آینه

اعتماد
ادلب و يك راه‌حل ميانه
احمد دستمالچيان: بحث ايجاد منطقه امن در شمال سوريه و هم‌زمان تحولات در ادلب شرايط را بسيار پيچيده‌تر از گذشته مي‌كند. اما به نظر نمي‌رسد كه تركيه بخواهد سطح توازني را كه با روسيه و ايران در اجلاس‌هاي متفاوت به دست آورده به آساني برهم بزند و به سمت آمريكا در اين زمينه گرايش پيدا كند. تركيه سعي مي‌كند با انعطافي كه در سياست خارجي خود دارد به نحوي در اين موضوع بالانس را برقرار كند. در حال حاضر تشديد تنش به نفع تركيه نيست؛ تركيه مي‌داند كه اگر تنش را افزايش دهد تمامي دستاوردهايي كه در گذشته داشته را نيز از دست خواهد داد و با مجموعه داده‌هاي ميداني و تحولاتي كه در حال رخ‌دادن است و با واقعيت‌هايي كه در صحنه موجود است تركيه تصميم ‌مي‌گيرد كه چه اقدامي را انجام دهد. تركيه تاكنون نشان داده كه همواره با واقعيت‌ها مي‌تواند منعطف برخورد كند. پس از اين جريان نيز مي‌تواند به خوبي عبور كند. البته نبايد اين موضوع را ناديده گرفت كه اتفاقات اخير در روند آستانه نيز تأثيرگذار است. تركيه در شكل‌گيري روند آستانه حضور داشت و قصد دارد همين روند را نيز حفظ كند؛ چراكه مي‌داند به نفع تركيه است و منافع ملي اين كشور نيز در به‌سرانجام‌رسيدن اين روند نهفته است.

جمهوری اسلامی
دیکتاتورپرور نباشید
مسیح مهاجری: حضرت علی علیه‌السلام فرموده است: «لا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللّهُ حُرّاً»، بنده این و آن مباش، زیرا خدا تو را آزاد آفریده است. برای خوشامد این و آن سخن‌گفتن و ادبیات چاپلوسانه و بله‌قربان‌گویانه به‌کاربردن، با این فرمایش مولای متقیان در تضاد است. ایراد اساسی جاافتادن فرهنگ تملق‌گویی این است که دیکتاتورپروری می‌کند. آدم‌ها به دنیا که می‌آیند، دیکتاتور نیستند. این، ما هستیم که با برخوردهای چاپلوسانه خود آنها را به سوی دیکتاتورشدن سوق می‌دهیم و برای جلوگیری از متداول‌شدن فرهنگ چاپلوسی، باید مسئولان نظام بدون هیچ مسامحه‌ای مانع به‌کارگیری ادبیات تملق‌گویانه توسط همکاران خود شوند. پیشوای معصوم می‌فرماید: «صَدیقُک مَنْ صَدَقَک لَا مَنْ صَدَّقَکَ»، دوست واقعی تو کسی است که حرف خود را با صداقت به تو می‌گوید نه آنکه هرچه تو بگویی همان را تأیید می‌کند. بله‌قربان‌گوها گرگ‌هایی هستند که لباس میش بر تن کرده‌اند. شوربختانه اکنون ادبیات تملق‌گویی که مقدمه دیکتاتورپروری است در کشور ما گسترش یافته و بدنه حاکمیتی را به دره خطرناک سلطه‌یافتن فرهنگ استبدادی به پیش می‌برد. مسئولان نظام باید این روند خطرناک را متوقف کنند و اجازه ندهند نظام حاکمیتی ما با نام زیبای «جمهوری اسلامی» گرفتار محتوای زشت و ضدانسانی استبدادی شود.

