قاليباف بازهم با 4 درصد جمله ساخت
شهردار اسبق از كدام 4درصديها حرف ميزند؟
شرق: دو سال از انتخابات رياستجمهوري 96 ميگذرد، اما محمدباقر قاليباف هنوز دست از جملهسازي با گزاره چهاردرصدياش برنداشته است و به اشكال مختلف آن را طرح ميكند؛ همان چهاردرصدي كه به گفته برخي كارشناسان، در صورت صحت، نحوه مديريت 12ساله قاليباف و همكيشانش بر شهر تهران در ايجادش بيتأثير نبوده است. او در همايش کارنامه 40سالگي انقلاب، دوباره گفته است: «ميتوان با کوچککردن ساختار دولت بسياري از کارهاي را به مردم واگذار کرد، اما يک اقليت چهاردرصدي که در همهجا حضور دارند، نميگذارند کارها پيش برود. مسئولان امنيتي مانع اجراي کارها نيستند، بلکه چهاردرصديها مانع هستند».
يوسف اباذري، جامعهشناس، بهتازگی در يك سخنراني ضمن حمله به سياستهاي پوپوليستي محمود احمدينژاد و محمدباقر قاليباف گفته بود: «آيا آقاي قاليبافي که اين شهر را ۱۴ سال بر اصول نئوليبرالي ميچرخاند، ميداند در انتخابات رياستجمهوري نبايد بگويد چهار درصد و ۹۶ درصد. يا نميداني چه اجرا کردهاي، يا ميداني و داري دروغ ميگويي... . ميدانيد تقريبا شدت نئوليبرالسازي در ايران بيشتر در دوره آقاي احمدينژاد بود». بسياري از جامعهشناسان معتقدند سياستهاي «مالسازي» دوران قاليباف يكي نمودهاي بارز نئوليبراليسم بوده است.
قاليباف در همان روزهاي انتخابات نیز گفته بود: «مسئولان دولتي امروز و افرادي که تافتهجدابافتهاي از مردم هستند، همان بخش چهاردرصدي جامعه ما هستند. از 96 درصد ماليات گرفته ميشود، اما آن چهار درصد از زير بار آن شانه خالي ميکنند». يا گفته بود: «ما ميتوانيم با سرعتي 10 برابر موجود حرکت کرده و ارزش افزوده را حداقل سه برابر بيشتر کنيم. در دولت مردم، اقتصاد را مردمي کرده و جلوي آن چهار درصد را خواهيم گرفت و از خرد جمعي استفاده خواهيم کرد»، يا «بايد نظام بانکيای را اصلاح کنيم که با سرمايه 96درصدي مردم، فقط به چهار درصد مابقي وام ميدهد»، يا «مردم از نظر ذهني و از منظر اقتصادي احساس ناامني ميکنند. سرمايه مردم کجا ميرود؟ به جيب چهاردرصديها. اين را بايد گفت و تکرار کرد تا مسئولان بدانند و بشنوند و درک کنند که مردم در شرايط سختي هستند». جايي ديگر هم گفته بود: «امروز توليدکننده ما متضرر ميشود و کارگاههاي توليدي بسته شده و به ورشکستگي ميافتند، اما آن چهاردرصديهاي رانتخوار هر روز بر ثروتشان افزوده شده و فربهتر ميشوند».
قاليباف در حالي اين سخنان را ميگفت كه گويا فراموش كرده بود خودش هم بخشي از همين مسئولان است؛ سالها فرمانده نيروي انتظامي و 12 سال شهردار تهران.
عباس آخوندي، وزير سابق راهوشهرسازي، زماني در واكنش به ادعاي قاليباف گفته بود: «آنچه امروز از چهار درصد ثروتمند ياد ميشود، ياري وفادارتر از قاليباف نداشتند». آخوندي گفته بود: «قاليباف چارچوب تبليغاتي خود را اينگونه بسته است که ملت ايران را به چهار درصد و ۹۶ درصد تقسيم کند و خود را غمخوار اکثريت و دولت را هواخواه اقليت نشان دهد. حال آنکه فارغ از درستي و نادرستي اين ادعا، واقعيت کاملا خلاف اين مدعاست و آن چهار درصد ياري وفادارتر از ايشان در تاريخ نداشته است».
