گسترش پلاگينگ به كمك محيط زيست ايران مي‌آيد
هليا آبادي
آيا پلاگينگ سبب مي‌شود تا محله تروتميزتري داشته باشيم؟ اين سؤالي است كه پرنيس فردريك در يكي از روزنامه‌هاي هند پرسيده است و درباره آن از يكي از مسئولان اجرايي رويداد پرسيده است.
آيا تابه‌حال نام «پلاگينگ» را شنيده‌ايد؟ واقعيت اين است كه اين ورزش يا شبه‌ورزش در سال 2016 در سوئد طراحي شد؛ ورزشي كه اكنون در بيشتر اپليكيشن‌هاي ورزشي براي خودش جايي پيدا كرده است و در مدت 30 دقيقه بيشتر از پياده‌روي سبب سوزاندن كالري مي‌شود.
اين ورزش دويدن همراه با جمع‌كردن زباله است. حالا اين ورزش از طرف چند شركت بزرگ در دهلي برنامه‌ريزي و اجرا شده است. هند هم جزء كشورهايي است كه مثل سوئد و استراليا و انگليس به اين ورزش علاقه‌مند شده است. اين ورزش در هند هنوز ناشناخته است. اولین کارهایی که در برگزاري اين ورزش باید انجام شود، آموزش مختصر است تا بدانند كه دونده‌ها در حال برداشتن سطل زباله در طول مسیر یا بعد از دویدن و استفاده از آن مسئول هستند.
شركت بزرگي كه در هند مسئول پاكسازي با برگزاري اين ورزش بوده، اميدوار است كه در آينده اين روند آسان‌تر و با اشتياق بيشتر از طرف همسايگان و هم‌محله‌اي‌ها انجام شود و در واقع ساکنان محلی با اشتياق به اين ورزش بپيوندند. اين ورزش به گفته «ايستادين»، مجري برنامه، بيشتر از دويدن سبب لاغري مي‌شود؛ به‌ویژه آنكه خم‌شدن و چمباتمه‌زدن در‌حالی‌که براي برداشتن ضربه می‌زنيد، به تناسب اندام كمك مي‌كند.
از طرفي بیشتر مواقع نيز دونده‌ها قوطي‌هاي آب را پيدا مي‌كنند كه هنوز خالي نشده‌اند و باقي‌مانده‌اش را در كنار گياهان مي‌ريزند كه به رشد آنها كمك مي‌كند. طي مسيري 10 كيلومتري با پلاگينگ ممکن است 90 دقیقه تا دو ساعت طول بکشد و قدم‌زدن در یک دوي نیمه‌ماراتن می‌تواند سه تا چهار ساعت طول بکشد. نكته ديگري كه هدف اين ورزش است، به گفته اين فعال محيط زيست هندي: «با برداشتن زباله‌های شخص دیگر، ما نه‌فقط به دنبال این هستیم که احساس گناه را در ديگران به وجود بیاوریم؛ بلكه به آنان يادآوري مي‌كنيم که در قبال زباله‌هايي كه ايجاد مي‌كنند، مسئول هستند». نكته ديگر درباره اين ورزش اين است كه هنوز امكانات اوليه‌اش آن‌چنان فراهم نشده است؛ مثلا لباس خاصي ندارد و چنگالي كه با آن آشغال‌ها را برمي‌دارند، چندان سبك نيست؛ مثلا در مواردي از ميله‌هاي فلزي استفاده شد كه چندان راحت نبود يا عده‌اي با كيسه‌هاي پلاستيكي آويزان از خودشان چندان راحت نبودند يا دستكش‌ها اسباب مزاحمت بود.
