آینه
جمهوری اسلامی
ناهنجاری‌های روابط آمریکا و انگلیس
واکنش خشم‌آلود ترامپ در تاریخ روابط دیپلماتیک انگلیس و آمریکا به‌کلی بی‌سابقه بوده است. وی نه‌تنها «کیم داروک» را «آدمی خیلی ابله» نامید، بلکه بدترین فحش‌ها را نثار ترزا می کرد و وی را نادان و بی‌عرضه نامید. با صرف‌نظر از پیامدهای ناشی از لورفتن دیدگاه سفیر انگلیس در واشنگتن، خوب است مجموعه نقطه‌نظرات وی با مواضع رسمی دولت انگلیس در قبال مسائل جاری را مقایسه کنیم تا بهتر دریابیم که علی‌رغم دیدگاه مقامات رسمی انگلیس چگونه عمل کرده و تلاش می‌کند با خوش‌رقصی، ترامپ را به حمایت از انگلیس برای عبور از بحران برگزیت، متقاعد کند. در شرایطی که جامعه جهانی کمترین همراهی و هم‌صدایی با آمریکای ترامپ در خروج از برجام و تنش‌آفرینی در منطقه از خود بروز نمی‌دهد، تنها کشوری که برای همراهی و همدستی با شرارت‌های ترامپ اعلام آمادگی کرد، انگلیس بود که وزیر دفاعش پیشاپیش مراتب آمادگی لندن را برای مشارکت در سیاست‌های جنگ‌افروزانه ترامپ اعلام داشت. به‌علاوه اقدام عملی لندن در تنگه جبل‌الطارق علیه نفت‌کش حامل نفت ایران رسما به‌عنوان یک دزدی دریایی معرفی شده و نیروی دریایی ارتش انگلیس را در قامت دزدان دریایی به نمایش گذاشته است.
اعتماد
گريس وان و اقتدار ايران
منصور حقيقت‌پور: انگليس جزيره‌اي است در اروپا و عمده اقداماتش به دريا وابسته است و ايران نيز تأمين‌كننده امنيت شاهراه ارتباطي جهان. با اين تفاسير تهران مي‌تواند عليه بريتانيا كه در منطقه خاورميانه جنايت‌هاي بسيار انجام داده و روزي بايد بابت تمام آنان عذرخواهي كند، اقدامات بازدارنده‌اي را سازماندهي كند؛ بنابراين اگر بريتانيا در روزهاي آينده اقدام به آزادي نفت‌كش ايراني نكند، به چشم توانايي ايران را خواهد ديد. اگر قرار بر آن است كه ايرانيان و خدمه كشتي گريس وان با مشكلاتي مواجه شوند، تهران نيز مي‌تواند دست به چنين كاري بزند و با توجه به بيانات روز گذشته رهبري و موافقت ايشان، انگليس در صورت پرهيز از آزادي نفت‌كش ايراني، قهر انقلابي را نظاره خواهد كرد؛ بنابراين تصميم‌گيري بر عهده بريتانيا و مسئولان اين كشور است كه در زمين واشنگتن بازي كنند و منافع خود را فداي كاخ سفيد كنند يا اينكه براساس مقررات بين‌المللي اقدام كرده و نفت‌كش ايراني را آزاد كنند.
همشهری
نگاه پدرانه به شوراها
حامد فوقانی، روزنامه‌نگار: شوراهای شهر پس از دو دهه هنوز در پیچ‌و‌خم مشکلاتی هستند که اغلب از درون آنها نشئت نمی‌گیرد؛ منابع دردسرساز بیشتر مواقع خارج از نهادهایی هستند که عبارت «مردمی‌بودن» را یدک می‌کشند. یک روز نهاد تقنینی بحث را پیش می‌کشد که نتیجه‌اش محدود‌شدن اختیارات شوراهاست؛ روز دیگر مجریان با وجود وعده‌های پیشین، خلاف مسیر پیشبرد اهدافی که می‌تواند به آبادانی شهرها کمک کند، حرکت می‌کنند و آن روز دیگر ارگان‌های قضائی، به‌گونه‌ای برخورد قانونی با برخی از اعضای شوراها در چند شهر را مطرح می‌کنند که ظن همگان به فساد‌آلود‌بودن همه شوراهای شهر برود... در اینکه هم‌اکنون بعضی از شوراها بدون توجه به انتظارات شهروندی با شخصی‌نگری و سوءاستفاده از موقعیت، قانون را زیر پا می‌گذارند، شکی نیست. اما آیا در جمعیت 196 هزارنفری شوراهای کل کشور، دستگیری چند عضو را می‌توان به کل شوراها تسری داد؟ مسلما پاسخ منفی است. این را هم نباید از یاد برد که دستگیری برخی از اعضای شوراها در واقع نادیده‌گرفتن آرای مردمی در انتخاب نماینده‌شان است. نمونه‌اش دستگیری مهدی حاجتی، عضو شورای شهر شیراز، به‌خاطر موضوع بهاییت یا دستگیری
تعدادی از اعضای شورای تهران به بهانه مصاحبه‌های‌شان. در این بین نکته مهم، موج‌سواری برخی روی چنین مسئله‌ای است. حالا که قاطبه کرسی شوراهای شهر در دست اصلاح‌طلبان یا جناح‌های نزدیک به دولت قرار گرفته، عده‌ای با زاویه دید تخریبی، کل شوراها را زیر سؤال می‌برند.
