مدیر عامل بنیاد مد، عدالت رسانه‌ای را رعایت کند
ستاره جاويد
اکنون که نیمه اول سال به پایان خود نزدیک می‌شود و در آستانه ورود به نیمه دوم سال هستیم، به دلیل محدودیت غیرمنطقی که به عرصه مد و لباس تحمیل شده است و به دلیل در‌دسترس‌نبودن مسئولان این حوزه، طبق سنت هرساله، آمارسازی در زمینه فعالیت آزادانه فعالان مد توسط گروه‌هایی که دغدغه‌اي جز تجارت و گرفتن ماهی از این آب گل‌آلود را ندارند، آغاز شده است.
یک ماه از تکیه‌زدن مهدی سیف‌جمالی، مدیرعامل بنیاد ملی مد و لباس بر کرسی سرپرستی کارگروه ساماندهی مد و لباس می‌گذرد. شوربختانه با وجود پیگیری مجدانه گروه مد روزنامه «شرق» برای واکاوی منویات سرپرست جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور در قالب گفت‌وگویی مطبوعاتی و ویدئویی رسانه‌ای، همچنان با پاسخ منفی دفتر ایشان روبه‌رو هستیم و این در حالی است که سیف‌جمالی مصاحبه‌های گزینشی معدودی با برخی رسانه‌های نیمه‌مستقل که دغدغه پرداختن به مد را در استراتژی‌های خود ندارند، داشته است. در صورتی که عدالت حرفه‌ای و رفتار حرفه‌ای اقتضا می‌کند علاوه بر برگزاری نشستی خبری با حضور تمام رسانه‌ها، سرپرست جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور انرژی مضاعف خود را صرف ارتقای تعامل بنیاد مد و لباس با آن دسته از رسانه‌هایی کند كه دغدغه پرداختن به مد را دارند و حسن نیت خود را هم در تعالی این مسیر نشان داده‌اند.
ابتلای مد به سندرم خیمه‌شب‌بازی شومن‌ها و شووومن‌ها
شوربختانه استراتژی‌های یک بام و دو هوای بنیاد ملی مد و لباس در ارائه ناعادلانه مجوزها در تمام این سال‌ها، سبب شده که دست‌کم در سه سال اخیر، هنر-صنعت مد در کشور نه تنها به سوی مدیومی فاخر و ارزشمند با ارزش‌افزوده مالی بالا حرکت نکند بلکه مانیتورینگ دقیق تحرکات و فعالیت‌های برخی از شرکت‌ها و اشخاص حقیقی در این حوزه که همیشه در پی موج‌سواری هستند و اکنون روی موج اجتماعی مد سوار شده‌اند، نشان می‌دهد که مد فاخر ایرانی و اسلامی به نوعی سندرم خیمه‌شب‌بازی شومن (Show Man)ها و شووومن (Show Woman)ها و مراسم بی‌هویت و آلوده به استراتژی‌های تبلیغاتی و آمارسازی واهی، مبتلا شده است؛ شومن‌ها و شوومن‌هایی که کسب و کارشان ارتباطی به مد ندارد و در برخی رویدادهای مد، در نقش زینت‌المجلس، حضور یافته و از پلت‌فرم مد برای تبلیغ خودشان استفاده ابزاری می‌کنند. کافی است نگاهی به برخی جریان‌های آمارساز که با ارائه اطلاعات واهی به وب‌سایت هنرآنلاین که بازوی رسانه‌ای معاونت هنری است و بنیاد ملی مد و لباس کشور هم دارای لینک مستقلی در این وب‌سایت است، بیندازید و سرچشمه این آمارسازی‌ها را دنبال کنید. هنرآنلاین به دلیل نگاه مثبت و نوعا
خوش‌بینانه‌ای که به رویدادهای هنری دارد و بازوی تبلیغاتی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قلمداد می‌شود، بدون انجام بررسی‌ها و تحقیقات عمیق، دست به انتشار هر گونه اطلاعات و دیتاهای خامی از افراد و منابع خبری در لایه سوم جامعه مد می‌زند و بر مبنای صحیح‌انگاری این دیتاها، اقدام به انتشار روی سایت خبری می‌کند. اعتباربخشی بر اساس اطلاعات آماری نه چندان صحیح، خود بر وسعت زودباوری و خیال‌انگاری این منابع می‌افزاید و فضا را برای حضور حرفه‌ای خالقان اصلی هنر-صنعت مد محدود و حضور غیرحرفه‌ای اما جنجالی چهره‌های غیرمرتبط را هموارتر می‌كند.