نويسنده هندي اين مقاله سؤالش اين است كه آيا مي‌توان اين ورزش را در مترو هم انجام داد تا اندكي از حجم زباله‌هاي متروی هند كم شود كه جواب مي‌شنود بايد منتظر برنامه‌ريزي بيشتري براي اين فعاليت بود. فعلا در زمينه پاكسازي اطراف درياچه‌ها اقدام مي‌شود. برخي از گروه‌هاي فعال در پلاگينگ روي جمع‌آوري زباله‌هاي پلاستيكي متمركز هستند و تأكيد مي‌شود كه ورزشكاران بايد بدانند چه زباله‌هايي تجزيه‌پذير هستند و چه زباله‌هايي نيستند. اين ورزش در ايران نيز مورد توجه قرار گرفته است و در شاهرود و اروميه اجرا شده است. پلاگینگ در ايران به معنای برداشتن چیزی از روی زمین ترجمه شده است و به قول يكي از مسئولان ورزشي كه در حاشيه برگزاري المپياد دختران از رونمايي اين ورزش در شاهرود خبر داد، در این ورزش ورزشکاران با دویدن نرم زباله‌ها را از روی زمین برداشته و در کیسه مخصوص قرار می‌دهند. کمپین‌های محیط‌زیستی که در این راستا تشکیل شدند، بیشتر حرکت خودجوش و مردمی است.
در این رشته ورزشکاران محیط اطراف خود را پاکسازی می‌کنند. در‌واقع گسترش اين ورزش و حضورش در ايران قدم مثبتي بوده است كه بايد منتظر ماند که براي آن فرهنگ‌سازي می‌‌شود و ادامه پيدا خواهد كرد يا نه؟ هنوز تعداد كشورهايي كه به اين ورزش علاقه نشان داده‌اند، به بیش از شش تا نرسيده است؛ ورزشي كه تلفيق دويدن و جمع‌كردن زباله است و سبب تميزترشدن محيط اطراف مي‌شود.
اين ورزش كه به نظر مي‌رسد گام‌هاي ابتدايي را در ايران برمي‌دارد، مي‌تواند كمكي به برداشتن قدم‌هاي كوچك براي مصيبت بزرگي باشد كه در اطراف‌مان پديد آمده و كمكي است به كاهش پلاستيك و ديگر آلودگي‌ها كه هزينه‌هاي زيادي براي شهر دارد. به نظر مي‌رسد شهرداري‌ها در سراسر ايران مي‌توانند توجه ويژه‌اي به اين ورزش داشته باشند. رئيس شوراي شهر تهران دو سال پيش اعلام كرد روزانه 800 میلیارد تومان صرف جمع‌آوری 9 هزار تُن زباله در تهران مي‌شود. تصور كنيد با گسترش اين ورزش چه كمكي مي‌تواند به كم‌كردن اين هزينه شود.
آيا پلاگينگ سبب مي‌شود تا محله تروتميزتري داشته باشيم؟ اين سؤالي است كه پرنيس فردريك در يكي از روزنامه‌هاي هند پرسيده است و درباره آن از يكي از مسئولان اجرايي رويداد پرسيده است.
آيا تابه‌حال نام «پلاگينگ» را شنيده‌ايد؟ واقعيت اين است كه اين ورزش يا شبه‌ورزش در سال 2016 در سوئد طراحي شد؛ ورزشي كه اكنون در بيشتر اپليكيشن‌هاي ورزشي براي خودش جايي پيدا كرده است و در مدت 30 دقيقه بيشتر از پياده‌روي سبب سوزاندن كالري مي‌شود.
اين ورزش دويدن همراه با جمع‌كردن زباله است. حالا اين ورزش از طرف چند شركت بزرگ در دهلي برنامه‌ريزي و اجرا شده است. هند هم جزء كشورهايي است كه مثل سوئد و استراليا و انگليس به اين ورزش علاقه‌مند شده است. اين ورزش در هند هنوز ناشناخته است. اولین کارهایی که در برگزاري اين ورزش باید انجام شود، آموزش مختصر است تا بدانند كه دونده‌ها در حال برداشتن سطل زباله در طول مسیر یا بعد از دویدن و استفاده از آن مسئول هستند.
شركت بزرگي كه در هند مسئول پاكسازي با برگزاري اين ورزش بوده، اميدوار است كه در آينده اين روند آسان‌تر و با اشتياق بيشتر از طرف همسايگان و هم‌محله‌اي‌ها انجام شود و در واقع ساکنان محلی با اشتياق به اين ورزش بپيوندند. اين ورزش به گفته «ايستادين»، مجري برنامه، بيشتر از دويدن سبب لاغري مي‌شود؛ به‌ویژه آنكه خم‌شدن و چمباتمه‌زدن در‌حالی‌که براي برداشتن ضربه می‌زنيد، به تناسب اندام كمك مي‌كند.