آرمان
آمریکا از حضور ظریف وحشت کرده است
حسن هانی‌زاده: سفر محمدجواد ظریف به نیویورک می‌تواند فضای غبارآلودی که آمریکا علیه ایران ایجاد کرده را بشکند و برطرف کند. ظریف از توانمندی بالایی برای بهره‌گیری از رسانه‌های آمریکایی و مقابله با جریان‌سازی‌های آمریکا چه در حوزه سیاسی و چه در حوزه رسانه‌ای برخوردار است و به‌همین‌دلیل با توجه به تجربه‌ای که آمریکا از آقای ظریف و سفرهایش دارد، ورود ایشان را به نیویورک بسیار محدود کرده و اجازه نمی‌دهند از یک چارچوب مشخصی بیشتر تحرک داشته باشد. این واقع نشان می‌دهد که آمریکا برخلاف ادعای خود مبنی بر آزادی و دموکراسی از تحرک وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در آمریکا به‌شدت وحشت دارد، زیرا آمریکایی‌ها جریان‌سازی‌های غیراصولی و غیرواقعی علیه ایران انجام داده‌اند و آقای ظریف اگر اجازه تحرک داشته باشد، با استفاده از رسانه‌های بین‌المللی، خارجیش و آمریکایی می‌تواند این فضا را دگرگون کند و ایران را در برابر افکار عمومی تبرئه و آمریکا را محکوم کند.
جمهوری اسلامی
ناهنجاری‌های روابط آمریکا و انگلیس
واکنش خشم‌آلود ترامپ در تاریخ روابط دیپلماتیک انگلیس و آمریکا به‌کلی بی‌سابقه بوده است. وی نه‌تنها «کیم داروک» را «آدمی خیلی ابله» نامید، بلکه بدترین فحش‌ها را نثار ترزا می کرد و وی را نادان و بی‌عرضه نامید. با صرف‌نظر از پیامدهای ناشی از لورفتن دیدگاه سفیر انگلیس در واشنگتن، خوب است مجموعه نقطه‌نظرات وی با مواضع رسمی دولت انگلیس در قبال مسائل جاری را مقایسه کنیم تا بهتر دریابیم که علی‌رغم دیدگاه مقامات رسمی انگلیس چگونه عمل کرده و تلاش می‌کند با خوش‌رقصی، ترامپ را به حمایت از انگلیس برای عبور از بحران برگزیت، متقاعد کند. در شرایطی که جامعه جهانی کمترین همراهی و هم‌صدایی با آمریکای ترامپ در خروج از برجام و تنش‌آفرینی در منطقه از خود بروز نمی‌دهد، تنها کشوری که برای همراهی و همدستی با شرارت‌های ترامپ اعلام آمادگی کرد، انگلیس بود که وزیر دفاعش پیشاپیش مراتب آمادگی لندن را برای مشارکت در سیاست‌های جنگ‌افروزانه ترامپ اعلام داشت. به‌علاوه اقدام عملی لندن در تنگه جبل‌الطارق علیه نفت‌کش حامل نفت ایران رسما به‌عنوان یک دزدی دریایی معرفی شده و نیروی دریایی ارتش انگلیس را در قامت دزدان دریایی به نمایش گذاشته است.