رکود جامعه حرفه‌ای مدیست‌های داخلی را دربر گرفته است
در جامعه عمومی کنونی هنر-صنعت مد، فعالیت طراحان و فشن‌دیزاینرهای حرفه‌ای با رکود قابل توجهی دست و پنجه نرم می‌کند و به اعتقاد بنده، ریشه اصلی این رکود در استراتژی‌های نه چندان صحیحی است که بنیاد ملی مد و لباس در رأس این هرم و بازوی رسانه‌ای معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بدنه هرم دنبال می‌کنند. شاید بتوان علت این معضل را در نوع نگاه تیم مستقر در بنیاد و خبرگزاری هنرآنلاین جست‌وجو کرد که به تمام فعالیت‌های شغلی خود به عنوان نوعی فعالیت یومیه و روز را به شب رساندن و سر ماه حقوق را گرفتن، می‌نگرند! نه به عنوان یک دغدغه حرفه‌ای و فعالیت مسئولیت‌آفرین. بازتاب هر گونه اطلاعات آماری که از سوی منابع نه چندان مطمئن در اختیار رسانه‌ها قرار می‌گیرد همان اندازه می‌تواند خطرآفرین باشد که بازتاب‌ندادن یک رویداد مهم با ارزش‌های خبری موثق و بالا. همکارانی که در زمینه مد و لباس فعالیت رسانه‌ای انجام می‌دهند به این نکته مهم و کلیدی توجه داشته باشند که تولید محتوای صحیح و موثق در زمینه یک هنر-صنعت لاکچری و لوکس که طبیعتا مثل عرصه حوادث یا سیاست پرکار نیست، در هدایت این هنر-صنعت به سوی یک عاقبت خوش بسیار حائز اهمیت
است و اتفاقا لوکس‌بودن این هنر-صنعت با ماهیت محتواسازی آماری و کمی، کاملا در تضاد است و فرجام نیکی را برای آن رقم نمی‌زند. مثل سندرمی که این روزهای مد ایران به آن مبتلا شده و نیاز به بازگویی نیست.
درخواست جلسه با شورای راهبری بنیاد مد و لباس
فعالان حرفه‌ای هنر-صنعت مد که در آستانه نیمه دوم سال که همواره نیمه پرکار و پرمشغله‌ای برای تمام کسب‌و‌کارها بوده اما متأسفانه در نوعی رخوت و کم‌کاری تحمیلی، اسیر شده‌اند، در درخواستی از گروه مد روزنامه «شرق» خواهان نشستی بی‌طرفانه با شورای راهبردی بنیاد ملی مد و لباس کشور شده‌اند و تمنای حرفه‌ای‌شان از سرپرست جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور و مدیرعامل بنیاد این است که در همان نشست به درددل‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات صنفی آنان گوش فرادهد و از استراتژی‌های بنیاد متبوع خود صحبت کند. سرچ گوگل به جز حضورهای بسیار معدودی که مدیرعامل بنیاد در جشنواره‌های مد و لباس فجر داشته و بازتاب آن هم فقط روی وب‌سایت بنیاد ملی مد و لباس کشور یافت می‌شود، اطلاعات مشروح دیگری از مهدی سیف‌جمالی به دست نمی‌دهد و تمنای حرفه‌ای تمام کسانی که دغدغه تعالی مد کشور را دارند، این است که عدالت رسانه‌ای و عدالت حرفه‌ای در حق فعالان برحق این عرصه که از آغاز تا امروز، پیه تمام اتفاقات را بر پیکر کسب‌وکار خود مالیده‌اند، مرعا بدارد و کمی از پیله محافظه‌کاری خود فاصله بگیرد. رسانه‌ها آن‌قدرها هم که به نظر می‌رسند وحشتناک نیستند که مدیرعامل
بنیاد و سرپرست کنونی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور از آنها گریزان است.
