مردی كه نشر را معماری می‌کند
حسین پایا
در شب ۲۷ آذر ۱۳۹۹ در محل سفارت فرانسه واقعه‌ای مهم برای نشر ایران رقم خورد. ناشری برجسته و خودساخته به دریافت نشان فرهنگی بسیار مهمی از سوی دولت فرانسه به پاس یک عمر فعالیت نفس‌گیر در حیطه پژوهش، نشر و توزیع کتاب در حوزه ادبیات و زبان فرانسه در ایران نائل شد. بدیهی است کوشایی ناشر تنها به حیطه ادبیات و کتاب‌های فرانسوی‌زبان محدود و محصور نبود؛ او در شرایطی سخت و بغرنج در زمانی که هیچ نهادی به ذهنش خطور نمی‌کرد، شجاعانه بلکه جسورانه به تولید فرهنگ زبان به صورتی اصیل و برآمده از تحقیق و پژوهش به اهتمام زبان‌شناسان در این مرز و بوم برآمد. پروژه و طرحی که اکنون که بر قله ایستاده است، وقتی به ابتدای راهی که از آنجا آغاز کرد نظر می‌اندازیم، هیبت ارتفاع طی‌شده‌اش عقل را از سر هر مشاهده‌گری می‌پراند.
ناشری که نام نشر در ایران را در استانداردی بین‌المللی ارتقا و رفعت بخشید، مدیر محترم «فرهنگ معاصر» داود موسایی است؛ ستاره‌ای که اگر فعالیتش در حیطه سینما و موسیقی بود اکنون آوازه‌اش در بسیاری از رسانه‌های تبلیغاتی طنین‌افکن می‌شد. اما او فروتنانه در قلمرو باوقار کتاب با متانت و صبوری راهی بلند و البته پرصعوبت و پرپیچ‌و‌خم را طی کرد، آن‌هم در جامعه‌ای که هنوز فرهنگ شفاهی بر فرهنگ مکتوب چیرگی دارد و نرخ کتاب‌خوانی به نسبت جمعیت تحصیل‌کرده آن به نحو اسف‌باری در سطحی نازل قرار دارد.
باری داود موسایی اکنون ناشری است که به جرئت می‌توان گفت نشر را معماری می‌کند. وی با طراحی‌های بکر و بدیعش مسئله می‌زاید و زبدگان اهل تحقیق و ترجمه را برای حل مسئله به کنشگری وا می‌دارد. محصول کنش و طراحی‌هایش را در قالب کتاب‌هایی بکر و بدیع به مخاطبان عرضه می‌کند. موسایی افق انتظارات نویسنده، مترجم و خواننده را از آنچه در گذشته بود به سطحی استعلا بخشیده که به‌حق می‌توان گفت کارنامه‌اش با ناشران معتبر در جهان پهلو می‌زند و دعوی برابری دارد.
تبدیل‌شدن موسایی به ستاره‌ای برجسته
به عنوان ناشر که بی‌مداهنه اکنون می‌توان او را معمار نشر نامید، بی‌تردید مدیون افراد بسیاری است که در نقش ناوه‌کِش در نشر ایران سختی کشیدند و عرق ریختند و خودآگاه و ناخودآگاه به انباشت تجربه در تولید کتاب یاری رساندند. به هیچ روی در ساخته‌شدن کاخ باشکوهی که امروز به دست این معمار زبردست برپا شده است، نقش آنانی که آجر به آجر کوشیدند نهاد نشر در ایران را بر پای نگه دارند، نمی‌توان نادیده گرفت. اگر امروز داود موسایی بر قله‌ای غرورآفرین در سطح ملی ایستاده است، باید دانست که بر دوش تجربه آنان ایستاده و البته هنرمندانه و هوشمندانه و فروتنانه تجربه آنان را در خود وجدان و درونی کرده و اعتلا بخشیده است. چنین تنبه و فطانت و تواضعی از سوی او در جایی که عموما اشخاص خود را مرکز عالم می‌پندارند، شایسته بسی تحسین و تقدیر است.
امید است اعطای این نشان مهم بین‌المللی به داود موسایی که در واقع اعطای نشان به نشر ایران
به شمار می‌آید، مسئولان آگاه فرهنگی کشور را به هوش آورد و با حمایت از این معمار برجسته و کوشای نشر ایران که افتخاری ملی برای فرهنگ مکتوب کشور به دست آورد، شرایطی پدید آورند تا داود موسایی نه‌فقط به عنوان یک فرد بلکه به نهادی پایدار بدل شود تا از قِبل آن، داود موسایی‌ها بتوانند به منصه ظهور برسند. به امید این آگاهی و حمایت ملی برای پیشبرد زیست‌بوم فرهنگ مکتوب در این مرز پرگهر که سرشار است از منابع ارزشمند فرهنگی و آرزوی توفیق روزافزون برای معمار افتخارآفرین نشر ایران، داود موسایی مدیر محترم فرهنگ معاصر.
