دست يك دختربچه ساكن منطقه كشاري توسط گاندو قطع شد
قربانيان كم‌آبي
ليلا مرگن : خبر كوتاه و دردناك است: حوا رئیسی، يكي از ساكنان روستاهاي كشاري هنگام برداشت آب از محل زندگي گاندو يا همان تمساح پوزه‌كوتاه ايراني دست خود را براي هميشه از دست داد و دچار نقص عضو شد. نصير بلوچ‌زاده، دهيار روستاي آزادي كشاري، به «شرق» مي‌گويد آب‌رساني سيار به روستايشان و ديگر روستاهاي منطقه كشاري مرتب انجام نمي‌شود و آب‌رساني از طريق خط لوله هم با اشكال مواجه است، به‌همين‌دليل مردم به گودالي كه گاندو در آن گير افتاده و سازمان محيط زيست برايش آب منتقل كرده، مراجعه مي‌كنند تا بخشي از نيازهاي خود براي شرب و شست‌وشو را از آب اين گودال تأمين كنند؛ اما برخلاف گفته‌هاي او سعيد محمدي، مدير امور آب شهرستان سرباز، در گفت‌وگو با «شرق» بيان مي‌كند روستايي كه دختر در آن زندگي مي‌كند، پمپ آب شرب دارد و نيازي براي مراجعه به تالاب محل زندگي گاندو نبوده است.
سيستان و بلوچستان به‌عنوان يكي از مناطق خشك كشور با بحران آب روبه‌رو است. آب‌رساني در بسياري از نقاط استان به‌ويژه روستاها، با مشكل مواجه است و كسي نمي‌داند چند روستايي بر اثر استفاده از آب آلوده انباشته‌شده در هوتگ‌ها يا همان گودال‌هاي طبيعي و مصنوعي كه آب باران در آن براي مصرف شرب و... جمع مي‌شود، دچار آسيب مي‌شوند. با وجود اين چند سالي است كه به‌مدد شبكه‌هاي اجتماعي، حوادث ناشي از كمبود آب در سيستان‌و‌بلوچستان، در معرض ديد افكار عمومي قرار گرفته است. هشتم خرداد سال جاری سه دانش‌آموز روستای کموبازار از توابع بخش پلان شهرستان چابهار در هوتگ غرق شدند و جان باختند. اين سه دختر تنها قربانيان دسترسي‌نداشتن به آب سالم در سيستان و بلوچستان نبودند. روز گذشته هم حوا رئيسي، دختربچه 10 ساله ساكن يكي از روستاهاي كشاري، در جريان برداشت آب از محل زندگي گاندو، دچار سانحه شد و براي هميشه دست خود را از دست داد؛ اما گويا اين گودال، يكي از نقاط حادثه‌خيز سيستان و بلوچستان است، زيرا سال گذشته هم در همان گودال گاندو به يك پسربچه حمله كرد و اين پسربچه بر اثر خفگي جان داد.
دسترسي‌نداشتن به منابع آب سالم
منطقه كشاري از توابع شهرستان سرباز در پايين‌دست سد پيشين واقع شده است. سد پیشین در 9 کیلومتری جنوب غربی پیشین و در نزدیکی مرز پاکستان قرار دارد. در اهداف اين سد، تأمين آب كشاورزي و شرب قيد شده است، اما نصير بلوچ‌نژاد، دهيار روستاي آزادي كشاري، در گفت‌وگو با «شرق» اعلام مي‌كند: به ما گفته‌اند آب سد پيشين براي شرب مناسب نيست و براي مصرف است. او درباره اين حادثه مي‌گويد: منطقه ما پايين‌دست سد پيشين است. بالغ بر سه هزار نفر جمعيت دارد. 22 كيلومتر با مرز فاصله دارد. سد پيشين پر از آب است، اما نمي‌دانم مسئولان براي چه آب سد پيشين را مهار كرده و رها نمي‌كنند. مردم بدون آب هستند و مسئولان هيچ كاري نمي‌كنند. به گفته بلوچ‌زاده در منطقه كشاري، 9 آبادي وجود دارد و دختري كه گاندو دستش را قطع كرده، در روستايي زندگي مي‌كند که او دهيار آن است. او اضافه مي‌كند: سال گذشته، 10 تير نيز گاندو يك پسربچه را به زير آب كشيد و بعد از يك‌و‌نيم ساعت؛ اين پسربچه كه به‌دلیل خفگي از بین رفته بود، توسط مردم از آب بيرون آورده شد.