شهروند
کاهش خشونت انتظار مردم و سیاست شورای منتخب مردم
الهام فخاری، عضو شورای شهر تهران: واکنش و حساسیت جامعه ایرانی به چگونگی رفتار با جانداران و محیط‌ زیست که برگرفته از آیین‌های کهن سرزمین (ازجمله ‏آموزه‌های زرتشت) است، الهام‌گرفته از ادیان ابراهیمی (مسیحی، کلیمی و آشوری) و به‌ویژه برای قاطبه جامعه ایرانی ریشه‌ در ‏بنیادهای دین مبین اسلام و پیروی از سفارش روشن و سرراست پیامبر اکرم، حضرت محمد(ص) دارد، نشانه‌ای ارزنده از بالندگی ‏و پویایی اجتماعی است. از سویی گفت‌وگوی مردم با اعضای شورای شهر و مخاطب قراردادن شهردار و اعضای شورا در خیابان ‏بهشت، گویای پیوند میان مردم و مدیریت شهری است. احساس امنیت و آزادی در بیان خواسته‌ اجتماعی رو به نهاد شهری ‏سرمایه ارزشمند همه‌ ما در تهران است که به‌سادگی به‌ دست نیامده است. از یک‌ سو از کنشگر مدنی انتظار می‌رود در گفت‌وگو ‏با منتخبان خود ‌که هم‌رأی و در پیوند با اوست، خویشتن‌دار و پایبند به قانون رفتار کند و از تخریب و خسارت بپرهیزد.

همشهری
غوغای دانستن‌ها و افول مسئولیت‌شناسی‌ها!
جعفر گلابی: احساس دانستن در سیاست احتمالا بیشتر از علوم دیگر در جامعه ما همه‌گیر شده است و از راننده تاکسی تا بقال سر کوچه تا معلم و مهندس و پزشک همه فکر می‌کنند که چیزی از سیاست نمانده که یاد نگرفته باشند و اگر مخاطبی پیدا کنند همه امورات سیاسی جهان را در چنگال تحلیل خود به دیگران تحویل می‌دهند! شبکه‌های اجتماعی که از راه رسیده‌اند بر شدت و گستره این احساس مغشوش افزوده‌اند و گاهی با انواع ترفندها بر مخاطبان خود می‌افزایند و دیگر هیچ‌کس حریفشان نیست که سیاست هم مثل همه دانش‌های دیگر درس و مطالعه و تجربه و شاگردی لازم دارد و شاید یکی از غامض‌ترین دانش‌هاست. چنین تصوری بی‌هزینه نیست و انواع پیامدها را به‌دنبال دارد و چون کمی بالاتر رویم و به آشنایان با سیاست برسیم خواهیم دید که احساس دانستن و تحکم به دیگران اگر بدتر نباشد بهتر نیست و سبب پیدایش فضایی مبهم و آکنده از بی‌اعتمادی شده است.

اعتماد
ادلب و يك راه‌حل ميانه
احمد دستمالچيان: بحث ايجاد منطقه امن در شمال سوريه و هم‌زمان تحولات در ادلب شرايط را بسيار پيچيده‌تر از گذشته مي‌كند. اما به نظر نمي‌رسد كه تركيه بخواهد سطح توازني را كه با روسيه و ايران در اجلاس‌هاي متفاوت به دست آورده به آساني برهم بزند و به سمت آمريكا در اين زمينه گرايش پيدا كند. تركيه سعي مي‌كند با انعطافي كه در سياست خارجي خود دارد به نحوي در اين موضوع بالانس را برقرار كند. در حال حاضر تشديد تنش به نفع تركيه نيست؛ تركيه مي‌داند كه اگر تنش را افزايش دهد تمامي دستاوردهايي كه در گذشته داشته را نيز از دست خواهد داد و با مجموعه داده‌هاي ميداني و تحولاتي كه در حال رخ‌دادن است و با واقعيت‌هايي كه در صحنه موجود است تركيه تصميم ‌مي‌گيرد كه چه اقدامي را انجام دهد. تركيه تاكنون نشان داده كه همواره با واقعيت‌ها مي‌تواند منعطف برخورد كند. پس از اين جريان نيز مي‌تواند به خوبي عبور كند. البته نبايد اين موضوع را ناديده گرفت كه اتفاقات اخير در روند آستانه نيز تأثيرگذار است. تركيه در شكل‌گيري روند آستانه حضور داشت و قصد دارد همين روند را نيز حفظ كند؛ چراكه مي‌داند به نفع تركيه است و منافع ملي اين كشور نيز در به‌سرانجام‌رسيدن اين روند نهفته است.

