آواز پناهندگان با نوازنده برجسته ویولن‌سل
اجرای موسیقی در کنار یو-یو ما، یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین نوازندگان ویولن‌سل جهان، برای بسیاری از نوازندگان یک افتخار بزرگ و درعین‌حال چالشی وحشتناک است؛ اما برای بَسمه جابر، فرصتی است تا در حرفه خوانندگی خودی نشان بدهد. جالب است که این پناهنده 35ساله فقط پنج سال است وارد این حرفه شده؛ یعنی از سال 2014 که به‌عنوان پناهنده وارد اتریش شده است.
وقتی بسمه در خانه مشغول تمرین است، همراه با مروان عبادو، نوازنده‌ای که همکار اوست و ساز عود -سازی عربی شبیه به سازی که غربی‌ها «لوت» می‌نامند- را می‌نوازد، میگوید: «البته من کمی عصبی هستم و همین‌طور هیجان‌زده که یک تجربه موسیقایی جدید و فرصتی برای دیدار با موسیقی‌دانان دیگر دارم».
بسمه، زنی 35ساله است که در یک خانواده اهل موسیقی در کویت متولد شد، اما به‌دلیل جنگ با عراق در سال 1990 با خانواده‌اش به سوریه رفت و در رشته معماری تحصیل و کار کرد. پس از درگرفتن جنگ در سوریه یک بار دیگر پناهنده شد. ابتدا شوهرش ایثار عیسامه به‌تنهایی راه سفری دشوار به اروپا را در پیش گرفت و وقتی او پناهنده شد، بسمه و دو فرزند خردسالش به او پیوستند و در سال 2014 وارد اتریش شدند.
دکتر عیسامه که پزشک متخصص قلب است، به حرفه پزشکی بازگشته و در بیمارستانی در وین کار میکند و بسمه زندگی حرفه‌ای تازه‌ای را به‌عنوان خواننده آغاز کرده است. این زن و شوهر نمونه‌ای عالی هستند برای اینکه دریابیم چگونه پناهندگانی که از آنها درست استقبال می‌شود، می‌توانند در جامعه ادغام شوند و مشارکت داشته باشند.
بسمه درحال‌حاضر در باشگاه‌ها و سالن‌های اپرا در وین آواز می‌خواند و در کشورهای اروپایی دیگر نیز اجرا داشته است؛ اما میگوید در ابتدا کار او خیلی سخت بود. کمی زبان آلمانی می‌دانست، اما موسیقی بود که باعث شد بتواند ارتباط برقرار کند. میگوید: «موسیقی مایه تسکینم بود. موسیقی یک زبان جهانی است که می‌توانید همه‌چیز را از طریق آن بگویید».
کارگاهی که بسمه و یو- یو ما گذاشتند، در واقع برای ترویج بحث تنوع و تکثر و انعطاف‌پذیری اجتماعی است. 80 نفر از جمله 10 پناهنده در این کارگاه ترانه‌ای عربی را که قدمت آن به قرون وسطای اسپانیا می‌رسد، تمرین و اجرا کردند.
مروان و یو- یو ما که این کارگاه را می‌گردانند، شرکت‌کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند و به آنها آموختند که با ضرباهنگی متفاوت نوای تک‌خوانی بسمه را همراهی و پشتیبانی کنند. یکی دیگر از پناهندگان در این کارگاه، هانی ابوحربه النائب، با یک پیانو سفید به شکل بداهه آنهاهمراهی میکند. این جوان 19ساله در سال 2015 از سوریه آمده و از زمان ورود به اتریش، به شکل خودآموخته و تا حدی با تماشای فیلم‌هایی در شبکه یوتیوب نوازندگی پیانو را فرا گرفته است.
این کارگاه در یک مرکز فرهنگی در وین برگزار شد و هنگام برگزاری آن نیز آنتونیو گوترش،
دبیر کل سازمان ملل متحد که از وین بازدید می‌کرد، در ردیف اول نشست و به موسیقی پناهندگان گوش سپرد.
گوترش بعد از گوش‌دادن اجرای موسیقی گفت: «این تصویری فوق‌العاده خیال‌انگیز است از اینکه چگونه مردم نقاط مختلف جهان می‌توانند حول محور موسیقی و صلح جمع شوند».
پس از کارگاه، بسمه بسیار خوشحال است. میگوید: «هماهنگی با این‌همه آدم کار دشواری بود، اما لذت‌بخش، خودجوش و زیبا هم بود. برای من هم بسیار لذت‌بخش و مایه افتخار بود که با یو- یو ما اجرا داشته‌ام».
