نعمت احمدي:
تفكيك محكومان در زندانها بايد رعايت شود
جماران: نعمت احمدی، وكيل دادگستري، با اشاره به موضوع کشتهشدن یکی از محکومان امنیتی در زندان تهران بزرگ گفت: امیدوارم این مسئله سرآغازی باشد برای اینکه موضوع تفکیک مجرمان و محکومان و متهمان در زندانها رعایت شود. وقتی متهمی را که به چندسال حبس به جرم امنیتی محکوم میشود و شاکی خصوصی نداشته در کنار محکوم به اعدامی که جرمش جابهجایی مواد مخدر است، میگذارند، طبیعتا این کار از نظر آییننامه زندانها تخلف است. وی افزود: برخی مجرمان بهعنوان مجرمان خطرناک تلقی میشوند و باید در بندهایی نگهداری شوند که افرادی مشابه خودشان هستند. وقتی یک محکوم امنیتی را که باید در بند خاصی نگهداری شود، در کنار محکومان خطرناک میگذارند، درواقع یک تخلف آییننامهای غیرقابلبخشش رخ داده است. هرچند تفکیکهای لازم در زندانهایی شبیه اوین اتفاق افتاده، اما به نظر میرسد که در زندان تهران بزرگ چنین نباشد.
نعمت احمدی ادامه داد: یک فردی جرمی مرتکب شده و مجازات خود را در زندان سپری میکند، ولی حفظ امنیت و نگهداری از او برعهده دستگاهی است که او را زندانی کرده. بنابراین آن مسئول یا فردی که این محکوم امنیتی را در چنین بندی گذاشته است، تنها یک تخلف اداری انجام نداده، بلکه باید با دید دیگری به تخلف او نگاه کرد. بنابراین باید بررسی شود که در وضعیت بهوجودآمده برای این زندانی چه کسی مسئول است؟
او با رد این مسئله که به دلیل ظرفیت پایین و تعداد بالای زندانیها، تخلفهای آییننامهای اتفاق میافتد، گفت: آقای مرتضوی در وقایع سال 88 یکسری افراد را به کهریزک منتقل و ادعا کرد که ظرفیت کافی وجود نداشت و ما مجبور به نگهداری افراد در آن محل شدیم که این ادعا را از او نپذیرفتند. اینکه ظرفیت کم است دلیلی بر عدم رعایت آییننامهها نیست.
جماران: نعمت احمدی، وكيل دادگستري، با اشاره به موضوع کشتهشدن یکی از محکومان امنیتی در زندان تهران بزرگ گفت: امیدوارم این مسئله سرآغازی باشد برای اینکه موضوع تفکیک مجرمان و محکومان و متهمان در زندانها رعایت شود. وقتی متهمی را که به چندسال حبس به جرم امنیتی محکوم میشود و شاکی خصوصی نداشته در کنار محکوم به اعدامی که جرمش جابهجایی مواد مخدر است، میگذارند، طبیعتا این کار از نظر آییننامه زندانها تخلف است. وی افزود: برخی مجرمان بهعنوان مجرمان خطرناک تلقی میشوند و باید در بندهایی نگهداری شوند که افرادی مشابه خودشان هستند. وقتی یک محکوم امنیتی را که باید در بند خاصی نگهداری شود، در کنار محکومان خطرناک میگذارند، درواقع یک تخلف آییننامهای غیرقابلبخشش رخ داده است. هرچند تفکیکهای لازم در زندانهایی شبیه اوین اتفاق افتاده، اما به نظر میرسد که در زندان تهران بزرگ چنین نباشد.
نعمت احمدی ادامه داد: یک فردی جرمی مرتکب شده و مجازات خود را در زندان سپری میکند، ولی حفظ امنیت و نگهداری از او برعهده دستگاهی است که او را زندانی کرده. بنابراین آن مسئول یا فردی که این محکوم امنیتی را در چنین بندی گذاشته است، تنها یک تخلف اداری انجام نداده، بلکه باید با دید دیگری به تخلف او نگاه کرد. بنابراین باید بررسی شود که در وضعیت بهوجودآمده برای این زندانی چه کسی مسئول است؟
او با رد این مسئله که به دلیل ظرفیت پایین و تعداد بالای زندانیها، تخلفهای آییننامهای اتفاق میافتد، گفت: آقای مرتضوی در وقایع سال 88 یکسری افراد را به کهریزک منتقل و ادعا کرد که ظرفیت کافی وجود نداشت و ما مجبور به نگهداری افراد در آن محل شدیم که این ادعا را از او نپذیرفتند. اینکه ظرفیت کم است دلیلی بر عدم رعایت آییننامهها نیست.