چوگان، قلب دیپلماسی فرهنگی، ورزشی ایران
عبدالرضا نباتچیان _ کارشناس‌ارشد مدیریت ورزش
دیپلماسی ورزشی در عصر حاضر به یکی از قوی‌ترین راه‌های ارتباطی در حوزه سیاست و فرهنگ تبدیل شده است. چراکه ورزش تمامی مرزهای تعریف‌شده همچون نژاد، زبان، دین و مذهب، سطح اجتماعی و... را در قالب یک‌ورزش و فعالیت بدنی با قوانین واحد و مخصوص‌به‌خود درنوردیده و جذابیت‌های آن، ملل مختلف را به تعامل با یکدیگر ترغیب می‌کند.
اما در این بین کشورهای صاحب تمدن و فرهنگ در تلاش هستند سهم خود را از این حوزه قدرتمند در دیپلماسی جهانی توسعه دهند. به‌عنوان مثال جودو و تکواندو به‌عنوان ورزش ملی ژاپن و کره تحت حمایت کامل دولت و ملت (سازمان‌های مردم‌نهاد) آن کشور در جهان توسعه پیدا کرد تا جایی که توانستند به‌عنوان یکی از رشته‌های ورزشی همه‌گیر به بازی‌های المپیک راه یابند. نکته‌ای که در مبحث توسعه یک رشته ورزشی توسط دولت‌ها به‌عنوان یک رشته فراگیر در سطح جهان مستتر است نه فقط فعالیت بدنی بلکه نشان‌دادن اقتدار فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... کشور صاحب ورزش و به‌رخ‌کشیدن هویت آن ملت به سایر ملت‌هاست.
دوشنبه 26آبان هیاتی بلند‌پایه سیاسی، پارلمانی و فرهنگی از کشور تاجیکستان وارد ایران شد. رهبری این هیات را نایب‌رییس مجلس ملی عالی تاجیکستان برعهده داشت که با برنامه‌ریزی و خوش‌ذوقی مسوولان فدراسیون چوگان، این هیات با حضور در زمین چوگان قصر فیروزه نظاره‌گر این ورزش زیبای ایرانی بودند و در تفاهمنامه‌ای مقرر شد فدراسیون چوگان ایران برای راه‌اندازی و توسعه چوگان در کشور تاجیکستان کمک‌های لازم را انجام دهد.
اما با توجه به اینکه رهبری نیز در بیانات مکرر خود بر لزوم حفظ و توسعه این ورزش تاکید داشته‌اند، به‌راستی تاکنون چه فعالیت‌هایی برای رشد و توسعه این یگانه رشته ورزشی ایرانی توسط نهادهای ذی‌ربط انجام شده است؟ گستره فرهنگی ایران باستان وسعت بسیار زیادی دارد و از مرزهای چین تا مرزهای اروپا گسترده بوده است و این موضوع مسوولیت مسوولان ذی‌ربط را برای حمایت از این ورزش ایرانی دوچندان می‌کند. از طرفی این رشته ورزشی زیبا که در چهار دوره المپیک نیز حضور داشته، در سال1936 در المپیک برلین با توجه به عدم وجود اجماع جهانی یا حداقل حمایت از طرف کشور خاستگاه آن - ایران- از بازی‌های المپیک حذف شد.
بنابراین لازم است برای اینکه ایران نیز در عرصه دیپلماسی فرهنگی- ورزشی حضور پررنگ‌تری داشته باشد چوگان به‌عنوان قلب دیپلماسی فرهنگی- ورزشی ایران لحاظ شود و با تشکیل کارگروهی شامل وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلفی همچون؛ وزارت خارجه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنایع و معادن، کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش‌وجوانان و سایر سازمان‌هایی که در کشور فعالیت‌های بین‌المللی سیاسی یا فرهنگی انجام می دهند نسبت به بازگرداندن جایگاه اصیل این نماد و رشته ورزشی زیبای ایرانی قدم بردارند تا خدای‌ناکرده کشورهای تازه‌متولدشده‌ای همچون آذربایجان به فکر مصادره آن نیفتند.
اما در این بین کشورهای صاحب تمدن و فرهنگ در تلاش هستند سهم خود را از این حوزه قدرتمند در دیپلماسی جهانی توسعه دهند. به‌عنوان مثال جودو و تکواندو به‌عنوان ورزش ملی ژاپن و کره تحت حمایت کامل دولت و ملت (سازمان‌های مردم‌نهاد) آن کشور در جهان توسعه پیدا کرد تا جایی که توانستند به‌عنوان یکی از رشته‌های ورزشی همه‌گیر به بازی‌های المپیک راه یابند. نکته‌ای که در مبحث توسعه یک رشته ورزشی توسط دولت‌ها به‌عنوان یک رشته فراگیر در سطح جهان مستتر است نه فقط فعالیت بدنی بلکه نشان‌دادن اقتدار فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... کشور صاحب ورزش و به‌رخ‌کشیدن هویت آن ملت به سایر ملت‌هاست.