منبع: سایت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد
اجرای موسیقی در کنار یو-یو ما، یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین نوازندگان ویولن‌سل جهان، برای بسیاری از نوازندگان یک افتخار بزرگ و درعین‌حال چالشی وحشتناک است؛ اما برای بَسمه جابر، فرصتی است تا در حرفه خوانندگی خودی نشان بدهد. جالب است که این پناهنده 35ساله فقط پنج سال است وارد این حرفه شده؛ یعنی از سال 2014 که به‌عنوان پناهنده وارد اتریش شده است.
وقتی بسمه در خانه مشغول تمرین است، همراه با مروان عبادو، نوازنده‌ای که همکار اوست و ساز عود -سازی عربی شبیه به سازی که غربی‌ها «لوت» می‌نامند- را می‌نوازد، میگوید: «البته من کمی عصبی هستم و همین‌طور هیجان‌زده که یک تجربه موسیقایی جدید و فرصتی برای دیدار با موسیقی‌دانان دیگر دارم».
بسمه، زنی 35ساله است که در یک خانواده اهل موسیقی در کویت متولد شد، اما به‌دلیل جنگ با عراق در سال 1990 با خانواده‌اش به سوریه رفت و در رشته معماری تحصیل و کار کرد. پس از درگرفتن جنگ در سوریه یک بار دیگر پناهنده شد. ابتدا شوهرش ایثار عیسامه به‌تنهایی راه سفری دشوار به اروپا را در پیش گرفت و وقتی او پناهنده شد، بسمه و دو فرزند خردسالش به او پیوستند و در سال 2014 وارد اتریش شدند.
دکتر عیسامه که پزشک متخصص قلب است، به حرفه پزشکی بازگشته و در بیمارستانی در وین کار میکند و بسمه زندگی حرفه‌ای تازه‌ای را به‌عنوان خواننده آغاز کرده است. این زن و شوهر نمونه‌ای عالی هستند برای اینکه دریابیم چگونه پناهندگانی که از آنها درست استقبال می‌شود، می‌توانند در جامعه ادغام شوند و مشارکت داشته باشند.
بسمه درحال‌حاضر در باشگاه‌ها و سالن‌های اپرا در وین آواز می‌خواند و در کشورهای اروپایی دیگر نیز اجرا داشته است؛ اما میگوید در ابتدا کار او خیلی سخت بود. کمی زبان آلمانی می‌دانست، اما موسیقی بود که باعث شد بتواند ارتباط برقرار کند. میگوید: «موسیقی مایه تسکینم بود. موسیقی یک زبان جهانی است که می‌توانید همه‌چیز را از طریق آن بگویید».
کارگاهی که بسمه و یو- یو ما گذاشتند، در واقع برای ترویج بحث تنوع و تکثر و انعطاف‌پذیری اجتماعی است. 80 نفر از جمله 10 پناهنده در این کارگاه ترانه‌ای عربی را که قدمت آن به قرون وسطای اسپانیا می‌رسد، تمرین و اجرا کردند.
مروان و یو- یو ما که این کارگاه را می‌گردانند، شرکت‌کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند و به آنها آموختند که با ضرباهنگی متفاوت نوای تک‌خوانی بسمه را همراهی و پشتیبانی کنند. یکی دیگر از پناهندگان در این کارگاه، هانی ابوحربه النائب، با یک پیانو سفید به شکل بداهه آنهاهمراهی میکند. این جوان 19ساله در سال 2015 از سوریه آمده و از زمان ورود به اتریش، به شکل خودآموخته و تا حدی با تماشای فیلم‌هایی در شبکه یوتیوب نوازندگی پیانو را فرا گرفته است.
این کارگاه در یک مرکز فرهنگی در وین برگزار شد و هنگام برگزاری آن نیز آنتونیو گوترش،
دبیر کل سازمان ملل متحد که از وین بازدید می‌کرد، در ردیف اول نشست و به موسیقی پناهندگان گوش سپرد.
گوترش بعد از گوش‌دادن اجرای موسیقی گفت: «این تصویری فوق‌العاده خیال‌انگیز است از اینکه چگونه مردم نقاط مختلف جهان می‌توانند حول محور موسیقی و صلح جمع شوند».
پس از کارگاه، بسمه بسیار خوشحال است. میگوید: «هماهنگی با این‌همه آدم کار دشواری بود، اما لذت‌بخش، خودجوش و زیبا هم بود. برای من هم بسیار لذت‌بخش و مایه افتخار بود که با یو- یو ما اجرا داشته‌ام».
منبع: سایت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد