شانس دوم
کمیساريای عالی پناهندگان سازمان ملل، در گزارشی که به‌تازگی منتشر کرده، اعلام کرد بیش از نیمی از 7.1 میلیون کودک پناهنده نیازمند به تحصیل به مدرسه نمی‌روند. گزارش گام‌به‌گام آموزش پناهندگان در بحران، نشان می‌دهد که با افزایش سن پناهندگان، دسترسی آنها به آموزش سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود؛ فقط 63 درصد از کودکان پناهنده به مدارس ابتدایی می‌روند، درحالیکه 91 درصد کودکان جهان در سن تحصیل امکان حضور در مدرسه را دارند. در سراسر جهان، 84 درصد از نوجوانان آموزش متوسطه دارند، درحالیکه فقط 24 درصد پناهندگان این فرصت را دارند. فیلیپو گراندی، دبیر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفت: «مدرسه جایی است که به پناهندگان فرصت دوم داده می‌شود. ما با فراهم‌کردن فرصت، مهارت و دانش لازم برای سرمایه‌گذاری در آینده خود را در اختیارشان قرار می‌دهیم». کاهش تعداد دانش‌آموزان پناهنده مقطع متوسطه پیامد مستقیم عدم اختصاص بودجه تحصیل پناهندگان است. در نتیجه UNHCR از دولت‌ها، بخش خصوصی، سازمان‌های آموزشی و اهداکنندگان می‌خواهد کمک مالی خود را با هدف شروع آموزش متوسطه برای پناهندگان اختصاص دهند. گراندی گفت: «ما باید در آموزش پناهندگان سرمایه‌گذاری کنیم یا بهای نسلی از کودکان محکوم از پیشرفت را بپردازیم. زنان و مردانی که قادر به زندگی مستقل نیستند، کار مناسب پیدا نمی‌کنند و نمی‌توانند در جامعه خود مشارکت کنند». طبق گزارش امسال، کمیساریا خواستار ورود پناهندگان و تحصیل سیستم‌های آموزش ملی به‌جای حضور در مدارس موازی غیررسمی است تا دانش‌آموزان از طریق مدارس پیش‌دبستانی، ابتدایی و متوسطه، یک برنامه درسی رسمی و شناخته‌شده را دنبال کنند. این به آنها امکان می‌دهد که بتوانند در دانشگاه یا آموزش حرفه‌ای، به تحصیلات بالاتری دست پیدا کنند. درحال‌حاضر حتی اگر نوجوانان پناهنده بر بحران‌ها غلبه کنند، پس از پایان تحصیلات دبیرستان فقط 3 درصد شانس حضور در صندلی‌های دانشگاه و آموزش عالی را دارند، درحالیکه در جهان این شانس برابر با 37 درصد است. موضوع آموزش برای کودکان پناهنده در جهان امری ضروری است. در پایان سال 2018، بیش از 25.9 میلیون پناهنده در سرتاسر جهان وجود داشته‌اند که 20.4 میلیون نفر تحت‌نظر کمیساریای عالی پناهندگان قرار دارند. تقریبا نیمی از آنها زیر 18 سال بودند و میلیون‌ها نفر در شرایط طولانی زندگی می‌کردند و امید زیادی برای بازگشت به خانه در آینده نزدیک برایشان وجود ندارد.
کمیساريای عالی پناهندگان سازمان ملل، در گزارشی که به‌تازگی منتشر کرده، اعلام کرد بیش از نیمی از 7.1 میلیون کودک پناهنده نیازمند به تحصیل به مدرسه نمی‌روند. گزارش گام‌به‌گام آموزش پناهندگان در بحران، نشان می‌دهد که با افزایش سن پناهندگان، دسترسی آنها به آموزش سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود؛ فقط 63 درصد از کودکان پناهنده به مدارس ابتدایی می‌روند، درحالیکه 91 درصد کودکان جهان در سن تحصیل امکان حضور در مدرسه را دارند. در سراسر جهان، 84 درصد از نوجوانان آموزش متوسطه دارند، درحالیکه فقط 24 درصد پناهندگان این فرصت را دارند. فیلیپو گراندی، دبیر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفت: «مدرسه جایی است که به پناهندگان فرصت دوم داده می‌شود. ما با فراهم‌کردن فرصت، مهارت و دانش لازم برای سرمایه‌گذاری در آینده خود را در اختیارشان قرار می‌دهیم». کاهش تعداد دانش‌آموزان پناهنده مقطع متوسطه پیامد مستقیم عدم اختصاص بودجه تحصیل پناهندگان است. در نتیجه UNHCR از دولت‌ها، بخش خصوصی، سازمان‌های آموزشی و اهداکنندگان می‌خواهد کمک مالی خود را با هدف شروع آموزش متوسطه برای پناهندگان اختصاص دهند. گراندی گفت: «ما باید در آموزش پناهندگان سرمایه‌گذاری کنیم یا بهای نسلی از کودکان محکوم از پیشرفت را بپردازیم. زنان و مردانی که قادر به زندگی مستقل نیستند، کار مناسب پیدا نمی‌کنند و نمی‌توانند در جامعه خود مشارکت کنند». طبق گزارش امسال، کمیساریا خواستار ورود پناهندگان و تحصیل سیستم‌های آموزش ملی به‌جای حضور در مدارس موازی غیررسمی است تا دانش‌آموزان از طریق مدارس پیش‌دبستانی، ابتدایی و متوسطه، یک برنامه درسی رسمی و شناخته‌شده را دنبال کنند. این به آنها امکان می‌دهد که بتوانند در دانشگاه یا آموزش حرفه‌ای، به تحصیلات بالاتری دست پیدا کنند. درحال‌حاضر حتی اگر نوجوانان پناهنده بر بحران‌ها غلبه کنند، پس از پایان تحصیلات دبیرستان فقط 3 درصد شانس حضور در صندلی‌های دانشگاه و آموزش عالی را دارند، درحالیکه در جهان این شانس برابر با 37 درصد است. موضوع آموزش برای کودکان پناهنده در جهان امری ضروری است. در پایان سال 2018، بیش از 25.9 میلیون پناهنده در سرتاسر جهان وجود داشته‌اند که 20.4 میلیون نفر تحت‌نظر کمیساریای عالی پناهندگان قرار دارند. تقریبا نیمی از آنها زیر 18 سال بودند و میلیون‌ها نفر در شرایط طولانی زندگی می‌کردند و امید زیادی برای بازگشت به خانه در آینده نزدیک برایشان وجود ندارد.