در شب ۲۷ آذر ۱۳۹۹ در محل سفارت فرانسه واقعه‌ای مهم برای نشر ایران رقم خورد. ناشری برجسته و خودساخته به دریافت نشان فرهنگی بسیار مهمی از سوی دولت فرانسه به پاس یک عمر فعالیت نفس‌گیر در حیطه پژوهش، نشر و توزیع کتاب در حوزه ادبیات و زبان فرانسه در ایران نائل شد. بدیهی است کوشایی ناشر تنها به حیطه ادبیات و کتاب‌های فرانسوی‌زبان محدود و محصور نبود؛ او در شرایطی سخت و بغرنج در زمانی که هیچ نهادی به ذهنش خطور نمی‌کرد، شجاعانه بلکه جسورانه به تولید فرهنگ زبان به صورتی اصیل و برآمده از تحقیق و پژوهش به اهتمام زبان‌شناسان در این مرز و بوم برآمد. پروژه و طرحی که اکنون که بر قله ایستاده است، وقتی به ابتدای راهی که از آنجا آغاز کرد نظر می‌اندازیم، هیبت ارتفاع طی‌شده‌اش عقل را از سر هر مشاهده‌گری می‌پراند.
ناشری که نام نشر در ایران را در استانداردی بین‌المللی ارتقا و رفعت بخشید، مدیر محترم «فرهنگ معاصر» داود موسایی است؛ ستاره‌ای که اگر فعالیتش در حیطه سینما و موسیقی بود اکنون آوازه‌اش در بسیاری از رسانه‌های تبلیغاتی طنین‌افکن می‌شد. اما او فروتنانه در قلمرو باوقار کتاب با متانت و صبوری راهی بلند و البته پرصعوبت و پرپیچ‌و‌خم را طی کرد، آن‌هم در جامعه‌ای که هنوز فرهنگ شفاهی بر فرهنگ مکتوب چیرگی دارد و نرخ کتاب‌خوانی به نسبت جمعیت تحصیل‌کرده آن به نحو اسف‌باری در سطحی نازل قرار دارد.
باری داود موسایی اکنون ناشری است که به جرئت می‌توان گفت نشر را معماری می‌کند. وی با طراحی‌های بکر و بدیعش مسئله می‌زاید و زبدگان اهل تحقیق و ترجمه را برای حل مسئله به کنشگری وا می‌دارد. محصول کنش و طراحی‌هایش را در قالب کتاب‌هایی بکر و بدیع به مخاطبان عرضه می‌کند. موسایی افق انتظارات نویسنده، مترجم و خواننده را از آنچه در گذشته بود به سطحی استعلا بخشیده که به‌حق می‌توان گفت کارنامه‌اش با ناشران معتبر در جهان پهلو می‌زند و دعوی برابری دارد.
تبدیل‌شدن موسایی به ستاره‌ای برجسته
به عنوان ناشر که بی‌مداهنه اکنون می‌توان او را معمار نشر نامید، بی‌تردید مدیون افراد بسیاری است که در نقش ناوه‌کِش در نشر ایران سختی کشیدند و عرق ریختند و خودآگاه و ناخودآگاه به انباشت تجربه در تولید کتاب یاری رساندند. به هیچ روی در ساخته‌شدن کاخ باشکوهی که امروز به دست این معمار زبردست برپا شده است، نقش آنانی که آجر به آجر کوشیدند نهاد نشر در ایران را بر پای نگه دارند، نمی‌توان نادیده گرفت. اگر امروز داود موسایی بر قله‌ای غرورآفرین در سطح ملی ایستاده است، باید دانست که بر دوش تجربه آنان ایستاده و البته هنرمندانه و هوشمندانه و فروتنانه تجربه آنان را در خود وجدان و درونی کرده و اعتلا بخشیده است. چنین تنبه و فطانت و تواضعی از سوی او در جایی که عموما اشخاص خود را مرکز عالم می‌پندارند، شایسته بسی تحسین و تقدیر است.
امید است اعطای این نشان مهم بین‌المللی به داود موسایی که در واقع اعطای نشان به نشر ایران
به شمار می‌آید، مسئولان آگاه فرهنگی کشور را به هوش آورد و با حمایت از این معمار برجسته و کوشای نشر ایران که افتخاری ملی برای فرهنگ مکتوب کشور به دست آورد، شرایطی پدید آورند تا داود موسایی نه‌فقط به عنوان یک فرد بلکه به نهادی پایدار بدل شود تا از قِبل آن، داود موسایی‌ها بتوانند به منصه ظهور برسند. به امید این آگاهی و حمایت ملی برای پیشبرد زیست‌بوم فرهنگ مکتوب در این مرز پرگهر که سرشار است از منابع ارزشمند فرهنگی و آرزوی توفیق روزافزون برای معمار افتخارآفرین نشر ایران، داود موسایی مدیر محترم فرهنگ معاصر.