توسل مردم به منابع آبي تأمين‌شده براي گاندو
دهيار روستاي آزادي كشاري، منطقه‌اي را كه در آن زندگي مي‌كند، مشابه كشورهاي توسعه‌نيافته و فقيري توصيف مي‌كند كه منتظر هستند آب آلوده‌شده توسط بالادستي‌ها در اختيار آنها قرار گيرد.
او ادامه مي‌دهد: روستاييان مولاآباد با آبي كه در اختيار مردم پايين‌دست قرار مي‌گيرد، حمام مي‌روند، براي شرب از آن استفاده مي‌كنند و بعد از هزاربار استفاده آن را به پايين‌دستي كه روستاي من در آن واقع شده است، مي‌دهند. به گفته بلوچ‌زاده مردم منطقه كشاري فقط وقتي آب دارند كه سد پيشين باز مي‌شود. از آنجا كه يك گاندو در نزديكي سد پيشين گير افتاده و سازمان محيط زيست به‌صورت مقطعي (چند ماه از سال) به اين موجود از طريق سد پيشين آب‌رسانی مي‌كند تا از تشنگي نميرد، مردم به تالاب محل زندگي تمساح مراجعه مي‌كنند كه براي شست‌وشو و... آب برداشت كنند. او ادامه مي‌دهد: بعد از حادثه‌اي كه سال گذشته رخ داد، سازمان كشتي‌راني قول داد آب به منطقه كشاري بياورد اما بعد گفتند كه بودجه انجام اين كار را ندارند. با همكاري برخي شركت‌هاي دانش‌بنيان هم يك گودال براي ايجاد تصفيه‌خانه كندند و آن را بلاتكليف رها كردند و رفتند. اگر كار آن تصفيه‌خانه تمام مي‌شد، بايد يك ارگاني متولي آن مي‌شد كه از اين كار هم سر باز زدند و تصفيه‌خانه را تحويل نگرفتند.
تانكرهايي كه به مقصد نمي‌رسند
به گفته دهيار روستاي آزادي كشاري براي آب‌رسانی به اين منطقه نياز به منبع پايداري است كه بايد از 28 كيلومتر دورتر و از سد پيشين تأمين شود و به مجتمع آب‌رسانی كشاري آب منتقل شود.
او اضافه مي‌كند: در شرايط خشک‌سالی از طريق تانكر به روستاهاي منطقه كشاري آب‌رسانی مي‌شود اما در اين رابطه هم سهل‌انگاري مي‌شود. بلوچ‌زاده از كارشكني تانكرداران در آب‌رسانی سخن مي‌گويد و مدعي مي‌شود كه تانكرداران در شرايطي كه از ابتداي سال بايد 40 بار به روستاهاي كشاري آب‌رسانی مي‌كردند، فقط 9 بار به اين منطقه آب‌رسانی كردند و توقع دارند كه اسناد آنها در زمينه دريافت آب، مهر شود. او اضافه مي‌كند: من اسناد تانكرداران را مهر نكرده‌ام و به روستايم آب‌رسانی نمي‌كنند. به مردم مي‌گويند كه دهيارتان نامه‌هاي ما را مهر نمي‌كند اما دليلش را توضيح نمي‌دهند. متأسفانه تانكرداران چند روز در روستاهاي ما باقي مي‌مانند و با وساطت افراد مختلف، نامه‌هاي آنها با وجودي‌كه آب در منطقه توزيع نكرده‌اند، توسط چندين شوراي موجود در منطقه مهر مي‌شود. ما اعلام كرديم كه خودمان تانكر داريم اما مسئولان مي‌گويند كه با تانكرداران فعلي قرارداد دارند و بايد آب را از آنها تحويل بگيريم.
