|

بازی دوسر برد برای تمام تیم‌‌های لیگ‌برتری

مزیت ممنوعیت جذب بازیکن سرباز توسط تراکتورسازی

سپهر خرمی: تیم فوتبال تراکتورسازی سال 1388 موفق شد بعد از سال‌ها به لیگ برتر صعود کند تا شوروشوق فراوانی برای تبریزی‌ها ایجاد شود؛ در همان ابتدا اما با واگذاری سهام تراکتورسازی به سپاه عاشورا این تیم به‌عنوان تیمی نظامی در لیگ برتر فعالیتش را آغاز کرد تا بتواند بازیکنان سرباز را جذب کند. روز گذشته با اعلام سردار باران‌چشمه اما این تیم بعد از واگذاری به بخش خصوصی دیگر حق جذب بازیکن سرباز را ندارد و باید همانند سایر تیم‌ها برای به‌خدمت‌گرفتن بازیکنان در بازار نقل‌وانتقالات به رقابت بپردازد؛ اتفاقی که بازی دوسر برد برای تراکتورسازی و سایر تیم‌های لیگ‌برتری خواهد بود.
در نگاه اول و در ظاهر باید هواداران تراکتورسازی از اینکه تیمشان می‌توانست بازیکن سرباز جذب کند احساس رضایت می‌کردند که می‌توانند باکیفیت‌ترین بازیکنان سایر تیم‌ها را بدون دردسر و با قیمت‌های بسیار پایین به خدمت تیم خودشان بگیرند، اما در حقیقت آنها از این اتفاق اصلا خوشحال نبودند، چراکه عقیده داشتند که ورود و خروج بازیکنان سرباز به تراکتورسازی، ثبات را از آنها گرفته است.
یکی دیگر از نکاتی که همواره هواداران پرشور تبریزی نسبت به آن معترض بودند، عدم تعصب بازیکنان سرباز به پیراهن تراکتورسازی است، چراکه پرشورها عقیده دارند بازیکنانی که صرفا به دلیل گذراندن خدمت سربازی و به اجبار باید پیراهن تراکتور را بر تن کنند عشق و علاقه ای به این تیم ندارند و از جان مایه نمی‌گذارند. همین دیدگاه نیز حواشی بسیاری را در طول سالیان گذشته برای بازیکنان سرباز در تراکتورسازی ایجاد کرد؛ مشهورترین این اتفاق برخورد هواداران تراکتور با امید عالیشاه بعد از دیدار با پرسپولیس بود. عالیشاه که به‌یک‌باره تصمیم گرفته بود از دانشگاه انصراف دهد و با مدرک دیپلم خودش را سرباز کند؛ در میانه فصل از پرسپولیس به تراکتورسازی رفت تا دوران خدمتش را در تبریز سپری کند. همان فصل پرسپولیس با برانکو طبق سنت سال‌های اخیر مدعی اصلی عنوان قهرمانی بود و امیر قلعه‌نویی نیز با تراکتور در اندیشه رسیدن به سرخ‌های تهران بود. دیدار پرسپولیس و تراکتورسازی در تهران برگزار شد و پرسپولیسی‌ها توانستند به راحتی تراکتور را با شکست سنگین بدرقه کنند. امید عالیشاه در آن مسابقه که در اواسط نیمه نخست به دلیل مصدومیت از ناحیه کمر مصدوم و به اجبار تعویض شده بود، توسط هواداران پرسپولیس به‌عنوان مقصر اصلی شکست معرفی شد و همان پروژه‌ای که بر سر بختیار رحمانی پیاده شده بود، این‌بار یقه عالیشاه را گرفت که به جرم سربازبودن و عدم عرق به پیراهن تمام تلاشش را برای تیمش نکرده است. همچنین بازیکنان ملی‌پوش که در اوج فوتبال خود و کسب درآمد میلیاردی بودند باید به اجبار برای خدمت سربازی با قیمت‌های بسیار پایین (حداقل روی کاغذ!) به تراکتورسازی ملحق می‌شدند. این امر ضربه بزرگی را به تیمی می‌زد که بازیکنانش سرباز می‌شدند و تمام برنامه‌ریزی یک تیم با ازدست‌رفتن بازیکنانش از بین می‌رفت. برای تراکتورسازی اما توفیق اجباری بود که می‌توانست از بهترین بازیکنان سایر تیم‌ها بهترین بازدهی را داشته باشد، اما تقریبا هیچ وقت نتوانست آن‌طور که باید از این امتیاز بهره ببرد. یکی دیگر از انتقاداتی که در دوران نظامی‌بودن تراکتور مطرح می‌شد این بود که تمام بازیکنان بزرگ برای خدمت سربازی به این تیم می‌رفتند و نوع تقسیم‌شدن آنها راهی به ملوان و سایر تیم‌های نظامی نداشت!