جمهوری اسلامی
دیکتاتورپرور نباشید
مسیح مهاجری: حضرت علی علیه‌السلام فرموده است: «لا تَکُنْ عَبْدَ غَیْرِکَ وَ قَدْ جَعَلَکَ اللّهُ حُرّاً»، بنده این و آن مباش، زیرا خدا تو را آزاد آفریده است. برای خوشامد این و آن سخن‌گفتن و ادبیات چاپلوسانه و بله‌قربان‌گویانه به‌کاربردن، با این فرمایش مولای متقیان در تضاد است. ایراد اساسی جاافتادن فرهنگ تملق‌گویی این است که دیکتاتورپروری می‌کند. آدم‌ها به دنیا که می‌آیند، دیکتاتور نیستند. این، ما هستیم که با برخوردهای چاپلوسانه خود آنها را به سوی دیکتاتورشدن سوق می‌دهیم و برای جلوگیری از متداول‌شدن فرهنگ چاپلوسی، باید مسئولان نظام بدون هیچ مسامحه‌ای مانع به‌کارگیری ادبیات تملق‌گویانه توسط همکاران خود شوند. پیشوای معصوم می‌فرماید: «صَدیقُک مَنْ صَدَقَک لَا مَنْ صَدَّقَکَ»، دوست واقعی تو کسی است که حرف خود را با صداقت به تو می‌گوید نه آنکه هرچه تو بگویی همان را تأیید می‌کند. بله‌قربان‌گوها گرگ‌هایی هستند که لباس میش بر تن کرده‌اند. شوربختانه اکنون ادبیات تملق‌گویی که مقدمه دیکتاتورپروری است در کشور ما گسترش یافته و بدنه حاکمیتی را به دره خطرناک سلطه‌یافتن فرهنگ استبدادی به پیش می‌برد. مسئولان نظام باید این روند خطرناک را متوقف کنند و اجازه ندهند نظام حاکمیتی ما با نام زیبای «جمهوری اسلامی» گرفتار محتوای زشت و ضدانسانی استبدادی شود.

شهروند
کاهش خشونت انتظار مردم و سیاست شورای منتخب مردم
الهام فخاری، عضو شورای شهر تهران: واکنش و حساسیت جامعه ایرانی به چگونگی رفتار با جانداران و محیط‌ زیست که برگرفته از آیین‌های کهن سرزمین (ازجمله ‏آموزه‌های زرتشت) است، الهام‌گرفته از ادیان ابراهیمی (مسیحی، کلیمی و آشوری) و به‌ویژه برای قاطبه جامعه ایرانی ریشه‌ در ‏بنیادهای دین مبین اسلام و پیروی از سفارش روشن و سرراست پیامبر اکرم، حضرت محمد(ص) دارد، نشانه‌ای ارزنده از بالندگی ‏و پویایی اجتماعی است. از سویی گفت‌وگوی مردم با اعضای شورای شهر و مخاطب قراردادن شهردار و اعضای شورا در خیابان ‏بهشت، گویای پیوند میان مردم و مدیریت شهری است. احساس امنیت و آزادی در بیان خواسته‌ اجتماعی رو به نهاد شهری ‏سرمایه ارزشمند همه‌ ما در تهران است که به‌سادگی به‌ دست نیامده است. از یک‌ سو از کنشگر مدنی انتظار می‌رود در گفت‌وگو ‏با منتخبان خود ‌که هم‌رأی و در پیوند با اوست، خویشتن‌دار و پایبند به قانون رفتار کند و از تخریب و خسارت بپرهیزد.

همشهری
غوغای دانستن‌ها و افول مسئولیت‌شناسی‌ها!
جعفر گلابی: احساس دانستن در سیاست احتمالا بیشتر از علوم دیگر در جامعه ما همه‌گیر شده است و از راننده تاکسی تا بقال سر کوچه تا معلم و مهندس و پزشک همه فکر می‌کنند که چیزی از سیاست نمانده که یاد نگرفته باشند و اگر مخاطبی پیدا کنند همه امورات سیاسی جهان را در چنگال تحلیل خود به دیگران تحویل می‌دهند! شبکه‌های اجتماعی که از راه رسیده‌اند بر شدت و گستره این احساس مغشوش افزوده‌اند و گاهی با انواع ترفندها بر مخاطبان خود می‌افزایند و دیگر هیچ‌کس حریفشان نیست که سیاست هم مثل همه دانش‌های دیگر درس و مطالعه و تجربه و شاگردی لازم دارد و شاید یکی از غامض‌ترین دانش‌هاست. چنین تصوری بی‌هزینه نیست و انواع پیامدها را به‌دنبال دارد و چون کمی بالاتر رویم و به آشنایان با سیاست برسیم خواهیم دید که احساس دانستن و تحکم به دیگران اگر بدتر نباشد بهتر نیست و سبب پیدایش فضایی مبهم و آکنده از بی‌اعتمادی شده است.