بازيگوشي عامل نقص عضو
درحالي‌كه دهيار يكي از روستاهاي كشاري از مشكلات كم‌آبي منطقه مي‌گويد و دختربچه ساكن اين منطقه نيز تحت‌تأثير نبود آب سالم به محل نگهداري گاندو مراجعه كرده و براي هميشه دچار نقص عضو شده است، سعيد محمدي، مدير امور آب شهرستان سرباز در گفت‌وگو با «شرق» از وفور منابع آب در اين منطقه سخن مي‌گويد. او اضافه مي‌كند: در منطقه كشاري هم آب‌رسانی سيار فعال است و هم پمپ آب شرب آنجا، هميشه روشن است. هدف برداشت آب نبوده است و بچه‌ها در محدوده محل زندگي گاندو بازي مي‌كردند كه دچار مشكل شده‌اند. محمدي در واكنش به سخنان دهيار روستاي آزادي كشاري درباره كارشكني تانكرداران عنوان مي‌كند: اصلا چنين مسئله‌اي صحيح نيست. مدارك تانكرداران هربار توسط اعضاي شوراي روستا امضا مي‌شود. يك بار درباره اين مسئله پيگيري شد و تانكردار اعلام كرد كه ابتدا آب را به روستا مي‌رساند و بعد مداركش توسط دهياري‌ها امضا مي‌شود. به گفته او امسال به دليل مشكل آبي كه در منطقه بوده است، خط آب‌رسانی سيار منطقه كه دو ماه قبل بايد قطع مي‌شد، هنوز برقرار است. او درباره منبع تأمين آب منطقه كشاري بيان مي‌كند: آب سد پيشين آزاد مي‌شود و پس از عبور از سفره آب‌هاي
زيرزميني، به‌صورت مرتب كلرزني و ميكروب‌زدايي شده و وارد خط لوله روستا مي‌شود. اين منطقه هميشه آب دارد. بر اثر خشك‌سالي مشكلاتي بود كه با تانكر آب‌رسانی انجام شد.
ليلا مرگن : خبر كوتاه و دردناك است: حوا رئیسی، يكي از ساكنان روستاهاي كشاري هنگام برداشت آب از محل زندگي گاندو يا همان تمساح پوزه‌كوتاه ايراني دست خود را براي هميشه از دست داد و دچار نقص عضو شد. نصير بلوچ‌زاده، دهيار روستاي آزادي كشاري، به «شرق» مي‌گويد آب‌رساني سيار به روستايشان و ديگر روستاهاي منطقه كشاري مرتب انجام نمي‌شود و آب‌رساني از طريق خط لوله هم با اشكال مواجه است، به‌همين‌دليل مردم به گودالي كه گاندو در آن گير افتاده و سازمان محيط زيست برايش آب منتقل كرده، مراجعه مي‌كنند تا بخشي از نيازهاي خود براي شرب و شست‌وشو را از آب اين گودال تأمين كنند؛ اما برخلاف گفته‌هاي او سعيد محمدي، مدير امور آب شهرستان سرباز، در گفت‌وگو با «شرق» بيان مي‌كند روستايي كه دختر در آن زندگي مي‌كند، پمپ آب شرب دارد و نيازي براي مراجعه به تالاب محل زندگي گاندو نبوده است.