دوشنبه 26آبان هیاتی بلند‌پایه سیاسی، پارلمانی و فرهنگی از کشور تاجیکستان وارد ایران شد. رهبری این هیات را نایب‌رییس مجلس ملی عالی تاجیکستان برعهده داشت که با برنامه‌ریزی و خوش‌ذوقی مسوولان فدراسیون چوگان، این هیات با حضور در زمین چوگان قصر فیروزه نظاره‌گر این ورزش زیبای ایرانی بودند و در تفاهمنامه‌ای مقرر شد فدراسیون چوگان ایران برای راه‌اندازی و توسعه چوگان در کشور تاجیکستان کمک‌های لازم را انجام دهد.
اما با توجه به اینکه رهبری نیز در بیانات مکرر خود بر لزوم حفظ و توسعه این ورزش تاکید داشته‌اند، به‌راستی تاکنون چه فعالیت‌هایی برای رشد و توسعه این یگانه رشته ورزشی ایرانی توسط نهادهای ذی‌ربط انجام شده است؟ گستره فرهنگی ایران باستان وسعت بسیار زیادی دارد و از مرزهای چین تا مرزهای اروپا گسترده بوده است و این موضوع مسوولیت مسوولان ذی‌ربط را برای حمایت از این ورزش ایرانی دوچندان می‌کند. از طرفی این رشته ورزشی زیبا که در چهار دوره المپیک نیز حضور داشته، در سال1936 در المپیک برلین با توجه به عدم وجود اجماع جهانی یا حداقل حمایت از طرف کشور خاستگاه آن - ایران- از بازی‌های المپیک حذف شد.
بنابراین لازم است برای اینکه ایران نیز در عرصه دیپلماسی فرهنگی- ورزشی حضور پررنگ‌تری داشته باشد چوگان به‌عنوان قلب دیپلماسی فرهنگی- ورزشی ایران لحاظ شود و با تشکیل کارگروهی شامل وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلفی همچون؛ وزارت خارجه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنایع و معادن، کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش‌وجوانان و سایر سازمان‌هایی که در کشور فعالیت‌های بین‌المللی سیاسی یا فرهنگی انجام می دهند نسبت به بازگرداندن جایگاه اصیل این نماد و رشته ورزشی زیبای ایرانی قدم بردارند تا خدای‌ناکرده کشورهای تازه‌متولدشده‌ای همچون آذربایجان به فکر مصادره آن نیفتند.
دیپلماسی ورزشی در عصر حاضر به یکی از قوی‌ترین راه‌های ارتباطی در حوزه سیاست و فرهنگ تبدیل شده است. چراکه ورزش تمامی مرزهای تعریف‌شده همچون نژاد، زبان، دین و مذهب، سطح اجتماعی و... را در قالب یک‌ورزش و فعالیت بدنی با قوانین واحد و مخصوص‌به‌خود درنوردیده و جذابیت‌های آن، ملل مختلف را به تعامل با یکدیگر ترغیب می‌کند.
اما در این بین کشورهای صاحب تمدن و فرهنگ در تلاش هستند سهم خود را از این حوزه قدرتمند در دیپلماسی جهانی توسعه دهند. به‌عنوان مثال جودو و تکواندو به‌عنوان ورزش ملی ژاپن و کره تحت حمایت کامل دولت و ملت (سازمان‌های مردم‌نهاد) آن کشور در جهان توسعه پیدا کرد تا جایی که توانستند به‌عنوان یکی از رشته‌های ورزشی همه‌گیر به بازی‌های المپیک راه یابند. نکته‌ای که در مبحث توسعه یک رشته ورزشی توسط دولت‌ها به‌عنوان یک رشته فراگیر در سطح جهان مستتر است نه فقط فعالیت بدنی بلکه نشان‌دادن اقتدار فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... کشور صاحب ورزش و به‌رخ‌کشیدن هویت آن ملت به سایر ملت‌هاست.
دوشنبه 26آبان هیاتی بلند‌پایه سیاسی، پارلمانی و فرهنگی از کشور تاجیکستان وارد ایران شد. رهبری این هیات را نایب‌رییس مجلس ملی عالی تاجیکستان برعهده داشت که با برنامه‌ریزی و خوش‌ذوقی مسوولان فدراسیون چوگان، این هیات با حضور در زمین چوگان قصر فیروزه نظاره‌گر این ورزش زیبای ایرانی بودند و در تفاهمنامه‌ای مقرر شد فدراسیون چوگان ایران برای راه‌اندازی و توسعه چوگان در کشور تاجیکستان کمک‌های لازم را انجام دهد.