اعتماد
گريس وان و اقتدار ايران
منصور حقيقت‌پور: انگليس جزيره‌اي است در اروپا و عمده اقداماتش به دريا وابسته است و ايران نيز تأمين‌كننده امنيت شاهراه ارتباطي جهان. با اين تفاسير تهران مي‌تواند عليه بريتانيا كه در منطقه خاورميانه جنايت‌هاي بسيار انجام داده و روزي بايد بابت تمام آنان عذرخواهي كند، اقدامات بازدارنده‌اي را سازماندهي كند؛ بنابراين اگر بريتانيا در روزهاي آينده اقدام به آزادي نفت‌كش ايراني نكند، به چشم توانايي ايران را خواهد ديد. اگر قرار بر آن است كه ايرانيان و خدمه كشتي گريس وان با مشكلاتي مواجه شوند، تهران نيز مي‌تواند دست به چنين كاري بزند و با توجه به بيانات روز گذشته رهبري و موافقت ايشان، انگليس در صورت پرهيز از آزادي نفت‌كش ايراني، قهر انقلابي را نظاره خواهد كرد؛ بنابراين تصميم‌گيري بر عهده بريتانيا و مسئولان اين كشور است كه در زمين واشنگتن بازي كنند و منافع خود را فداي كاخ سفيد كنند يا اينكه براساس مقررات بين‌المللي اقدام كرده و نفت‌كش ايراني را آزاد كنند.
همشهری
نگاه پدرانه به شوراها
حامد فوقانی، روزنامه‌نگار: شوراهای شهر پس از دو دهه هنوز در پیچ‌و‌خم مشکلاتی هستند که اغلب از درون آنها نشئت نمی‌گیرد؛ منابع دردسرساز بیشتر مواقع خارج از نهادهایی هستند که عبارت «مردمی‌بودن» را یدک می‌کشند. یک روز نهاد تقنینی بحث را پیش می‌کشد که نتیجه‌اش محدود‌شدن اختیارات شوراهاست؛ روز دیگر مجریان با وجود وعده‌های پیشین، خلاف مسیر پیشبرد اهدافی که می‌تواند به آبادانی شهرها کمک کند، حرکت می‌کنند و آن روز دیگر ارگان‌های قضائی، به‌گونه‌ای برخورد قانونی با برخی از اعضای شوراها در چند شهر را مطرح می‌کنند که ظن همگان به فساد‌آلود‌بودن همه شوراهای شهر برود... در اینکه هم‌اکنون بعضی از شوراها بدون توجه به انتظارات شهروندی با شخصی‌نگری و سوءاستفاده از موقعیت، قانون را زیر پا می‌گذارند، شکی نیست. اما آیا در جمعیت 196 هزارنفری شوراهای کل کشور، دستگیری چند عضو را می‌توان به کل شوراها تسری داد؟ مسلما پاسخ منفی است. این را هم نباید از یاد برد که دستگیری برخی از اعضای شوراها در واقع نادیده‌گرفتن آرای مردمی در انتخاب نماینده‌شان است. نمونه‌اش دستگیری مهدی حاجتی، عضو شورای شهر شیراز، به‌خاطر موضوع بهاییت یا دستگیری
تعدادی از اعضای شورای تهران به بهانه مصاحبه‌های‌شان. در این بین نکته مهم، موج‌سواری برخی روی چنین مسئله‌ای است. حالا که قاطبه کرسی شوراهای شهر در دست اصلاح‌طلبان یا جناح‌های نزدیک به دولت قرار گرفته، عده‌ای با زاویه دید تخریبی، کل شوراها را زیر سؤال می‌برند.
آرمان
آمریکا از حضور ظریف وحشت کرده است
حسن هانی‌زاده: سفر محمدجواد ظریف به نیویورک می‌تواند فضای غبارآلودی که آمریکا علیه ایران ایجاد کرده را بشکند و برطرف کند. ظریف از توانمندی بالایی برای بهره‌گیری از رسانه‌های آمریکایی و مقابله با جریان‌سازی‌های آمریکا چه در حوزه سیاسی و چه در حوزه رسانه‌ای برخوردار است و به‌همین‌دلیل با توجه به تجربه‌ای که آمریکا از آقای ظریف و سفرهایش دارد، ورود ایشان را به نیویورک بسیار محدود کرده و اجازه نمی‌دهند از یک چارچوب مشخصی بیشتر تحرک داشته باشد. این واقع نشان می‌دهد که آمریکا برخلاف ادعای خود مبنی بر آزادی و دموکراسی از تحرک وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در آمریکا به‌شدت وحشت دارد، زیرا آمریکایی‌ها جریان‌سازی‌های غیراصولی و غیرواقعی علیه ایران انجام داده‌اند و آقای ظریف اگر اجازه تحرک داشته باشد، با استفاده از رسانه‌های بین‌المللی، خارجیش و آمریکایی می‌تواند این فضا را دگرگون کند و ایران را در برابر افکار عمومی تبرئه و آمریکا را محکوم کند.