سيستان و بلوچستان به‌عنوان يكي از مناطق خشك كشور با بحران آب روبه‌رو است. آب‌رساني در بسياري از نقاط استان به‌ويژه روستاها، با مشكل مواجه است و كسي نمي‌داند چند روستايي بر اثر استفاده از آب آلوده انباشته‌شده در هوتگ‌ها يا همان گودال‌هاي طبيعي و مصنوعي كه آب باران در آن براي مصرف شرب و... جمع مي‌شود، دچار آسيب مي‌شوند. با وجود اين چند سالي است كه به‌مدد شبكه‌هاي اجتماعي، حوادث ناشي از كمبود آب در سيستان‌و‌بلوچستان، در معرض ديد افكار عمومي قرار گرفته است. هشتم خرداد سال جاری سه دانش‌آموز روستای کموبازار از توابع بخش پلان شهرستان چابهار در هوتگ غرق شدند و جان باختند. اين سه دختر تنها قربانيان دسترسي‌نداشتن به آب سالم در سيستان و بلوچستان نبودند. روز گذشته هم حوا رئيسي، دختربچه 10 ساله ساكن يكي از روستاهاي كشاري، در جريان برداشت آب از محل زندگي گاندو، دچار سانحه شد و براي هميشه دست خود را از دست داد؛ اما گويا اين گودال، يكي از نقاط حادثه‌خيز سيستان و بلوچستان است، زيرا سال گذشته هم در همان گودال گاندو به يك پسربچه حمله كرد و اين پسربچه بر اثر خفگي جان داد.
دسترسي‌نداشتن به منابع آب سالم
منطقه كشاري از توابع شهرستان سرباز در پايين‌دست سد پيشين واقع شده است. سد پیشین در 9 کیلومتری جنوب غربی پیشین و در نزدیکی مرز پاکستان قرار دارد. در اهداف اين سد، تأمين آب كشاورزي و شرب قيد شده است، اما نصير بلوچ‌نژاد، دهيار روستاي آزادي كشاري، در گفت‌وگو با «شرق» اعلام مي‌كند: به ما گفته‌اند آب سد پيشين براي شرب مناسب نيست و براي مصرف است. او درباره اين حادثه مي‌گويد: منطقه ما پايين‌دست سد پيشين است. بالغ بر سه هزار نفر جمعيت دارد. 22 كيلومتر با مرز فاصله دارد. سد پيشين پر از آب است، اما نمي‌دانم مسئولان براي چه آب سد پيشين را مهار كرده و رها نمي‌كنند. مردم بدون آب هستند و مسئولان هيچ كاري نمي‌كنند. به گفته بلوچ‌زاده در منطقه كشاري، 9 آبادي وجود دارد و دختري كه گاندو دستش را قطع كرده، در روستايي زندگي مي‌كند که او دهيار آن است. او اضافه مي‌كند: سال گذشته، 10 تير نيز گاندو يك پسربچه را به زير آب كشيد و بعد از يك‌و‌نيم ساعت؛ اين پسربچه كه به‌دلیل خفگي از بین رفته بود، توسط مردم از آب بيرون آورده شد.
توسل مردم به منابع آبي تأمين‌شده براي گاندو
دهيار روستاي آزادي كشاري، منطقه‌اي را كه در آن زندگي مي‌كند، مشابه كشورهاي توسعه‌نيافته و فقيري توصيف مي‌كند كه منتظر هستند آب آلوده‌شده توسط بالادستي‌ها در اختيار آنها قرار گيرد.
او ادامه مي‌دهد: روستاييان مولاآباد با آبي كه در اختيار مردم پايين‌دست قرار مي‌گيرد، حمام مي‌روند، براي شرب از آن استفاده مي‌كنند و بعد از هزاربار استفاده آن را به پايين‌دستي كه روستاي من در آن واقع شده است، مي‌دهند. به گفته بلوچ‌زاده مردم منطقه كشاري فقط وقتي آب دارند كه سد پيشين باز مي‌شود. از آنجا كه يك گاندو در نزديكي سد پيشين گير افتاده و سازمان محيط زيست به‌صورت مقطعي (چند ماه از سال) به اين موجود از طريق سد پيشين آب‌رسانی مي‌كند تا از تشنگي نميرد، مردم به تالاب محل زندگي تمساح مراجعه مي‌كنند كه براي شست‌وشو و... آب برداشت كنند. او ادامه مي‌دهد: بعد از حادثه‌اي كه سال گذشته رخ داد، سازمان كشتي‌راني قول داد آب به منطقه كشاري بياورد اما بعد گفتند كه بودجه انجام اين كار را ندارند. با همكاري برخي شركت‌هاي دانش‌بنيان هم يك گودال براي ايجاد تصفيه‌خانه كندند و آن را بلاتكليف رها كردند و رفتند. اگر كار آن تصفيه‌خانه تمام مي‌شد، بايد يك ارگاني متولي آن مي‌شد كه از اين كار هم سر باز زدند و تصفيه‌خانه را تحويل نگرفتند.
