کمک کنند، باعث دورشدن دستگاه‌های مختلف از شهروندان و دیوارکشی بین مردم و پلیس و قوه قضائیه می‌شود.
این در حالی است که با اعتماد به یکدیگر و چاره‌اندیشی برای معضلاتی که در جامعه وجود دارد و به‌ناگاه سر باز می‌کند، می‌توان از نیروی بالقوه جامعه استفاده کرد تا قبل از آنکه کار به جای باریک و خطرناکی برسد، جلوی فاجعه گرفته شود.
در فیلم منتشرشده به نظر می‌رسد مهاجمان قصد ایجاد آسیب جدی به قربانیان را ندارند و فقط برای تفریح اقدام به این کار خطرناک می‌کنند و فردی که فیلم می‌گیرد پس از آنکه یکی از قربانیان درحالی‌که در آتش می‌سوزد و می‌دود، به او پیشنهاد می‌دهد روی زمین دراز بکشد و با غلتیدن خود را خاموش کند، اما اگر این افراد هرچه زودتر دستگیر نشوند از کجا معلوم این اقدام سادیسم‌گونه باعث گرفته‌شدن جان یکی از شهروندان نشود و بعدها عاملان این اتفاق جلوی دوربین ابراز پشیمانی نکنند و نگویند قصد قتل نداشته‌اند و فقط برای تفریح و خندیدن چنین آسیب‌هایی را به دیگران رسانده‌اند؟ در چنین شرایطی باید با دادن اطلاعات لازم به رسانه‌ها هرچه بیشتر و سریع‌تر به دستگیری مهاجمان کمک کرد. از این‌رو اقدام پلیس تهران در انتشار این فیلم کار خوب و مؤثری است که می‌تواند پایه‌گذار شیوه‌ای جدید در برخورد با جرائم و اتفاقاتی باشد که امنیت جامعه را تهدید می‌کند.
دیروز مرکز اطلاع‌رسانی پلیس تهران بزرگ فیلمی را در اختیار رسانه‌ها قرار داد که فردی به نام مهدی با بطری مواد آتش‌زا و اسپری اقدام به آتش‌زدن حداقل چهار نفر کرده است.
قربانیان در پارک یا فضای سبز حاشیه خیابان زیر سایه مشغول استراحت هستند که بی‌خبر از همه‌جا طعمه آتش‌افروزی مهدی و سه همدست او می‌شوند.
فارغ از اتفاق ناگواری که تحلیل روان‌شناسی و جامعه‌شناسی آن نیز ضروری است و باید دید چرا فردی بالغ و به‌ظاهر عاقل اقدام به چنین عمل خشنی می‌کند و افرادی نیز با او همدست شوند، نکته‌ای دیگر نیز حائز اهمیت است و آن در جریان قرار‌گرفتن به‌موقع رسانه‌ها و مردم است زیرا در پی آن رسانه‌ها هشدارهای لازم را به شهروندان خواهند داد و با انتشار تصویر فرد مهاجم به دستگیری او کمک خواهد کرد تا جامعه‌ای امن و بهتر برای همه اقشار داشته باشیم.
در برابر این تفکر فرضیه‌ای قدیمی وجود دارد که اذعان می‌کند برای جلوگیری از تشویش اذهان عمومی و ازبین‌نرفتن حس امنیت افراد جامعه، نباید به آنها گفت در اطرافشان چه خبر است! مگر اینکه عامل یا عاملان هر جنایت دستگیر شده باشند. این نوع تفکر که مردم نمی‌توانند به خود، یکدیگر و پلیس در جلوگیری از اتفاقات ناگوار کمک کنند، باعث دورشدن دستگاه‌های مختلف از شهروندان و دیوارکشی بین مردم و پلیس و قوه قضائیه می‌شود.
این در حالی است که با اعتماد به یکدیگر و چاره‌اندیشی برای معضلاتی که در جامعه وجود دارد و به‌ناگاه سر باز می‌کند، می‌توان از نیروی بالقوه جامعه استفاده کرد تا قبل از آنکه کار به جای باریک و خطرناکی برسد، جلوی فاجعه گرفته شود.
در فیلم منتشرشده به نظر می‌رسد مهاجمان قصد ایجاد آسیب جدی به قربانیان را ندارند و فقط برای تفریح اقدام به این کار خطرناک می‌کنند و فردی که فیلم می‌گیرد پس از آنکه یکی از قربانیان درحالی‌که در آتش می‌سوزد و می‌دود، به او پیشنهاد می‌دهد روی زمین دراز بکشد و با غلتیدن خود را خاموش کند، اما اگر این افراد هرچه زودتر دستگیر نشوند از کجا معلوم این اقدام سادیسم‌گونه باعث گرفته‌شدن جان یکی از شهروندان نشود و بعدها عاملان این اتفاق جلوی دوربین ابراز پشیمانی نکنند و نگویند قصد قتل نداشته‌اند و فقط برای تفریح و خندیدن چنین آسیب‌هایی را به دیگران رسانده‌اند؟ در چنین شرایطی باید با دادن اطلاعات لازم به رسانه‌ها هرچه بیشتر و سریع‌تر به دستگیری مهاجمان کمک کرد. از این‌رو اقدام پلیس تهران در انتشار این فیلم کار خوب و مؤثری است که می‌تواند پایه‌گذار شیوه‌ای جدید در برخورد با جرائم و اتفاقاتی باشد که امنیت جامعه را تهدید می‌کند.