اکنون که نیمه اول سال به پایان خود نزدیک می‌شود و در آستانه ورود به نیمه دوم سال هستیم، به دلیل محدودیت غیرمنطقی که به عرصه مد و لباس تحمیل شده است و به دلیل در‌دسترس‌نبودن مسئولان این حوزه، طبق سنت هرساله، آمارسازی در زمینه فعالیت آزادانه فعالان مد توسط گروه‌هایی که دغدغه‌اي جز تجارت و گرفتن ماهی از این آب گل‌آلود را ندارند، آغاز شده است.
یک ماه از تکیه‌زدن مهدی سیف‌جمالی، مدیرعامل بنیاد ملی مد و لباس بر کرسی سرپرستی کارگروه ساماندهی مد و لباس می‌گذرد. شوربختانه با وجود پیگیری مجدانه گروه مد روزنامه «شرق» برای واکاوی منویات سرپرست جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور در قالب گفت‌وگویی مطبوعاتی و ویدئویی رسانه‌ای، همچنان با پاسخ منفی دفتر ایشان روبه‌رو هستیم و این در حالی است که سیف‌جمالی مصاحبه‌های گزینشی معدودی با برخی رسانه‌های نیمه‌مستقل که دغدغه پرداختن به مد را در استراتژی‌های خود ندارند، داشته است. در صورتی که عدالت حرفه‌ای و رفتار حرفه‌ای اقتضا می‌کند علاوه بر برگزاری نشستی خبری با حضور تمام رسانه‌ها، سرپرست جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور انرژی مضاعف خود را صرف ارتقای تعامل بنیاد مد و لباس با آن دسته از رسانه‌هایی کند كه دغدغه پرداختن به مد را دارند و حسن نیت خود را هم در تعالی این مسیر نشان داده‌اند.
ابتلای مد به سندرم خیمه‌شب‌بازی شومن‌ها و شووومن‌ها
شوربختانه استراتژی‌های یک بام و دو هوای بنیاد ملی مد و لباس در ارائه ناعادلانه مجوزها در تمام این سال‌ها، سبب شده که دست‌کم در سه سال اخیر، هنر-صنعت مد در کشور نه تنها به سوی مدیومی فاخر و ارزشمند با ارزش‌افزوده مالی بالا حرکت نکند بلکه مانیتورینگ دقیق تحرکات و فعالیت‌های برخی از شرکت‌ها و اشخاص حقیقی در این حوزه که همیشه در پی موج‌سواری هستند و اکنون روی موج اجتماعی مد سوار شده‌اند، نشان می‌دهد که مد فاخر ایرانی و اسلامی به نوعی سندرم خیمه‌شب‌بازی شومن (Show Man)ها و شووومن (Show Woman)ها و مراسم بی‌هویت و آلوده به استراتژی‌های تبلیغاتی و آمارسازی واهی، مبتلا شده است؛ شومن‌ها و شوومن‌هایی که کسب و کارشان ارتباطی به مد ندارد و در برخی رویدادهای مد، در نقش زینت‌المجلس، حضور یافته و از پلت‌فرم مد برای تبلیغ خودشان استفاده ابزاری می‌کنند. کافی است نگاهی به برخی جریان‌های آمارساز که با ارائه اطلاعات واهی به وب‌سایت هنرآنلاین که بازوی رسانه‌ای معاونت هنری است و بنیاد ملی مد و لباس کشور هم دارای لینک مستقلی در این وب‌سایت است، بیندازید و سرچشمه این آمارسازی‌ها را دنبال کنید. هنرآنلاین به دلیل نگاه مثبت و نوعا
خوش‌بینانه‌ای که به رویدادهای هنری دارد و بازوی تبلیغاتی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قلمداد می‌شود، بدون انجام بررسی‌ها و تحقیقات عمیق، دست به انتشار هر گونه اطلاعات و دیتاهای خامی از افراد و منابع خبری در لایه سوم جامعه مد می‌زند و بر مبنای صحیح‌انگاری این دیتاها، اقدام به انتشار روی سایت خبری می‌کند. اعتباربخشی بر اساس اطلاعات آماری نه چندان صحیح، خود بر وسعت زودباوری و خیال‌انگاری این منابع می‌افزاید و فضا را برای حضور حرفه‌ای خالقان اصلی هنر-صنعت مد محدود و حضور غیرحرفه‌ای اما جنجالی چهره‌های غیرمرتبط را هموارتر می‌كند.