تانكرهايي كه به مقصد نمي‌رسند
به گفته دهيار روستاي آزادي كشاري براي آب‌رسانی به اين منطقه نياز به منبع پايداري است كه بايد از 28 كيلومتر دورتر و از سد پيشين تأمين شود و به مجتمع آب‌رسانی كشاري آب منتقل شود.
او اضافه مي‌كند: در شرايط خشک‌سالی از طريق تانكر به روستاهاي منطقه كشاري آب‌رسانی مي‌شود اما در اين رابطه هم سهل‌انگاري مي‌شود. بلوچ‌زاده از كارشكني تانكرداران در آب‌رسانی سخن مي‌گويد و مدعي مي‌شود كه تانكرداران در شرايطي كه از ابتداي سال بايد 40 بار به روستاهاي كشاري آب‌رسانی مي‌كردند، فقط 9 بار به اين منطقه آب‌رسانی كردند و توقع دارند كه اسناد آنها در زمينه دريافت آب، مهر شود. او اضافه مي‌كند: من اسناد تانكرداران را مهر نكرده‌ام و به روستايم آب‌رسانی نمي‌كنند. به مردم مي‌گويند كه دهيارتان نامه‌هاي ما را مهر نمي‌كند اما دليلش را توضيح نمي‌دهند. متأسفانه تانكرداران چند روز در روستاهاي ما باقي مي‌مانند و با وساطت افراد مختلف، نامه‌هاي آنها با وجودي‌كه آب در منطقه توزيع نكرده‌اند، توسط چندين شوراي موجود در منطقه مهر مي‌شود. ما اعلام كرديم كه خودمان تانكر داريم اما مسئولان مي‌گويند كه با تانكرداران فعلي قرارداد دارند و بايد آب را از آنها تحويل بگيريم.
بازيگوشي عامل نقص عضو
درحالي‌كه دهيار يكي از روستاهاي كشاري از مشكلات كم‌آبي منطقه مي‌گويد و دختربچه ساكن اين منطقه نيز تحت‌تأثير نبود آب سالم به محل نگهداري گاندو مراجعه كرده و براي هميشه دچار نقص عضو شده است، سعيد محمدي، مدير امور آب شهرستان سرباز در گفت‌وگو با «شرق» از وفور منابع آب در اين منطقه سخن مي‌گويد. او اضافه مي‌كند: در منطقه كشاري هم آب‌رسانی سيار فعال است و هم پمپ آب شرب آنجا، هميشه روشن است. هدف برداشت آب نبوده است و بچه‌ها در محدوده محل زندگي گاندو بازي مي‌كردند كه دچار مشكل شده‌اند. محمدي در واكنش به سخنان دهيار روستاي آزادي كشاري درباره كارشكني تانكرداران عنوان مي‌كند: اصلا چنين مسئله‌اي صحيح نيست. مدارك تانكرداران هربار توسط اعضاي شوراي روستا امضا مي‌شود. يك بار درباره اين مسئله پيگيري شد و تانكردار اعلام كرد كه ابتدا آب را به روستا مي‌رساند و بعد مداركش توسط دهياري‌ها امضا مي‌شود. به گفته او امسال به دليل مشكل آبي كه در منطقه بوده است، خط آب‌رسانی سيار منطقه كه دو ماه قبل بايد قطع مي‌شد، هنوز برقرار است. او درباره منبع تأمين آب منطقه كشاري بيان مي‌كند: آب سد پيشين آزاد مي‌شود و پس از عبور از سفره آب‌هاي
زيرزميني، به‌صورت مرتب كلرزني و ميكروب‌زدايي شده و وارد خط لوله روستا مي‌شود. اين منطقه هميشه آب دارد. بر اثر خشك‌سالي مشكلاتي بود كه با تانكر آب‌رسانی انجام شد.