آخوندي به مديريت ۱۲ساله شهردار تهران در پايتخت اشاره کرده و گفته بود: «۱۲سالي که ايشان شهردار تهران بودند، طلاييترين دوران براي سوداگران بوده است تا با دست باز هر کاري که در تهران بخواهند، انجام دهند؛ تمام ظرفيتهاي زيستي نسل فعلي و آتي اين شهر را معامله کنند و اين شهر بيسامان را که در آن نه حرکت ميتوان کرد و نه زندگي، به وجود آورند که براي برونرفت از آن به صدها عاقل نياز خواهد بود که آن را دوباره سامان بخشند».به گفته وزير راهوشهرسازي، شهرداري قاليباف يکي از جولانگاههاي اصلي همين گروه اندک است که ايشان از آنها نام ميبرد و حالا ژست مدعي گرفته است. البته اگر نقدي به آقاي روحاني وارد باشد اين است که چرا اين مدت ايشان را تحمل کرد؟ واقعا چنين انتخاباتي صحنه نبرد گمراهي و آگاهي است.وليالله سيف، رئيس سابق بانك مركزي نیز پيش از اين به اين ادعاي قاليباف واكنش نشان داده و گفته بود: «اين برخوردها سياسي بوده است. من عمرم را در نظام بانکي گذراندهام و آشنايي کافي با نيروهاي انساني اين مجموعه دارم؛ بنابراين از اظهارات آقاي قاليباف تعجب کردم. ايشان بههرحال در شهرداري تهران کار ميکند و من هيچگاه چنين نگاهي را
به شهرداري تهران و زيرمجموعه ايشان ندارم. از اين رو، انتظار دارم با نگاهي ديگر به بانکها توجه کنند. درحالحاضر شهرداري تهران يکي از بزرگترين بدهکاران بانکي است و بدهيای حدود پنج تا شش هزار ميليارد تومان به بانکها دارد؛ يعني خود شهرداري هم جزء چهار درصد است؟ تمامي پروژههايي که شهردار تهران از آن سخن گفته و ميگويد مترو، بزرگراه صدر يا امثال آن را در تهران ساخته و به بهرهبرداري رسانده است، از منابعي بوده که از طريق بانکها تأمين شد؛ پس چرا اينها را اعلام نميکنند؟».سيف با اشاره به عملكرد بانك شهر بهعنوان مجموعه زير نظر شهرداري تهران گفته بود: «در اين بانک نيز همه اصول بهدرستي رعايت نشده و شاهد آن بودهايم که شهرداري براي انجام عمليات خود، اين بانک را مجبور به انجام اموري ميکند که خلاف چارچوب نظام بانکي است. بااينحال حوزه نظارت بانک مرکزي همواره اين موضوع را بررسي کرده و پيگرد قانوني داشته است. به دنبال مسائل مطرحشده، من خواستم در بانک مرکزي بررسي انجام شود که در نتيجه آن مشخص شد
40 درصد از تسهيلات بانکي براي 200 شخص حقوقي پرداخت شده که ازجمله آنها خود شهرداري تهران است».
شرق: دو سال از انتخابات رياستجمهوري 96 ميگذرد، اما محمدباقر قاليباف هنوز دست از جملهسازي با گزاره چهاردرصدياش برنداشته است و به اشكال مختلف آن را طرح ميكند؛ همان چهاردرصدي كه به گفته برخي كارشناسان، در صورت صحت، نحوه مديريت 12ساله قاليباف و همكيشانش بر شهر تهران در ايجادش بيتأثير نبوده است. او در همايش کارنامه 40سالگي انقلاب، دوباره گفته است: «ميتوان با کوچککردن ساختار دولت بسياري از کارهاي را به مردم واگذار کرد، اما يک اقليت چهاردرصدي که در همهجا حضور دارند، نميگذارند کارها پيش برود. مسئولان امنيتي مانع اجراي کارها نيستند، بلکه چهاردرصديها مانع هستند».
يوسف اباذري، جامعهشناس، بهتازگی در يك سخنراني ضمن حمله به سياستهاي پوپوليستي محمود احمدينژاد و محمدباقر قاليباف گفته بود: «آيا آقاي قاليبافي که اين شهر را ۱۴ سال بر اصول نئوليبرالي ميچرخاند، ميداند در انتخابات رياستجمهوري نبايد بگويد چهار درصد و ۹۶ درصد. يا نميداني چه اجرا کردهاي، يا ميداني و داري دروغ ميگويي... . ميدانيد تقريبا شدت نئوليبرالسازي در ايران بيشتر در دوره آقاي احمدينژاد بود». بسياري از جامعهشناسان معتقدند سياستهاي «مالسازي» دوران قاليباف يكي نمودهاي بارز نئوليبراليسم بوده است.
قاليباف در همان روزهاي انتخابات نیز گفته بود: «مسئولان دولتي امروز و افرادي که تافتهجدابافتهاي از مردم هستند، همان بخش چهاردرصدي جامعه ما هستند. از 96 درصد ماليات گرفته ميشود، اما آن چهار درصد از زير بار آن شانه خالي ميکنند». يا گفته بود: «ما ميتوانيم با سرعتي 10 برابر موجود حرکت کرده و ارزش افزوده را حداقل سه برابر بيشتر کنيم. در دولت مردم، اقتصاد را مردمي کرده و جلوي آن چهار درصد را خواهيم گرفت و از خرد جمعي استفاده خواهيم کرد»، يا «بايد نظام بانکيای را اصلاح کنيم که با سرمايه 96درصدي مردم، فقط به چهار درصد مابقي وام ميدهد»، يا «مردم از نظر ذهني و از منظر اقتصادي احساس ناامني ميکنند. سرمايه مردم کجا ميرود؟ به جيب چهاردرصديها. اين را بايد گفت و تکرار کرد تا مسئولان بدانند و بشنوند و درک کنند که مردم در شرايط سختي هستند». جايي ديگر هم گفته بود: «امروز توليدکننده ما متضرر ميشود و کارگاههاي توليدي بسته شده و به ورشکستگي ميافتند، اما آن چهاردرصديهاي رانتخوار هر روز بر ثروتشان افزوده شده و فربهتر ميشوند».
قاليباف در حالي اين سخنان را ميگفت كه گويا فراموش كرده بود خودش هم بخشي از همين مسئولان است؛ سالها فرمانده نيروي انتظامي و 12 سال شهردار تهران.
عباس آخوندي، وزير سابق راهوشهرسازي، زماني در واكنش به ادعاي قاليباف گفته بود: «آنچه امروز از چهار درصد ثروتمند ياد ميشود، ياري وفادارتر از قاليباف نداشتند». آخوندي گفته بود: «قاليباف چارچوب تبليغاتي خود را اينگونه بسته است که ملت ايران را به چهار درصد و ۹۶ درصد تقسيم کند و خود را غمخوار اکثريت و دولت را هواخواه اقليت نشان دهد. حال آنکه فارغ از درستي و نادرستي اين ادعا، واقعيت کاملا خلاف اين مدعاست و آن چهار درصد ياري وفادارتر از ايشان در تاريخ نداشته است».
آخوندي به مديريت ۱۲ساله شهردار تهران در پايتخت اشاره کرده و گفته بود: «۱۲سالي که ايشان شهردار تهران بودند، طلاييترين دوران براي سوداگران بوده است تا با دست باز هر کاري که در تهران بخواهند، انجام دهند؛ تمام ظرفيتهاي زيستي نسل فعلي و آتي اين شهر را معامله کنند و اين شهر بيسامان را که در آن نه حرکت ميتوان کرد و نه زندگي، به وجود آورند که براي برونرفت از آن به صدها عاقل نياز خواهد بود که آن را دوباره سامان بخشند».به گفته وزير راهوشهرسازي، شهرداري قاليباف يکي از جولانگاههاي اصلي همين گروه اندک است که ايشان از آنها نام ميبرد و حالا ژست مدعي گرفته است. البته اگر نقدي به آقاي روحاني وارد باشد اين است که چرا اين مدت ايشان را تحمل کرد؟ واقعا چنين انتخاباتي صحنه نبرد گمراهي و آگاهي است.وليالله سيف، رئيس سابق بانك مركزي نیز پيش از اين به اين ادعاي قاليباف واكنش نشان داده و گفته بود: «اين برخوردها سياسي بوده است. من عمرم را در نظام بانکي گذراندهام و آشنايي کافي با نيروهاي انساني اين مجموعه دارم؛ بنابراين از اظهارات آقاي قاليباف تعجب کردم. ايشان بههرحال در شهرداري تهران کار ميکند و من هيچگاه چنين نگاهي را
به شهرداري تهران و زيرمجموعه ايشان ندارم. از اين رو، انتظار دارم با نگاهي ديگر به بانکها توجه کنند. درحالحاضر شهرداري تهران يکي از بزرگترين بدهکاران بانکي است و بدهيای حدود پنج تا شش هزار ميليارد تومان به بانکها دارد؛ يعني خود شهرداري هم جزء چهار درصد است؟ تمامي پروژههايي که شهردار تهران از آن سخن گفته و ميگويد مترو، بزرگراه صدر يا امثال آن را در تهران ساخته و به بهرهبرداري رسانده است، از منابعي بوده که از طريق بانکها تأمين شد؛ پس چرا اينها را اعلام نميکنند؟».سيف با اشاره به عملكرد بانك شهر بهعنوان مجموعه زير نظر شهرداري تهران گفته بود: «در اين بانک نيز همه اصول بهدرستي رعايت نشده و شاهد آن بودهايم که شهرداري براي انجام عمليات خود، اين بانک را مجبور به انجام اموري ميکند که خلاف چارچوب نظام بانکي است. بااينحال حوزه نظارت بانک مرکزي همواره اين موضوع را بررسي کرده و پيگرد قانوني داشته است. به دنبال مسائل مطرحشده، من خواستم در بانک مرکزي بررسي انجام شود که در نتيجه آن مشخص شد
40 درصد از تسهيلات بانکي براي 200 شخص حقوقي پرداخت شده که ازجمله آنها خود شهرداري تهران است».