باشد که گوش شنوایی پیدا شود
زهرا جوهرچی : کودک کار کسی است که ساعت زیادی از شبانه‌روز را در خیابان یا مکان‌های سربسته و گاهی مشاغل سخت و خطرآفرین سر می‌کند؛ بدون آنکه کودکی کند و کار او مانع رشد همه‌جانبه او می‌شود. علاوه بر کار، به نظر دکتر میثم اسماعیلی، انواع بیماری‌ها مانند هپاتیت، ایدز، کزاز، حصبه، سالک پوستی، انگل‌های روده‌ای، اسهال خونی و دیسک کمر آنها را تهدید می‌کند.
فقر، بی‌کاری، حاشیه‌نشینی، مهاجرت، طلاق والدین، اعتیاد و... عواملی هستند که کودک را به کار اجباری وامی دارند. ۸۰ درصد این کودکان از اتباع خارجی هستند. برخی از این کودکان را قاچاقچیان از افغانستان (به طور عمده) به ایران می‌آورند. حدود ۹۰ درصد این کودکان در پایان روز نزد خانواده‌های خود
باز می‌گردند. فریاد خاموش کودک کار قلب انسانیت را به درد می‌آورد. سال‌ها با حسرت داشتن یک خانواده بسامان، اسباب‌بازی، تفریح، غذای گرم و کافی، لباس و مسکن مناسب به سر برده و در چهارراه‌ها آزار و تحقیر مردم دلش را شکسته است و ناگهان به مکانی ناآشنا برده می‌شود تا ساماندهی شود. اسم و آدرس محل مهم نیست. دلهره و ترس ناشی از فردایی مبهم‌تر از دیروزش همه وجودش را فرا می‌گیرد و جسم و روحش را می‌آزارد. شاید روزی پدر و مادرش در دوردست‌ها از فقر و فلاکت، جگرگوشه خود را فروخته‌اند و حالا از این بچه بی‌سرپرست انتظار دارند خانواده‌اش بیاید و در قبال آزادی او تضمین دهد یا شاید با رد مرز برای مدتی از شر این کودک دور باشند! کسی نیست به ما پاسخ دهد که تعهد والدین چه مشکلی از کودک را حل می‌کند؟
جمع‌آوری این کودکان بارها اجرا شده اما نتیجه خاصی حاصل نشده است؛ جز اینکه تعدادی از کودکان از ترسشان در کارگاه‌ها مشغول کار شده‌اند. مبارزه با بی‌کاری، فقر و اعتیاد و تواناکردن والدین، سبب کاهش کودکان کار در جامعه می‌شود. آیا می‌توان با وجود ناامنی، فقر، اعتیاد و مسائل روحی -روانی که برای کودکان بی‌پناه کار ایجاد شده است، در آینده جامعه‌ای متعادل و آرام با حداقل دزدی و قتل و غارت پیش‌بینی کرد؟ انسانیت زیر سؤال رفته، اخلاق در جامعه سردرگم شده و بی‌تفاوتی مسئولان و بعضی هم‌شهریان از فقر و محرومیت این کودکان، نفس عدالت را به شماره
انداخته است. ما مربیان انجمن «پرنده درخت کوچک» در جای‌جای میهن و قله‌های مرتفع به این شیوه جمع‌آوری کودکان کار «نه» می‌گوییم و امیدواریم حال که کودکان دلهره و اضطراب دستگیری را تجربه کرده‌اند، آیین‌نامه حمایت‌های اجتماعی درباره‌شان اجرا شود. به‌تازگی نیز فریاد حامیان کودک کار بر فراز قله سبلان سر داده شده است.
زهرا جوهرچی : کودک کار کسی است که ساعت زیادی از شبانه‌روز را در خیابان یا مکان‌های سربسته و گاهی مشاغل سخت و خطرآفرین سر می‌کند؛ بدون آنکه کودکی کند و کار او مانع رشد همه‌جانبه او می‌شود. علاوه بر کار، به نظر دکتر میثم اسماعیلی، انواع بیماری‌ها مانند هپاتیت، ایدز، کزاز، حصبه، سالک پوستی، انگل‌های روده‌ای، اسهال خونی و دیسک کمر آنها را تهدید می‌کند.
فقر، بی‌کاری، حاشیه‌نشینی، مهاجرت، طلاق والدین، اعتیاد و... عواملی هستند که کودک را به کار اجباری وامی دارند. ۸۰ درصد این کودکان از اتباع خارجی هستند. برخی از این کودکان را قاچاقچیان از افغانستان (به طور عمده) به ایران می‌آورند. حدود ۹۰ درصد این کودکان در پایان روز نزد خانواده‌های خود
باز می‌گردند. فریاد خاموش کودک کار قلب انسانیت را به درد می‌آورد. سال‌ها با حسرت داشتن یک خانواده بسامان، اسباب‌بازی، تفریح، غذای گرم و کافی، لباس و مسکن مناسب به سر برده و در چهارراه‌ها آزار و تحقیر مردم دلش را شکسته است و ناگهان به مکانی ناآشنا برده می‌شود تا ساماندهی شود. اسم و آدرس محل مهم نیست. دلهره و ترس ناشی از فردایی مبهم‌تر از دیروزش همه وجودش را فرا می‌گیرد و جسم و روحش را می‌آزارد. شاید روزی پدر و مادرش در دوردست‌ها از فقر و فلاکت، جگرگوشه خود را فروخته‌اند و حالا از این بچه بی‌سرپرست انتظار دارند خانواده‌اش بیاید و در قبال آزادی او تضمین دهد یا شاید با رد مرز برای مدتی از شر این کودک دور باشند! کسی نیست به ما پاسخ دهد که تعهد والدین چه مشکلی از کودک را حل می‌کند؟
جمع‌آوری این کودکان بارها اجرا شده اما نتیجه خاصی حاصل نشده است؛ جز اینکه تعدادی از کودکان از ترسشان در کارگاه‌ها مشغول کار شده‌اند. مبارزه با بی‌کاری، فقر و اعتیاد و تواناکردن والدین، سبب کاهش کودکان کار در جامعه می‌شود. آیا می‌توان با وجود ناامنی، فقر، اعتیاد و مسائل روحی -روانی که برای کودکان بی‌پناه کار ایجاد شده است، در آینده جامعه‌ای متعادل و آرام با حداقل دزدی و قتل و غارت پیش‌بینی کرد؟ انسانیت زیر سؤال رفته، اخلاق در جامعه سردرگم شده و بی‌تفاوتی مسئولان و بعضی هم‌شهریان از فقر و محرومیت این کودکان، نفس عدالت را به شماره
انداخته است. ما مربیان انجمن «پرنده درخت کوچک» در جای‌جای میهن و قله‌های مرتفع به این شیوه جمع‌آوری کودکان کار «نه» می‌گوییم و امیدواریم حال که کودکان دلهره و اضطراب دستگیری را تجربه کرده‌اند، آیین‌نامه حمایت‌های اجتماعی درباره‌شان اجرا شود. به‌تازگی نیز فریاد حامیان کودک کار بر فراز قله سبلان سر داده شده است.