درآمد و هزینه خانوارهای شهری و روستایی در سال 97 مشخص شد
نتایج طرحهای آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ٩٧ نشان میدهد هر خانوار شهری در کل سال بهطور متوسط ٤٣میلیونو ٤٩١ هزار تومان درآمد و ٣٩میلیونو ٣٢٣ هزار تومان هزینه داشته است.به گزارش فارس، مابهالتفاوت درآمد و هزینه خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال ١٣٩٧ به تفکیک دهکهای درآمدی و مقایسه روند آن با سالهای گذشته از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد.بر اساس نتایج طرحهای آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ١٣٩٧، هر خانوار شهری در کل سال بهطور متوسط ٤٣میلیونو ٤٩١ هزار تومان درآمد و ٣٩میلیونو ٣٢٣ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه سهمیلیونو ٦٢٤ هزار تومان درآمد و سهمیلیونو ٢٧٧ هزار تومان هزینه است.هر خانوار روستایی نیز در سال مزبور ٢٣میلیونو ٣١١ هزار تومان درآمد و ٢١میلیونو ٤٤٧ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه یکمیلیونو ٩٤٣ تومان درآمد و یکمیلیونو ٧٨٧ هزار تومان هزینه بوده است.مابهالتفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوارهای کشور در سال ١٣٩٧ نشان میدهد هر خانوار شهری بهطور متوسط چهارمیلیونو ١٦٨ هزار تومان و هر خانوار روستایی یکمیلیونو
٨٦٤ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانهاش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه ٣٤٧هزارو ٣٠٠ تومان و ١٥٥هزارو ٤٠٠ تومان به ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.لازم به ذکر است مابهالتفاوت درآمد و هزینه خانوار لزوما به معنی پسانداز خانوار نیست. به طور ساده پسانداز عبارت است از بخشی از درآمدهای افراد که خرج نشده است؛ اما در تحلیلهای اقتصاد کلان مفهوم صحیح پسانداز را باید از جریان دایرهوار درآمد و تولید ملی فهمید. با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد میشود از طرف دیگر به معنی تولید کالا و خدمات است، بنابراین خودداری از مصرف و خرجنکردن تمام درآمد به معنی مصرفنشدن بخشی از کالا و خدمات تولیدشده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرفنشده است که بیانگر پسانداز است. چنانچه به پسانداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسبترین مفهوم برای آن است؛ زیرا پسانداز و سرمایهگذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند. به عبارت دیگر، همان کالا و خدماتی که بر اثر خودداری افراد جامعه از خرجکردن همه درآمد یا پسانداز به مصرف نرسیده است، میتواند تبدیل به سرمایهگذاری شود.در طرحهای
آمارگیری هزینه و درآمد خانوار، درآمد یک سال گذشته خانوار سؤال شده و آن بخشی که برای سرمایهگذاری از خانوار خارج میشود، پرسیده نشده و فقط درصورتیکه در کوتاه مدت (دوره زمانی یکساله مورد پرسش) دارای بازدهی مالی باشد، در بخش درآمدها ثبت میشود. در نتیجه نمیتوان پسانداز خانوارها را (چه در کوتاهمدت و چه در بلندمدت) از طریق این آمارگیری محاسبه کرد.روند مابهالتفاوت درآمد و هزینه خانوارها در سالهای اخیر از مثبتبودن این مابهالتفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ بهگونهای که در سالهای ١٣٩٥ و ١٣٩٦ نیز هر خانوار شهری به ترتیب سهمیلیونو ٢٣٩ هزار تومان و ٣میلیونو ٧٤٢ هزار تومان و هر خانوار روستایی به ترتیب یکمیلیونو ٩٩٦ هزار تومان و دومیلیونو ٣١٧ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانهاش درآمد داشته است.در واقع از سال ١٣٩٥ تا ١٣٩٧ هر خانوار شهری به ترتیب ١٠,٢ ، ١٠.٢ و ٩.٦ درصد و هر خانوار روستایی به ترتیب ١١.٣ ، ١١.٥ و هشت درصد از درآمدش نسبت به کل هزینههایش بیشتر بوده است.
نتایج طرحهای آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ٩٧ نشان میدهد هر خانوار شهری در کل سال بهطور متوسط ٤٣میلیونو ٤٩١ هزار تومان درآمد و ٣٩میلیونو ٣٢٣ هزار تومان هزینه داشته است.به گزارش فارس، مابهالتفاوت درآمد و هزینه خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال ١٣٩٧ به تفکیک دهکهای درآمدی و مقایسه روند آن با سالهای گذشته از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد.بر اساس نتایج طرحهای آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ١٣٩٧، هر خانوار شهری در کل سال بهطور متوسط ٤٣میلیونو ٤٩١ هزار تومان درآمد و ٣٩میلیونو ٣٢٣ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه سهمیلیونو ٦٢٤ هزار تومان درآمد و سهمیلیونو ٢٧٧ هزار تومان هزینه است.هر خانوار روستایی نیز در سال مزبور ٢٣میلیونو ٣١١ هزار تومان درآمد و ٢١میلیونو ٤٤٧ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه یکمیلیونو ٩٤٣ تومان درآمد و یکمیلیونو ٧٨٧ هزار تومان هزینه بوده است.مابهالتفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوارهای کشور در سال ١٣٩٧ نشان میدهد هر خانوار شهری بهطور متوسط چهارمیلیونو ١٦٨ هزار تومان و هر خانوار روستایی یکمیلیونو
٨٦٤ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانهاش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه ٣٤٧هزارو ٣٠٠ تومان و ١٥٥هزارو ٤٠٠ تومان به ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.لازم به ذکر است مابهالتفاوت درآمد و هزینه خانوار لزوما به معنی پسانداز خانوار نیست. به طور ساده پسانداز عبارت است از بخشی از درآمدهای افراد که خرج نشده است؛ اما در تحلیلهای اقتصاد کلان مفهوم صحیح پسانداز را باید از جریان دایرهوار درآمد و تولید ملی فهمید. با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد میشود از طرف دیگر به معنی تولید کالا و خدمات است، بنابراین خودداری از مصرف و خرجنکردن تمام درآمد به معنی مصرفنشدن بخشی از کالا و خدمات تولیدشده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرفنشده است که بیانگر پسانداز است. چنانچه به پسانداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسبترین مفهوم برای آن است؛ زیرا پسانداز و سرمایهگذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند. به عبارت دیگر، همان کالا و خدماتی که بر اثر خودداری افراد جامعه از خرجکردن همه درآمد یا پسانداز به مصرف نرسیده است، میتواند تبدیل به سرمایهگذاری شود.در طرحهای
آمارگیری هزینه و درآمد خانوار، درآمد یک سال گذشته خانوار سؤال شده و آن بخشی که برای سرمایهگذاری از خانوار خارج میشود، پرسیده نشده و فقط درصورتیکه در کوتاه مدت (دوره زمانی یکساله مورد پرسش) دارای بازدهی مالی باشد، در بخش درآمدها ثبت میشود. در نتیجه نمیتوان پسانداز خانوارها را (چه در کوتاهمدت و چه در بلندمدت) از طریق این آمارگیری محاسبه کرد.روند مابهالتفاوت درآمد و هزینه خانوارها در سالهای اخیر از مثبتبودن این مابهالتفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ بهگونهای که در سالهای ١٣٩٥ و ١٣٩٦ نیز هر خانوار شهری به ترتیب سهمیلیونو ٢٣٩ هزار تومان و ٣میلیونو ٧٤٢ هزار تومان و هر خانوار روستایی به ترتیب یکمیلیونو ٩٩٦ هزار تومان و دومیلیونو ٣١٧ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانهاش درآمد داشته است.در واقع از سال ١٣٩٥ تا ١٣٩٧ هر خانوار شهری به ترتیب ١٠,٢ ، ١٠.٢ و ٩.٦ درصد و هر خانوار روستایی به ترتیب ١١.٣ ، ١١.٥ و هشت درصد از درآمدش نسبت به کل هزینههایش بیشتر بوده است.