اولین‌بار اما در اردیبهشت 1397 بحث واگذاری تراکتورسازی به بخش خصوصی مطرح شد که اتفاقا با واکنش مثبت هواداران این تیم روبه‌رو شد؛ سردار عابدين خرم در اولين نشست خبري خود به مناسبت «روز پاسدار» درباره باشگاه تراکتورسازي تبریز گفت: «همه تيم‌ها فرازوفرود دارند و تيم‌هايي مانند سپاهان نيز گرفتار مشکل شده‌اند، اما تراکتورسازي تبريز از سال ۸۹ تاکنون همواره در فراز بوده است. بايد منصفانه قضاوت کرد؛ تراکتورسازي در زمان مديريت سپاه به قهرماني جام حذفي و نايب‌قهرماني ليگ رسيد. از روزي که فرماندهی سپاه عاشورا را برعهده گرفتم، به دنبال پروسه واگذاري اين تيم هستم و تمام تلاشم اين بوده که تيم در ليگ بماند. بعد از پايان فصل تراکتور را به مجموعه‌هاي خصوصی قابل اطمينان واگذار می‌کنيم تا به سرنوشت صبا و پاس دچار نشود».
در کمتر از یک سال اما محمدرضا زنوزی، مرد متمول و محبوب تبریزی‌ها، با پیروزی در مزایده واگذاری باشگاه موفق شد سهام تراکتورسازی را بخرد و به صورت رسمی آنها به بخش خصوصی واگذار شدند. واگذارشدن تراکتورسازی به بخش خصوصی باعث خوشحالی سایر تیم‌های لیگ برتر شد، چراکه طبق گفته سردار باران‌چشمه از این پس بازیکنان سرباز ملی‌پوش می‌توانند تا 30 سالگی و بازیکنان غیرملی‌پوش تا 28 سالگی برای تیم‌های باشگاهی خودشان بازی کنند. واگذاری تراکتورسازی از سپاه پاسداران به بخش خصوصی موجی از شادی را بین هواداران این تیم ایجاد کرده است، چراکه محمدرضا زنوزی از فصل گذشته پروژه کهکشانی‌شدن تراکتور را کلید زد و با جذب ستارگان ملی‌پوش مانند مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و احسان حاج‌صفی محبوب هواداران شد. در فصل جدید نیز با استخدام مصطفی دنیزلی به‌عنوان سرمربی و جذب رشید مظاهری و رضا شکاری، دو ستاره بازار نقل‌وانتقالات، پروژه دوم مدعی‌شدن تراکتور برای کسب عنوان قهرمانی را اجرائی کرد. حالا تراکتورسازی بعد از خارج‌شدن از بخش نظامی می‌تواند بدون محدودیت مالی به جذب بازیکن و مربی بپردازد و سایر تیم‌ها نیز می‌توانند بدون استرس، بازیکنان بزرگ و ملی‌پوش خود را تا 30 سالگی در اختیار داشته باشند. با اجرائی‌شدن این طرح، دیگر سعید آذری نگران این مسئله نخواهد بود که بازیکنانش بدون اطلاع به باشگاهشان، از دانشگاه انصراف دهند و راهی تیمی نظامی شوند و باشگاه را مختل کنند و سایر تیم‌ها نیز می‌توانند نفسی راحت بکشند که علاوه‌بر اینکه بازیکنان معافیت تحصیلی را بی‌دلیل تمدید نکنند، بلکه با خیال راحت و با برنامه‌ریزی بلندمدت برای تیمشان به میدان بروند.