رکود جامعه حرفه‌ای مدیست‌های داخلی را دربر گرفته است
در جامعه عمومی کنونی هنر-صنعت مد، فعالیت طراحان و فشن‌دیزاینرهای حرفه‌ای با رکود قابل توجهی دست و پنجه نرم می‌کند و به اعتقاد بنده، ریشه اصلی این رکود در استراتژی‌های نه چندان صحیحی است که بنیاد ملی مد و لباس در رأس این هرم و بازوی رسانه‌ای معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بدنه هرم دنبال می‌کنند. شاید بتوان علت این معضل را در نوع نگاه تیم مستقر در بنیاد و خبرگزاری هنرآنلاین جست‌وجو کرد که به تمام فعالیت‌های شغلی خود به عنوان نوعی فعالیت یومیه و روز را به شب رساندن و سر ماه حقوق را گرفتن، می‌نگرند! نه به عنوان یک دغدغه حرفه‌ای و فعالیت مسئولیت‌آفرین. بازتاب هر گونه اطلاعات آماری که از سوی منابع نه چندان مطمئن در اختیار رسانه‌ها قرار می‌گیرد همان اندازه می‌تواند خطرآفرین باشد که بازتاب‌ندادن یک رویداد مهم با ارزش‌های خبری موثق و بالا. همکارانی که در زمینه مد و لباس فعالیت رسانه‌ای انجام می‌دهند به این نکته مهم و کلیدی توجه داشته باشند که تولید محتوای صحیح و موثق در زمینه یک هنر-صنعت لاکچری و لوکس که طبیعتا مثل عرصه حوادث یا سیاست پرکار نیست، در هدایت این هنر-صنعت به سوی یک عاقبت خوش بسیار حائز اهمیت
است و اتفاقا لوکس‌بودن این هنر-صنعت با ماهیت محتواسازی آماری و کمی، کاملا در تضاد است و فرجام نیکی را برای آن رقم نمی‌زند. مثل سندرمی که این روزهای مد ایران به آن مبتلا شده و نیاز به بازگویی نیست.
درخواست جلسه با شورای راهبری بنیاد مد و لباس
فعالان حرفه‌ای هنر-صنعت مد که در آستانه نیمه دوم سال که همواره نیمه پرکار و پرمشغله‌ای برای تمام کسب‌و‌کارها بوده اما متأسفانه در نوعی رخوت و کم‌کاری تحمیلی، اسیر شده‌اند، در درخواستی از گروه مد روزنامه «شرق» خواهان نشستی بی‌طرفانه با شورای راهبردی بنیاد ملی مد و لباس کشور شده‌اند و تمنای حرفه‌ای‌شان از سرپرست جدید کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور و مدیرعامل بنیاد این است که در همان نشست به درددل‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات صنفی آنان گوش فرادهد و از استراتژی‌های بنیاد متبوع خود صحبت کند. سرچ گوگل به جز حضورهای بسیار معدودی که مدیرعامل بنیاد در جشنواره‌های مد و لباس فجر داشته و بازتاب آن هم فقط روی وب‌سایت بنیاد ملی مد و لباس کشور یافت می‌شود، اطلاعات مشروح دیگری از مهدی سیف‌جمالی به دست نمی‌دهد و تمنای حرفه‌ای تمام کسانی که دغدغه تعالی مد کشور را دارند، این است که عدالت رسانه‌ای و عدالت حرفه‌ای در حق فعالان برحق این عرصه که از آغاز تا امروز، پیه تمام اتفاقات را بر پیکر کسب‌وکار خود مالیده‌اند، مرعا بدارد و کمی از پیله محافظه‌کاری خود فاصله بگیرد. رسانه‌ها آن‌قدرها هم که به نظر می‌رسند وحشتناک نیستند که مدیرعامل
بنیاد و سرپرست کنونی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور از آنها گریزان است.