راه‌حلی برای رفع آلودگی بویایی در سواحل
باكتري‌هايي كه فضولات پرندگان را تجزیه و هضم مي‌كنند
ترجمه: عبدالله مصطفایی
چند سال پیش در مقاله «نگاهی به منشأ آلودگی‌های بویایی و چگونگی مقابله با آن» بیان کردیم که با توسعه جوامع، آلودگی بویایی به یکی از معضلات جوامع شهری بدل می‌شود. این آلودگی یا به صورت طبیعی است یا ناشی از فعالیت‌های انسان که در هر دو صورت آزاردهنده است و افراد را مجبور به دوری‌جستن از منابع ایجاد بو می‌کند. مرداب‌ها یک نمونه طبیعی و تصفیه‌خانه‌های فاضلاب نیز یک نمونه از فعالیت‌های انسانی مسبب ایجاد بو هستند. گذشته از طبیعی يا مصنوعی‌بودن سرمنشأ ایجاد بو، باید به فکر کاستن یا رفع همیشگی این موضوع بود. در این مقاله به موضوع بوی حاصل از فضولات پرندگان در یک منطقه ساحلی در آمریکا پرداخته شده و جوانب مختلف موضوع تشریح شده است.
بسته به اینکه از چه کسی سؤال کنید، متوجه می‌شوید مشکل بوي بد در پرتگاه‌های ساحلی Lajolla Cove در سان‌دیگو آمریکا را می‌توان «متعفن»، «آزاردهنده» یا «پیش‌افتاده» دانست. غازهای بزرگ یکي از گروه‌های حاضر در این پرتگاه ساحلی هستند. شهردار شهر معتقد است این حیوانات منطقه را به گند کشیده‌اند. آلودگی بویایی ناشی از فضولات پرندگان ساحلی که روی صخره‌ها حضور دارند، باعث آزار همسایگان ساحل دریا شده و موضوع به حالت اضطراری رسیده است. آقای فیلنر شهردار سان‌دیگو است. او در گزارشی که ماه گذشته تهیه كرد، نوشت غازها، کبوترها، مرغان دریایی، پلیکان‌ها و دیگر حیوانات حاضر در این منطقه، محل را به گند کشیده‌اند و یک حالت فوق‌العاده پدید آورده‌اند و اگر یک اقدام عاجل صورت نپذیرد، مسائل و مشکلاتی را برای انسان‌ها ایجاد خواهند كرد. مسئولان شهری معتقدند راه‌حل نهایی این موضوع، به‌کارگیری باکتری‌های از بین‌برنده فضولات پرندگان است. بر این اساس از ابتدای هفته کارگران با طناب و ریسمان از صخره‌ها پایین و بالا می‌روند تا محلولی را روی این فضولات بپاشند. این محلول حاوی هفت نوع باکتری مختلف است که می‌توانند فضولات را تجزیه و هضم كنند.
موفقيت پس از شكست
برنامه قبلی برای پاک‌سازی این صخره‌ها با شکست مواجه شده بود؛ چرا كه با قوانین ایالتی و فدرال در زمینه حفاظت مناطق حساس ساحلی سان‌ديگوي شمالی همخوانی نداشت. در آن منطقه شیرهای دریایی، فک‌ها، غواصان زیر آب، شناگران و توریست‌ها نیز در کنار پرندگان ساحلی حضور داشتند، به علاوه این خلیج زیبا میزبان رستوران‌های مجلل و خانه‌های گران‌قیمت نیز بود. البته مسئولان شهری اصرار دارند این محلول باکتریایی به داخل اقیانوس سرریز نخواهد شد و در نتیجه آنها توانستند پروسه طولانی‌مدت اخذ مجوز برای تمیزکردن صخره‌ها را طی كنند. خانم گویترز یک زیست‌شناس ارشد در شرکت Merkel است و به‌عنوان ناظر این پروژه، پرندگان و پستانداران دریایی را زیر نظر دارد تا مطمئن شود این برنامه باعث آزار آنان نخواهد شد. او در هفته جاری چندین‌بار از کارگران خواسته دست از کار بکشند تا اطمینان حاصل شود که باد باعث انتقال این کف حاوی باکتری به اقیانوس نمی‌شود. البته بارندگی نیز می‌تواند باعث تعطیلی کار شود. خانم گویترز می‌گوید: «ما نمی‌خواهیم مانع تمایل به حضور پرندگان تخم‌گذار روی لانه جوجه‌ها شده و مشکلاتی را برای شیرهای دریایی یا فک‌ها ایجاد کنیم». فقط چند
روز بعد از شروع عملیات، کاسب‌های محلی گفته‌اند مشکل بو تا حدودی رفع شده است. صخره‌هايی که در این چند روز پاک‌سازی شده‌اند، برای سال‌ها بود با لایه‌ای از فضولات پوشانده شده بودند و حالا می‌توان رنگ قهوه‌ای صخره‌ها را دوباره مشاهده كرد. خانم مگان، مالک رستوران براكتون، سال گذشته تجارت خود را در خطر دیده بود، ولی حالا معتقد است پاسیوي رستوران دیگر مانند گذشته بدبو نیست. این پاسیو محلی برای مشاهده اقیانوس توسط مشتریان بود. او می‌گوید: «من از این کار هیجان‌زده شدم که چه سریع این روش جواب داده است. ما آرزومندیم که این تأثیر تداوم داشته باشد». البته میهمانان رستوران نیز موافق‌اند که بوی بد گذشته رفع شده است و به علاوه دیگر شما بچه‌هایی را نمی‌بینید که در این ناحيه قدم می‌زنند و با لباس جلوي بینی خود را برای کاستن از بوی نامطبوع گرفته‌اند. در هفته آینده نیز پاشيدن این محلول باکتریایی ادامه خواهد داشت. عملیات بعدی در ماه آگوست انجام خواهد شد که مرغان دریایی و غازهای تخم‌گذار قسمت دیگری از صخره‌ها را ترک می‌کنند. فضولات روي این صخره‌ها دارای بیشترین ضخامت هستند.
ديدگاه‌هاي متفاوت
با وجود اينكه پاک‌سازی صخره‌ها حدود ۵۰ هزار دلار خرج برای شهر داشته است، ولی مسئولان معتقدند این عملیات باعث می‌شود هجوم توریست‌ها به گالری‌های هنری، رستوران‌ها و هتل‌ها در آینده تداوم داشته باشد. البته شهرداری این شهر نشان داده به تکرار این عملیات هنگام ضرورت متعهد است. خانم چمبرلین هفته‌اي چند بار در این خلیج غواصی می‌کند. چند سال قبل برای حفاظت از حیات وحش دریایی، این صخره‌های ساحلی روی بازدیدکنندگان بسته شد. او می‌گوید: «در دوره بسته‌بودن صخره‌هاي ساحلي به روی بازدیدکنندگان، حیات وحش به این منطقه بازگشت و این گویای آن است که ما با این کار به حفظ محیط زیست کمک کردیم و ریختن فضولات نیز بخشی از حیات این حیوانات است». اما آقای برادلی ۷۴ ساله که حدود 40 سال است در این خلیج زندگی می‌کند، معتقد است باید شرایط به‌گونه‌ای فراهم شود که انسان‌ها تمایل داشته باشند به اینجا بیایند. او می‌گوید از تاکتیک مشت آهنین شهردار در این موضوع حمایت می‌کند. آقای برادلی زمانی که روی صخره‌هایي قرار می‌گیرد که امروز پاک‌سازی شده‌اند، می‌گوید: «مانند گذشته بوی بد استشمام نمی‌کنم». او می‌افزاید مسئولان در حذف بو از این ناحیه موفق
شده‌اند.
www.NewYorkTimes.com
چند سال پیش در مقاله «نگاهی به منشأ آلودگی‌های بویایی و چگونگی مقابله با آن» بیان کردیم که با توسعه جوامع، آلودگی بویایی به یکی از معضلات جوامع شهری بدل می‌شود. این آلودگی یا به صورت طبیعی است یا ناشی از فعالیت‌های انسان که در هر دو صورت آزاردهنده است و افراد را مجبور به دوری‌جستن از منابع ایجاد بو می‌کند. مرداب‌ها یک نمونه طبیعی و تصفیه‌خانه‌های فاضلاب نیز یک نمونه از فعالیت‌های انسانی مسبب ایجاد بو هستند. گذشته از طبیعی يا مصنوعی‌بودن سرمنشأ ایجاد بو، باید به فکر کاستن یا رفع همیشگی این موضوع بود. در این مقاله به موضوع بوی حاصل از فضولات پرندگان در یک منطقه ساحلی در آمریکا پرداخته شده و جوانب مختلف موضوع تشریح شده است.
بسته به اینکه از چه کسی سؤال کنید، متوجه می‌شوید مشکل بوي بد در پرتگاه‌های ساحلی Lajolla Cove در سان‌دیگو آمریکا را می‌توان «متعفن»، «آزاردهنده» یا «پیش‌افتاده» دانست. غازهای بزرگ یکي از گروه‌های حاضر در این پرتگاه ساحلی هستند. شهردار شهر معتقد است این حیوانات منطقه را به گند کشیده‌اند. آلودگی بویایی ناشی از فضولات پرندگان ساحلی که روی صخره‌ها حضور دارند، باعث آزار همسایگان ساحل دریا شده و موضوع به حالت اضطراری رسیده است. آقای فیلنر شهردار سان‌دیگو است. او در گزارشی که ماه گذشته تهیه كرد، نوشت غازها، کبوترها، مرغان دریایی، پلیکان‌ها و دیگر حیوانات حاضر در این منطقه، محل را به گند کشیده‌اند و یک حالت فوق‌العاده پدید آورده‌اند و اگر یک اقدام عاجل صورت نپذیرد، مسائل و مشکلاتی را برای انسان‌ها ایجاد خواهند كرد. مسئولان شهری معتقدند راه‌حل نهایی این موضوع، به‌کارگیری باکتری‌های از بین‌برنده فضولات پرندگان است. بر این اساس از ابتدای هفته کارگران با طناب و ریسمان از صخره‌ها پایین و بالا می‌روند تا محلولی را روی این فضولات بپاشند. این محلول حاوی هفت نوع باکتری مختلف است که می‌توانند فضولات را تجزیه و هضم كنند.
موفقيت پس از شكست
برنامه قبلی برای پاک‌سازی این صخره‌ها با شکست مواجه شده بود؛ چرا كه با قوانین ایالتی و فدرال در زمینه حفاظت مناطق حساس ساحلی سان‌ديگوي شمالی همخوانی نداشت. در آن منطقه شیرهای دریایی، فک‌ها، غواصان زیر آب، شناگران و توریست‌ها نیز در کنار پرندگان ساحلی حضور داشتند، به علاوه این خلیج زیبا میزبان رستوران‌های مجلل و خانه‌های گران‌قیمت نیز بود. البته مسئولان شهری اصرار دارند این محلول باکتریایی به داخل اقیانوس سرریز نخواهد شد و در نتیجه آنها توانستند پروسه طولانی‌مدت اخذ مجوز برای تمیزکردن صخره‌ها را طی كنند. خانم گویترز یک زیست‌شناس ارشد در شرکت Merkel است و به‌عنوان ناظر این پروژه، پرندگان و پستانداران دریایی را زیر نظر دارد تا مطمئن شود این برنامه باعث آزار آنان نخواهد شد. او در هفته جاری چندین‌بار از کارگران خواسته دست از کار بکشند تا اطمینان حاصل شود که باد باعث انتقال این کف حاوی باکتری به اقیانوس نمی‌شود. البته بارندگی نیز می‌تواند باعث تعطیلی کار شود. خانم گویترز می‌گوید: «ما نمی‌خواهیم مانع تمایل به حضور پرندگان تخم‌گذار روی لانه جوجه‌ها شده و مشکلاتی را برای شیرهای دریایی یا فک‌ها ایجاد کنیم». فقط چند
روز بعد از شروع عملیات، کاسب‌های محلی گفته‌اند مشکل بو تا حدودی رفع شده است. صخره‌هايی که در این چند روز پاک‌سازی شده‌اند، برای سال‌ها بود با لایه‌ای از فضولات پوشانده شده بودند و حالا می‌توان رنگ قهوه‌ای صخره‌ها را دوباره مشاهده كرد. خانم مگان، مالک رستوران براكتون، سال گذشته تجارت خود را در خطر دیده بود، ولی حالا معتقد است پاسیوي رستوران دیگر مانند گذشته بدبو نیست. این پاسیو محلی برای مشاهده اقیانوس توسط مشتریان بود. او می‌گوید: «من از این کار هیجان‌زده شدم که چه سریع این روش جواب داده است. ما آرزومندیم که این تأثیر تداوم داشته باشد». البته میهمانان رستوران نیز موافق‌اند که بوی بد گذشته رفع شده است و به علاوه دیگر شما بچه‌هایی را نمی‌بینید که در این ناحيه قدم می‌زنند و با لباس جلوي بینی خود را برای کاستن از بوی نامطبوع گرفته‌اند. در هفته آینده نیز پاشيدن این محلول باکتریایی ادامه خواهد داشت. عملیات بعدی در ماه آگوست انجام خواهد شد که مرغان دریایی و غازهای تخم‌گذار قسمت دیگری از صخره‌ها را ترک می‌کنند. فضولات روي این صخره‌ها دارای بیشترین ضخامت هستند.
ديدگاه‌هاي متفاوت
با وجود اينكه پاک‌سازی صخره‌ها حدود ۵۰ هزار دلار خرج برای شهر داشته است، ولی مسئولان معتقدند این عملیات باعث می‌شود هجوم توریست‌ها به گالری‌های هنری، رستوران‌ها و هتل‌ها در آینده تداوم داشته باشد. البته شهرداری این شهر نشان داده به تکرار این عملیات هنگام ضرورت متعهد است. خانم چمبرلین هفته‌اي چند بار در این خلیج غواصی می‌کند. چند سال قبل برای حفاظت از حیات وحش دریایی، این صخره‌های ساحلی روی بازدیدکنندگان بسته شد. او می‌گوید: «در دوره بسته‌بودن صخره‌هاي ساحلي به روی بازدیدکنندگان، حیات وحش به این منطقه بازگشت و این گویای آن است که ما با این کار به حفظ محیط زیست کمک کردیم و ریختن فضولات نیز بخشی از حیات این حیوانات است». اما آقای برادلی ۷۴ ساله که حدود 40 سال است در این خلیج زندگی می‌کند، معتقد است باید شرایط به‌گونه‌ای فراهم شود که انسان‌ها تمایل داشته باشند به اینجا بیایند. او می‌گوید از تاکتیک مشت آهنین شهردار در این موضوع حمایت می‌کند. آقای برادلی زمانی که روی صخره‌هایي قرار می‌گیرد که امروز پاک‌سازی شده‌اند، می‌گوید: «مانند گذشته بوی بد استشمام نمی‌کنم». او می‌افزاید مسئولان در حذف بو از این ناحیه موفق
شده‌اند.
www.NewYorkTimes.com