سپهر خرمی: تیم فوتبال تراکتورسازی سال 1388 موفق شد بعد از سال‌ها به لیگ برتر صعود کند تا شوروشوق فراوانی برای تبریزی‌ها ایجاد شود؛ در همان ابتدا اما با واگذاری سهام تراکتورسازی به سپاه عاشورا این تیم به‌عنوان تیمی نظامی در لیگ برتر فعالیتش را آغاز کرد تا بتواند بازیکنان سرباز را جذب کند. روز گذشته با اعلام سردار باران‌چشمه اما این تیم بعد از واگذاری به بخش خصوصی دیگر حق جذب بازیکن سرباز را ندارد و باید همانند سایر تیم‌ها برای به‌خدمت‌گرفتن بازیکنان در بازار نقل‌وانتقالات به رقابت بپردازد؛ اتفاقی که بازی دوسر برد برای تراکتورسازی و سایر تیم‌های لیگ‌برتری خواهد بود.
در نگاه اول و در ظاهر باید هواداران تراکتورسازی از اینکه تیمشان می‌توانست بازیکن سرباز جذب کند احساس رضایت می‌کردند که می‌توانند باکیفیت‌ترین بازیکنان سایر تیم‌ها را بدون دردسر و با قیمت‌های بسیار پایین به خدمت تیم خودشان بگیرند، اما در حقیقت آنها از این اتفاق اصلا خوشحال نبودند، چراکه عقیده داشتند که ورود و خروج بازیکنان سرباز به تراکتورسازی، ثبات را از آنها گرفته است.
یکی دیگر از نکاتی که همواره هواداران پرشور تبریزی نسبت به آن معترض بودند، عدم تعصب بازیکنان سرباز به پیراهن تراکتورسازی است، چراکه پرشورها عقیده دارند بازیکنانی که صرفا به دلیل گذراندن خدمت سربازی و به اجبار باید پیراهن تراکتور را بر تن کنند عشق و علاقه ای به این تیم ندارند و از جان مایه نمی‌گذارند. همین دیدگاه نیز حواشی بسیاری را در طول سالیان گذشته برای بازیکنان سرباز در تراکتورسازی ایجاد کرد؛ مشهورترین این اتفاق برخورد هواداران تراکتور با امید عالیشاه بعد از دیدار با پرسپولیس بود. عالیشاه که به‌یک‌باره تصمیم گرفته بود از دانشگاه انصراف دهد و با مدرک دیپلم خودش را سرباز کند؛ در میانه فصل از پرسپولیس به تراکتورسازی رفت تا دوران خدمتش را در تبریز سپری کند. همان فصل پرسپولیس با برانکو طبق سنت سال‌های اخیر مدعی اصلی عنوان قهرمانی بود و امیر قلعه‌نویی نیز با تراکتور در اندیشه رسیدن به سرخ‌های تهران بود. دیدار پرسپولیس و تراکتورسازی در تهران برگزار شد و پرسپولیسی‌ها توانستند به راحتی تراکتور را با شکست سنگین بدرقه کنند. امید عالیشاه در آن مسابقه که در اواسط نیمه نخست به دلیل مصدومیت از ناحیه کمر مصدوم و به اجبار تعویض شده بود، توسط هواداران پرسپولیس به‌عنوان مقصر اصلی شکست معرفی شد و همان پروژه‌ای که بر سر بختیار رحمانی پیاده شده بود، این‌بار یقه عالیشاه را گرفت که به جرم سربازبودن و عدم عرق به پیراهن تمام تلاشش را برای تیمش نکرده است. همچنین بازیکنان ملی‌پوش که در اوج فوتبال خود و کسب درآمد میلیاردی بودند باید به اجبار برای خدمت سربازی با قیمت‌های بسیار پایین (حداقل روی کاغذ!) به تراکتورسازی ملحق می‌شدند. این امر ضربه بزرگی را به تیمی می‌زد که بازیکنانش سرباز می‌شدند و تمام برنامه‌ریزی یک تیم با ازدست‌رفتن بازیکنانش از بین می‌رفت. برای تراکتورسازی اما توفیق اجباری بود که می‌توانست از بهترین بازیکنان سایر تیم‌ها بهترین بازدهی را داشته باشد، اما تقریبا هیچ وقت نتوانست آن‌طور که باید از این امتیاز بهره ببرد. یکی دیگر از انتقاداتی که در دوران نظامی‌بودن تراکتور مطرح می‌شد این بود که تمام بازیکنان بزرگ برای خدمت سربازی به این تیم می‌رفتند و نوع تقسیم‌شدن آنها راهی به ملوان و سایر تیم‌های نظامی نداشت!