اما با توجه به اینکه رهبری نیز در بیانات مکرر خود بر لزوم حفظ و توسعه این ورزش تاکید داشته‌اند، به‌راستی تاکنون چه فعالیت‌هایی برای رشد و توسعه این یگانه رشته ورزشی ایرانی توسط نهادهای ذی‌ربط انجام شده است؟ گستره فرهنگی ایران باستان وسعت بسیار زیادی دارد و از مرزهای چین تا مرزهای اروپا گسترده بوده است و این موضوع مسوولیت مسوولان ذی‌ربط را برای حمایت از این ورزش ایرانی دوچندان می‌کند. از طرفی این رشته ورزشی زیبا که در چهار دوره المپیک نیز حضور داشته، در سال1936 در المپیک برلین با توجه به عدم وجود اجماع جهانی یا حداقل حمایت از طرف کشور خاستگاه آن - ایران- از بازی‌های المپیک حذف شد.
بنابراین لازم است برای اینکه ایران نیز در عرصه دیپلماسی فرهنگی- ورزشی حضور پررنگ‌تری داشته باشد چوگان به‌عنوان قلب دیپلماسی فرهنگی- ورزشی ایران لحاظ شود و با تشکیل کارگروهی شامل وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلفی همچون؛ وزارت خارجه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنایع و معادن، کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش‌وجوانان و سایر سازمان‌هایی که در کشور فعالیت‌های بین‌المللی سیاسی یا فرهنگی انجام می دهند نسبت به بازگرداندن جایگاه اصیل این نماد و رشته ورزشی زیبای ایرانی قدم بردارند تا خدای‌ناکرده کشورهای تازه‌متولدشده‌ای همچون آذربایجان به فکر مصادره آن نیفتند.
اما در این بین کشورهای صاحب تمدن و فرهنگ در تلاش هستند سهم خود را از این حوزه قدرتمند در دیپلماسی جهانی توسعه دهند. به‌عنوان مثال جودو و تکواندو به‌عنوان ورزش ملی ژاپن و کره تحت حمایت کامل دولت و ملت (سازمان‌های مردم‌نهاد) آن کشور در جهان توسعه پیدا کرد تا جایی که توانستند به‌عنوان یکی از رشته‌های ورزشی همه‌گیر به بازی‌های المپیک راه یابند. نکته‌ای که در مبحث توسعه یک رشته ورزشی توسط دولت‌ها به‌عنوان یک رشته فراگیر در سطح جهان مستتر است نه فقط فعالیت بدنی بلکه نشان‌دادن اقتدار فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... کشور صاحب ورزش و به‌رخ‌کشیدن هویت آن ملت به سایر ملت‌هاست.
دوشنبه 26آبان هیاتی بلند‌پایه سیاسی، پارلمانی و فرهنگی از کشور تاجیکستان وارد ایران شد. رهبری این هیات را نایب‌رییس مجلس ملی عالی تاجیکستان برعهده داشت که با برنامه‌ریزی و خوش‌ذوقی مسوولان فدراسیون چوگان، این هیات با حضور در زمین چوگان قصر فیروزه نظاره‌گر این ورزش زیبای ایرانی بودند و در تفاهمنامه‌ای مقرر شد فدراسیون چوگان ایران برای راه‌اندازی و توسعه چوگان در کشور تاجیکستان کمک‌های لازم را انجام دهد.
اما با توجه به اینکه رهبری نیز در بیانات مکرر خود بر لزوم حفظ و توسعه این ورزش تاکید داشته‌اند، به‌راستی تاکنون چه فعالیت‌هایی برای رشد و توسعه این یگانه رشته ورزشی ایرانی توسط نهادهای ذی‌ربط انجام شده است؟ گستره فرهنگی ایران باستان وسعت بسیار زیادی دارد و از مرزهای چین تا مرزهای اروپا گسترده بوده است و این موضوع مسوولیت مسوولان ذی‌ربط را برای حمایت از این ورزش ایرانی دوچندان می‌کند. از طرفی این رشته ورزشی زیبا که در چهار دوره المپیک نیز حضور داشته، در سال1936 در المپیک برلین با توجه به عدم وجود اجماع جهانی یا حداقل حمایت از طرف کشور خاستگاه آن - ایران- از بازی‌های المپیک حذف شد.
بنابراین لازم است برای اینکه ایران نیز در عرصه دیپلماسی فرهنگی- ورزشی حضور پررنگ‌تری داشته باشد چوگان به‌عنوان قلب دیپلماسی فرهنگی- ورزشی ایران لحاظ شود و با تشکیل کارگروهی شامل وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلفی همچون؛ وزارت خارجه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنایع و معادن، کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش‌وجوانان و سایر سازمان‌هایی که در کشور فعالیت‌های بین‌المللی سیاسی یا فرهنگی انجام می دهند نسبت به بازگرداندن جایگاه اصیل این نماد و رشته ورزشی زیبای ایرانی قدم بردارند تا خدای‌ناکرده کشورهای تازه‌متولدشده‌ای همچون آذربایجان به فکر مصادره آن نیفتند.