از طرفي بیشتر مواقع نيز دونده‌ها قوطي‌هاي آب را پيدا مي‌كنند كه هنوز خالي نشده‌اند و باقي‌مانده‌اش را در كنار گياهان مي‌ريزند كه به رشد آنها كمك مي‌كند. طي مسيري 10 كيلومتري با پلاگينگ ممکن است 90 دقیقه تا دو ساعت طول بکشد و قدم‌زدن در یک دوي نیمه‌ماراتن می‌تواند سه تا چهار ساعت طول بکشد. نكته ديگري كه هدف اين ورزش است، به گفته اين فعال محيط زيست هندي: «با برداشتن زباله‌های شخص دیگر، ما نه‌فقط به دنبال این هستیم که احساس گناه را در ديگران به وجود بیاوریم؛ بلكه به آنان يادآوري مي‌كنيم که در قبال زباله‌هايي كه ايجاد مي‌كنند، مسئول هستند». نكته ديگر درباره اين ورزش اين است كه هنوز امكانات اوليه‌اش آن‌چنان فراهم نشده است؛ مثلا لباس خاصي ندارد و چنگالي كه با آن آشغال‌ها را برمي‌دارند، چندان سبك نيست؛ مثلا در مواردي از ميله‌هاي فلزي استفاده شد كه چندان راحت نبود يا عده‌اي با كيسه‌هاي پلاستيكي آويزان از خودشان چندان راحت نبودند يا دستكش‌ها اسباب مزاحمت بود.
نويسنده هندي اين مقاله سؤالش اين است كه آيا مي‌توان اين ورزش را در مترو هم انجام داد تا اندكي از حجم زباله‌هاي متروی هند كم شود كه جواب مي‌شنود بايد منتظر برنامه‌ريزي بيشتري براي اين فعاليت بود. فعلا در زمينه پاكسازي اطراف درياچه‌ها اقدام مي‌شود. برخي از گروه‌هاي فعال در پلاگينگ روي جمع‌آوري زباله‌هاي پلاستيكي متمركز هستند و تأكيد مي‌شود كه ورزشكاران بايد بدانند چه زباله‌هايي تجزيه‌پذير هستند و چه زباله‌هايي نيستند. اين ورزش در ايران نيز مورد توجه قرار گرفته است و در شاهرود و اروميه اجرا شده است. پلاگینگ در ايران به معنای برداشتن چیزی از روی زمین ترجمه شده است و به قول يكي از مسئولان ورزشي كه در حاشيه برگزاري المپياد دختران از رونمايي اين ورزش در شاهرود خبر داد، در این ورزش ورزشکاران با دویدن نرم زباله‌ها را از روی زمین برداشته و در کیسه مخصوص قرار می‌دهند. کمپین‌های محیط‌زیستی که در این راستا تشکیل شدند، بیشتر حرکت خودجوش و مردمی است.
در این رشته ورزشکاران محیط اطراف خود را پاکسازی می‌کنند. در‌واقع گسترش اين ورزش و حضورش در ايران قدم مثبتي بوده است كه بايد منتظر ماند که براي آن فرهنگ‌سازي می‌‌شود و ادامه پيدا خواهد كرد يا نه؟ هنوز تعداد كشورهايي كه به اين ورزش علاقه نشان داده‌اند، به بیش از شش تا نرسيده است؛ ورزشي كه تلفيق دويدن و جمع‌كردن زباله است و سبب تميزترشدن محيط اطراف مي‌شود.
اين ورزش كه به نظر مي‌رسد گام‌هاي ابتدايي را در ايران برمي‌دارد، مي‌تواند كمكي به برداشتن قدم‌هاي كوچك براي مصيبت بزرگي باشد كه در اطراف‌مان پديد آمده و كمكي است به كاهش پلاستيك و ديگر آلودگي‌ها كه هزينه‌هاي زيادي براي شهر دارد. به نظر مي‌رسد شهرداري‌ها در سراسر ايران مي‌توانند توجه ويژه‌اي به اين ورزش داشته باشند. رئيس شوراي شهر تهران دو سال پيش اعلام كرد روزانه 800 میلیارد تومان صرف جمع‌آوری 9 هزار تُن زباله در تهران مي‌شود. تصور كنيد با گسترش اين ورزش چه كمكي مي‌تواند به كم‌كردن اين هزينه شود.