كليشه‌هاي رسانه‌اي و كشتار جمعي نيوزيلند
قبل از اينكه دستتان را براي تماشاي فيلم كشتار جمعي و ترور حداقل50 مسلمان در مسجدي در نيوزيلند روی تصویر قرار دهيد، حتما از خودتان بپرسيد آيا توان ديدن اين صحنه را دارم يا خير؟ پليس درصدد است تا اين فيلم را از شبكه‌هاي اجتماعي حذف كند؛ فيلمي كه يكي از مهاجمان آن را بر صفحه فيس‌بوك خود منتشر كرده است. او دوربيني روي تفنگ خود قرار داده و به سوي مسجد مي‌رود؛ شليك مي‌كند، شليك مي‌كند و شليك مي‌كند. هركسي كه در گوشه‌اي نشسته يا مخفي شده پيدا مي‌كند و صداي شليك فقط لحظه‌اي قطع مي‌شود كه فشنگ اسلحه اول تمام مي‌شود. ديدن اين تصاوير مي‌تواند شما را ياد تمام حملات تروريستي‌ای كه تاكنون رخ داده بيندازد؛ مثل آن فرد داعشي كه در حرم امام خميني(ره)، اسلحه‌اش كار نكرد و جلو رفت یا تصاويري كه از مجلس ايران در آن حمله منتشر شد.لحظاتي دهشت‌بار كه واقعي‌شده يك بازي خشن كامپيوتري باشد. اتفاقي كه حتي در اين روزگار كه چشم‌ها به خشونت عادت كرده‌اند، باز هم رعب‌انگيز است. مهاجم اين حملات نظرات خود را بر ضد مهاجران در 74 صفحه تدوين كرده و به‌جا گذاشته است. بسياري از تحليلگران رسانه‌ها را به‌خاطر نحوه پوشش اين اتفاق مورد سؤال قرار
داده‌اند.
كارشناسان اين حمله را نتيجه ترويج رفتارهاي اسلام‌هراسي رسانه‌ها دانسته‌اند؛ رفتارهايي كه سبب شده تا نسبت به مهاجران و كساني كه دين و رنگ متفاوتي دارند با خشونت بيشتري رفتار شود. برخي كارشناسان رسانه اين دغدغه را مطرح كرده‌اند كه اگر اين فرد مهاجم يك مسلمان يا يك مهاجر بود، نحوه پوشش اين كشتار جمعي تفاوت‌هاي بسياري داشت و كليشه‌ها در نحوه انتشار آن مؤثر بود. واقعيت اين است كه رسانه‌ها دچار چالش جديدي در عصر ابزار و گسترش رسانه‌هاي جمعي شده‌اند.آنها در برابر اين پرسش قرار گرفته اند كه چگونه از كليشه‌هاي رايج اين چندسال اخير به‌خاطر اسلام‌هراسي، بپرهيزند.
قبل از اينكه دستتان را براي تماشاي فيلم كشتار جمعي و ترور حداقل50 مسلمان در مسجدي در نيوزيلند روی تصویر قرار دهيد، حتما از خودتان بپرسيد آيا توان ديدن اين صحنه را دارم يا خير؟ پليس درصدد است تا اين فيلم را از شبكه‌هاي اجتماعي حذف كند؛ فيلمي كه يكي از مهاجمان آن را بر صفحه فيس‌بوك خود منتشر كرده است. او دوربيني روي تفنگ خود قرار داده و به سوي مسجد مي‌رود؛ شليك مي‌كند، شليك مي‌كند و شليك مي‌كند. هركسي كه در گوشه‌اي نشسته يا مخفي شده پيدا مي‌كند و صداي شليك فقط لحظه‌اي قطع مي‌شود كه فشنگ اسلحه اول تمام مي‌شود. ديدن اين تصاوير مي‌تواند شما را ياد تمام حملات تروريستي‌ای كه تاكنون رخ داده بيندازد؛ مثل آن فرد داعشي كه در حرم امام خميني(ره)، اسلحه‌اش كار نكرد و جلو رفت یا تصاويري كه از مجلس ايران در آن حمله منتشر شد.لحظاتي دهشت‌بار كه واقعي‌شده يك بازي خشن كامپيوتري باشد. اتفاقي كه حتي در اين روزگار كه چشم‌ها به خشونت عادت كرده‌اند، باز هم رعب‌انگيز است. مهاجم اين حملات نظرات خود را بر ضد مهاجران در 74 صفحه تدوين كرده و به‌جا گذاشته است. بسياري از تحليلگران رسانه‌ها را به‌خاطر نحوه پوشش اين اتفاق مورد سؤال قرار
داده‌اند.
كارشناسان اين حمله را نتيجه ترويج رفتارهاي اسلام‌هراسي رسانه‌ها دانسته‌اند؛ رفتارهايي كه سبب شده تا نسبت به مهاجران و كساني كه دين و رنگ متفاوتي دارند با خشونت بيشتري رفتار شود. برخي كارشناسان رسانه اين دغدغه را مطرح كرده‌اند كه اگر اين فرد مهاجم يك مسلمان يا يك مهاجر بود، نحوه پوشش اين كشتار جمعي تفاوت‌هاي بسياري داشت و كليشه‌ها در نحوه انتشار آن مؤثر بود. واقعيت اين است كه رسانه‌ها دچار چالش جديدي در عصر ابزار و گسترش رسانه‌هاي جمعي شده‌اند.آنها در برابر اين پرسش قرار گرفته اند كه چگونه از كليشه‌هاي رايج اين چندسال اخير به‌خاطر اسلام‌هراسي، بپرهيزند.