اولین‌بار اما در اردیبهشت 1397 بحث واگذاری تراکتورسازی به بخش خصوصی مطرح شد که اتفاقا با واکنش مثبت هواداران این تیم روبه‌رو شد؛ سردار عابدين خرم در اولين نشست خبري خود به مناسبت «روز پاسدار» درباره باشگاه تراکتورسازي تبریز گفت: «همه تيم‌ها فرازوفرود دارند و تيم‌هايي مانند سپاهان نيز گرفتار مشکل شده‌اند، اما تراکتورسازي تبريز از سال ۸۹ تاکنون همواره در فراز بوده است. بايد منصفانه قضاوت کرد؛ تراکتورسازي در زمان مديريت سپاه به قهرماني جام حذفي و نايب‌قهرماني ليگ رسيد. از روزي که فرماندهی سپاه عاشورا را برعهده گرفتم، به دنبال پروسه واگذاري اين تيم هستم و تمام تلاشم اين بوده که تيم در ليگ بماند. بعد از پايان فصل تراکتور را به مجموعه‌هاي خصوصی قابل اطمينان واگذار می‌کنيم تا به سرنوشت صبا و پاس دچار نشود».
در کمتر از یک سال اما محمدرضا زنوزی، مرد متمول و محبوب تبریزی‌ها، با پیروزی در مزایده واگذاری باشگاه موفق شد سهام تراکتورسازی را بخرد و به صورت رسمی آنها به بخش خصوصی واگذار شدند. واگذارشدن تراکتورسازی به بخش خصوصی باعث خوشحالی سایر تیم‌های لیگ برتر شد، چراکه طبق گفته سردار باران‌چشمه از این پس بازیکنان سرباز ملی‌پوش می‌توانند تا 30 سالگی و بازیکنان غیرملی‌پوش تا 28 سالگی برای تیم‌های باشگاهی خودشان بازی کنند. واگذاری تراکتورسازی از سپاه پاسداران به بخش خصوصی موجی از شادی را بین هواداران این تیم ایجاد کرده است، چراکه محمدرضا زنوزی از فصل گذشته پروژه کهکشانی‌شدن تراکتور را کلید زد و با جذب ستارگان ملی‌پوش مانند مسعود شجاعی، اشکان دژاگه و احسان حاج‌صفی محبوب هواداران شد. در فصل جدید نیز با استخدام مصطفی دنیزلی به‌عنوان سرمربی و جذب رشید مظاهری و رضا شکاری، دو ستاره بازار نقل‌وانتقالات، پروژه دوم مدعی‌شدن تراکتور برای کسب عنوان قهرمانی را اجرائی کرد. حالا تراکتورسازی بعد از خارج‌شدن از بخش نظامی می‌تواند بدون محدودیت مالی به جذب بازیکن و مربی بپردازد و سایر تیم‌ها نیز می‌توانند بدون استرس، بازیکنان بزرگ و ملی‌پوش خود را تا 30 سالگی در اختیار داشته باشند. با اجرائی‌شدن این طرح، دیگر سعید آذری نگران این مسئله نخواهد بود که بازیکنانش بدون اطلاع به باشگاهشان، از دانشگاه انصراف دهند و راهی تیمی نظامی شوند و باشگاه را مختل کنند و سایر تیم‌ها نیز می‌توانند نفسی راحت بکشند که علاوه‌بر اینکه بازیکنان معافیت تحصیلی را بی‌دلیل تمدید نکنند، بلکه با خیال راحت و با برنامه‌ریزی بلندمدت برای تیمشان به میدان بروند.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها