دعوت از پمپئو به خواندن تاريخ ايران و آمريكا
شرق: در‌حالي‌که وزير خارجه آمريكا اغلب روزهاي هفته به موضع‌گيري ضدايراني مي‌پردازد يا توييتي در مخالفت با ايران دارد، در جديدترين توييتش اشتباهي تاريخي مرتکب شده است. او درباره سالگرد آزادي ديپلمات‌هاي ايراني بعد از ماجراي تسخير سفارت نوشته است و تاريخ آن را 40 سال قبل دانسته، در‌حالي‌که اين اتفاق مربوط به 38 سال پيش است. از آنجا که همه اقدامات ضدايراني در دولت آمريكا براي 40 سالگي پيروزي انقلاب طراحي شده، مايک پمپئو نيز تنها همين عدد را به خاطر سپرده است.
مايک پمپئو در توييتش نوشته است: «40 سال قبل در چنين روزي، تندروها در ايران 52 ديپلمات آمريكايي را بعد از 444 روز گروگان‌گيري آزاد کردند. ايران هنوز آمريكايي‌هاي بي‌گناه را گروگان مي‌گيرد». او خطاب به مقامات ايران نوشت که اين مناسبت (آزادي گروگان‌هاي آمريكايي) را با آزادکردن فوري باب لوينسون، ژي يو وانگ و نمازي‌ها (آمريكايي‌هاي زنداني به جرم جاسوسي در ايران) و آنچه آن را ديگر گروگان‌ها خواند، برگزار کنند. بعد از انتشار اين توييت، کاربران اين شبکه مجازي به‌سرعت تاريخ را به او يادآوري کرده‌اند. از همين‌رو، پمپئو مجبور شد توييت خود را حذف و آن را به شکل اصلاح‌شده منتشر کند.
پمپئو در توييت جديد خود به موضوع بازداشت تعدادي از شهروندان آمريكايي در ايران پرداخت و با اشاره به گذشت 38 سال از ماجراي اشغال سفارت و آزادشدن ديپلمات‌هاي آمريكايي در ايران از مقامات کشورمان خواست تا هرچه زودتر اين افراد را آزاد کنند.
اما تاريخ ماجراي گروگان‌گيري را «ايسنا» در مطلبي اين‌گونه فهرست کرده است: در تاريخ ۱۳ آبان ۱۳۵۸ (۴ نوامبر ۱۹۷۹) با حمله تعدادي از فعالان دانشجويي موسوم به دانشجويان پيرو خط امام به سفارت آمريكا در تهران و با گروگان‌گيري ۶۶ ديپلمات آمريكايي در عمل روابط ايران و آمريكا با تنش روبه‌رو شد. گروگان‌گيري در تاريخ ۳۰ دي ۱۳۵۹ (۲۰ ژانويه ۱۹۸۱) با پذيرش قرارداد الجزاير از سوي دولت‌هاي ايران و ايالات متحده آمريكا پايان يافت. گروگان‌ها (۶۳ نفر از سفارت آمريكا و سه نفر از دفتر کنسولگري در وزارت امور خارجه) از تاريخ چهارم نوامبر ۱۹۷۹ تا ۲۰ ژانويه ۱۹۸۱ گروگان بوده‌اند. گروه ۶۳ نفري در سفارت و گروه سه نفري در وازرت امور خارجه نگهداري مي‌شدند. ۱۳ نفر از گروگان‌ها بين ۱۹ و ۲۰ نوامبر ۱۹۷۹ آزاد شدند و يک نفر از آنها در ۱۱ جولای ۱۹۸۰ آزاد شد. اما ۵۲ نفر باقي‌مانده، ۴۴۴ روز به عنوان گروگان در اختيار و کنترل گروه دانشجويان بودند و در نهايت در ۲۰ ژانويه ۱۹۸۱ آزاد شدند.
شرق: در‌حالي‌که وزير خارجه آمريكا اغلب روزهاي هفته به موضع‌گيري ضدايراني مي‌پردازد يا توييتي در مخالفت با ايران دارد، در جديدترين توييتش اشتباهي تاريخي مرتکب شده است. او درباره سالگرد آزادي ديپلمات‌هاي ايراني بعد از ماجراي تسخير سفارت نوشته است و تاريخ آن را 40 سال قبل دانسته، در‌حالي‌که اين اتفاق مربوط به 38 سال پيش است. از آنجا که همه اقدامات ضدايراني در دولت آمريكا براي 40 سالگي پيروزي انقلاب طراحي شده، مايک پمپئو نيز تنها همين عدد را به خاطر سپرده است.
مايک پمپئو در توييتش نوشته است: «40 سال قبل در چنين روزي، تندروها در ايران 52 ديپلمات آمريكايي را بعد از 444 روز گروگان‌گيري آزاد کردند. ايران هنوز آمريكايي‌هاي بي‌گناه را گروگان مي‌گيرد». او خطاب به مقامات ايران نوشت که اين مناسبت (آزادي گروگان‌هاي آمريكايي) را با آزادکردن فوري باب لوينسون، ژي يو وانگ و نمازي‌ها (آمريكايي‌هاي زنداني به جرم جاسوسي در ايران) و آنچه آن را ديگر گروگان‌ها خواند، برگزار کنند. بعد از انتشار اين توييت، کاربران اين شبکه مجازي به‌سرعت تاريخ را به او يادآوري کرده‌اند. از همين‌رو، پمپئو مجبور شد توييت خود را حذف و آن را به شکل اصلاح‌شده منتشر کند.
پمپئو در توييت جديد خود به موضوع بازداشت تعدادي از شهروندان آمريكايي در ايران پرداخت و با اشاره به گذشت 38 سال از ماجراي اشغال سفارت و آزادشدن ديپلمات‌هاي آمريكايي در ايران از مقامات کشورمان خواست تا هرچه زودتر اين افراد را آزاد کنند.
اما تاريخ ماجراي گروگان‌گيري را «ايسنا» در مطلبي اين‌گونه فهرست کرده است: در تاريخ ۱۳ آبان ۱۳۵۸ (۴ نوامبر ۱۹۷۹) با حمله تعدادي از فعالان دانشجويي موسوم به دانشجويان پيرو خط امام به سفارت آمريكا در تهران و با گروگان‌گيري ۶۶ ديپلمات آمريكايي در عمل روابط ايران و آمريكا با تنش روبه‌رو شد. گروگان‌گيري در تاريخ ۳۰ دي ۱۳۵۹ (۲۰ ژانويه ۱۹۸۱) با پذيرش قرارداد الجزاير از سوي دولت‌هاي ايران و ايالات متحده آمريكا پايان يافت. گروگان‌ها (۶۳ نفر از سفارت آمريكا و سه نفر از دفتر کنسولگري در وزارت امور خارجه) از تاريخ چهارم نوامبر ۱۹۷۹ تا ۲۰ ژانويه ۱۹۸۱ گروگان بوده‌اند. گروه ۶۳ نفري در سفارت و گروه سه نفري در وازرت امور خارجه نگهداري مي‌شدند. ۱۳ نفر از گروگان‌ها بين ۱۹ و ۲۰ نوامبر ۱۹۷۹ آزاد شدند و يک نفر از آنها در ۱۱ جولای ۱۹۸۰ آزاد شد. اما ۵۲ نفر باقي‌مانده، ۴۴۴ روز به عنوان گروگان در اختيار و کنترل گروه دانشجويان بودند و در نهايت در ۲۰ ژانويه ۱۹۸۱ آزاد شدند.